-
21.《关仝骤雨图》 宋·刘克庄
四山昏昏如泼墨,行人对面不相觌。
凄乎太阴布肃杀,暗然混沌未开辟。
千丈拿空蛰龙起,一声破柱春雷疾。
我疑人间瓠子决,或是天上银河溢。 -
22.《访周元举菁山隐居》 宋·张元干
胸次饱丘壑,乃觉轩裳轻。
举世沈湎时,勇退公早醒。
十年烟雨蓑,手种松杉成。
苍根郁寒雾,老色入户庭。 -
23.《赵令畤德麟作襄阳从事丁丑季冬出行南山三邑》 宋·李廌
邹湛葛疆往过此,幕中佐曹畏简书。
习池岘首自今古,故寺悲喜成空虚。
越王之孙府从事,恶人亦作俗吏呼。
日从云间二三子,醉吟啸傲相携扶。 -
24.《和野渡家园杂兴》 宋·卫宗武
幽人非嗜石,适意在嶙峋。
万形何足多,一卷未为贫。
山奚必泰华,水奚必海滨。
藏珠川乃媚,韫玉璞足珍。
傥存丘壑意,可障世俗尘。
烟霞从此生,自足怡性真。 -
25.《劝学歌》 宋·陈普
太极肇判两仪生,其中人为万物灵。
人亦天地一物耳,独以道义超众形。
立为三才中宇宙,发挥天地经人伦。
兹事初非外烁伐,毫发皆奋七尺身。 -
26.《松鹤词》 宋·方回
千桃李之浓华兮不如我之孤松,彼眩三春这朝露兮我专一丘壑之风,听此以洗耳兮又何有乎牛斗之聪。
百莺啼兮万蝶舞,不如我独鹤兮褵褷其羽,顾月池之在地兮各以影而自侣。 -
27.《绍兴道中》 宋·释绍嵩
古岸侵烟出,沙冈拥地形。
断桥人寂寂,竟日雨冥冥。
丘壑胸中事,乾坤水上萍。
诗成何用好,聊以记飘零。 -
28.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
写出老僧,形容可憎。
秋生眼角,雪点眉棱。
胸次有丘壑,口头无葛藤。
功忘自据菩提座,照尽谁传般若灯。
借光施设,恰恰相应。 -
29.《退士一首》 宋·苏籀
贤贤高哉古黔娄,独辨真趣肩夷由。
市朝慕诱吁竞求,求仁丘壑良远谋。
白云抗志耕平畴,炎天葛制冬鹿裘。
邂逅孤豚笑肥牛,拨刺廉鱼脱金钩。 -
30.《薛野鹤》 宋·薛嵎
瘦形如鹤头如雪,流浪江湖岁月深。
但是胸中有丘壑,何分城市与山林。 -
31.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
32.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
33.《醉时歌》 唐·杜甫
诸公衮衮登台省,广文先生官独冷。
甲第纷纷厌梁肉,广文先生饭不足。
先生有道出羲皇,先生有才过屈宋。
德尊一代常坎坷,名垂万古知何用! -
34.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
35.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
36.《永州韦使君新堂记》 唐·柳宗元
将为穹谷嵁岩渊池于郊邑之中,则必辇山石,沟涧壑,陵绝险阻,疲极人力,乃可以有为也。
然而求天作地生之状,咸无得焉。
逸其人,因其地,全其天,昔之所难,今于是乎在。
永州实惟九疑之麓。 -
37.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
38.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
39.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
40.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。