-
21.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
22.《次韵范氏子园居即事三首》 宋·苏籀
媚兰多畦畹,党竹论尺寻。
倦矣一枝足,卓哉千里心。
气含湖海姿,名挂罴虎林。
长髯罥世累,秃鬓微霜侵。
雕钻久已休,潜伏恨不深。
亭丘近来趣,何止如山阴。 -
23.《跋山谷书范滂传帖》 宋·俞畴
貂珰群雏擅天纲,手驱名流入钩党。
屯云蔽日日光无,卯金神器春冰上。
汝南节士居危邦,志划萧艾扶兰芳。
致君生不逮尧舜,死合夷齐俱首阳。 -
24.《题思范轩二首》 宋·张伯玉
天下儒宗不世勋,履声今绝岂重闻。
空余逸韵传流水,犹喜清风在此君。
山倚孔祠分积翠,篆寻严濑挂香云。
接花酬倡将三记,时拂尘篇见旧文。 -
25.《送范斋李先生致仕还吴》 明·王鸿儒
春色俄看到枳花,江东行客理归艖。
世途水马波难溯,吾道人龙迹已遐。
安世平生多气节,少陵老去忆桑麻。
袖中未有留戡疏,羞向灯前看莫邪。 -
26.《送范景仁游洛中》 宋·苏轼
小人真闇事,闲退岂公难。
道大吾何病,言深听者寒。
忧时虽早白,住世有还丹。
得酒相逢乐,无心所遇安。 -
27.《送范景仁游洛中》 宋·苏轼
小人真暗事,闲退岂公难。
道大吾何病,言深听者寒。
忧时虽早白,驻世有还丹。
得酒相逢乐,无心所遇安。 -
28.《送范中济经略侍郎分韵赋诗以元戎十乘以先启》 宋·苏轼
梁李久乐祸,自焚岂非天。
两鼠斗穴中,一胜亦偶然。
谋初要百虑,善后乃万全。
庙堂选世将,范氏真多贤。 -
29.《次韵范淳父送秦少章》 宋·苏轼
宿缘在江海,世网如予何。
西来庾公尘,已濯长淮波。
十年淮海人,初见一麦禾。
但欣争讼少,未觉舟车多。 -
30.《范雎》 宋·王安石
范雎相秦倾九州,一言立断魏齐头。
世间祸故不可忽,箦中死尸能报雠。 -
31.《世上》 宋·王安石
范蠡五湖收远迹,管宁沧海寄余生。
可怜世上风波恶,最有仁贤不敢行。 -
32.《世事》 宋·戴复古
世事真如梦,人生不肯闲。
利名双转毂,今古一凭栏。
春水渡傍渡,夕阳山外山。
吟边思小范,共把此诗看。 -
33.《范参政挽词》 宋·陆游
孤拙知心少,平生仅数公。
凋零遂无几,迟暮与谁同!琼树世尘外,神山云海中。
梦魂宁复接,恸哭向西风。 -
34.《和范舍人永康青城道中作》 宋·陆游
风驱雨压无浮埃,骖騿千骑东方来。
胜游公自辈王谢,净社我亦追宗雷。
岷山楼上一徙倚,如地始辟天初开。
廓然眼界三万里,山一螘垤水一杯。 -
35.《昔从戎南郑日范西叔为予书小卧屏今三十有八》 宋·陆游
梁州风月今何在,每忆朋俦泪溅裾。
戎幙已如它世事,素屏犹对故人书。 -
36.《陪师厚游百花洲盘礴范文正祠下道羊昙哭谢安》 宋·黄庭坚
庆州自不恶,藉甚载声华。
忠义可无憾,公今有世家。 -
37.《答余洪范》 宋·黄庭坚
倒海弄明月,伐山茹芝英。
婆娑一世间,浩荡怀友生。
佳人貂襜褕,眉宇秋江晴。
胸怀府万物,器识谢群英。
赠我白雪弦,此意少人明。
别怀数弦望,相思何时平。
犹忆把樽酒,夜谈尽传更。 -
38.《次以道韵寄范子夷子默》 宋·黄庭坚
鼓缶多秦声,琵琶作胡语。
是中非神奇,根器如此故。
范公秉文德,断国极可否。
至今筦枢机,大度而少与。 -
39.《洪范以不合俗人题厅壁二绝句次韵和之》 宋·黄庭坚
寂寥吾道付万世,忍向时人觅赏音。
搔首金城西万里,樽前从此叹人琴。 -
40.《晋康陈生家世以孝悌闻有异木连理生其庭旌表》 宋·司马光
灵珠蟠泥沙,积水不能掩。
贤人畜美德,岂必自标检。
陈生世同财,百口共丰俭。
远居岭海间,天质非陶染。