-
41.《雪十韵》 唐·吴融
洒密蔽璇穹,霏霏杳莫穷。
迟于雨到地,疾甚絮随风。
四野苍茫际,千家晃朗中。
夜迷三绕鹊,昼断一行鸿。 -
42.《尚书会仙亭咏蔷薇夤坐中联四韵晚归补缉所联因成一篇》 唐·徐夤
结绿根株翡翠茎,句芒中夜刺猩猩。
景阳妆赴严钟出,楚峡神教暮雨晴。
踯躅岂能同日语,玫瑰方可一时呈。 -
43.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
44.《春日会韩武康章后亭联句》 唐·皎然
后园堪寄赏,日日对春风。
客位繁阴下,公墙细柳中。
——皎然
坐看青嶂远,心与白云同。 -
45.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
46.《大云寺茶诗》 唐·吕岩
玉蕊一枪称绝品,僧家造法极功夫。
兔毛瓯浅香云白,虾眼汤翻细浪俱。
断送睡魔离几席,增添清气入肌肤。
幽丛自落溪岩外,不肯移根入上都。 -
47.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
48.《玉联环(般涉调)》 宋·张先
南园已恨归来晚。
芳菲满眼。
春工偏上好花多,疑不向、空枝暖。
惜恐红云易散。
丛丛乍遍。
当时犹有蕊如梅,问几日上、东风绽。 -
49.《渔家傲》 宋·欧阳修
九日欢游何处好。
黄花万蕊雕阑绕。
通体清香无俗调。
天气好。
烟滋露结功多少。
日脚清寒高下照。
宝钉密缀圆斜小。
落叶西园风袅袅。
催秋老。
丛边莫厌金尊倒。 -
50.《少年游》 宋·欧阳修
去年秋晚此园中。
携手玩芳丛。
拈花嗅蕊,恼烟撩雾,拚醉倚西风。
今年重对芳丛处,追往事、又成空。
敲遍阑干,向人无语,惆怅满枝红。 -
51.《浪淘沙》 宋·晏几道
小绿间长红。
露蕊烟丛。
花开花落昔年同。
惟恨花前携手处,往事成空。
山远水重重。
一笑难逢。
已拚长在别离中。
霜鬓知他从此去,几度春风。 -
52.《满庭芳(赏梅)》 宋·秦观
庭院余寒,帘栊清晓,东风初破丹苞。
相逢未识,错认是夭桃。
休道寒香波较晚,芳丛里、便觉孤高。
凭阑久,巡檐索笑,冷蕊向青袍。 -
53.《石州慢(九日)》 宋·秦观
深院萧条,满地苍苔,一丛荒菊。
含霜冷蕊,全无佳思,向人摇绿。
客边节序,草草付与清觞,孤吟只把羁怀触。
便击碎歌壶,有谁知中曲。 -
54.《蝶恋花》 宋·王安中
花公莫爱,四时俱好是长春。
曲径深丛枝袅袅。
晕粉揉绵,破蕊烘清晓。
十二番开寒最好。
此花不惜春归早。
青女飞来红翠少。
特地芳菲,绝艳惊衰草。
只殢东风终甚了。
久长欲伴姮娥老。 -
55.《念奴娇(符昌研写寄朱胡梅词,酬唱语皆不凡,因次其韵)》 宋·李光
榕林叶暗,见一枝独放,霜华争白。
写我精神惟赖有,潇洒西湖词客。
玉骨清羸,冰容冷落,似恨关山隔。
蛮烟侵妒,未应减动肌雪。 -
56.《清平乐(答赵彦正使君)》 宋·向子諲
人间尘外。
一种寒香蕊。
疑是月娥天上醉。
戏把黄云挼碎。
使君坐啸清江。
腾芳飞誉无双。
兴寄小山丛桂,诗成扉几明窗。 -
57.《水龙吟》 宋·杨无咎
当年谁种官梅,自开自落清无比。
一朝惊见,危亭岑立,繁华丛里。
知是贤侯,有难兄弟,素书时寄。
纵舞携如意,吟搔短发,无从诉、心中喜。 -
58.《于中好》 宋·杨无咎
墙头艳杏花初试。
绕珍丛、细挼红蕊。
欲知占尽春明媚。
诮无意、看桃李。
持杯准拟花前醉。
早一叶、两叶飞坠。
晚来旋旋深无地。
更听得、东风起。 -
59.《醉蓬莱(赏郡团芍药)》 宋·赵长卿
是三春已暮,浪蕊凋残,牡丹零落。
独殿清和,有佳名芍药。
浅浅芳丛,绣幢鼎鼎,更艳香绰约。
浑似扬州,画楼卷起,翠帘红幕。 -
60.《桂枝香》 宋·陈亮
仙风透骨。
向夏叶丛中,春花重出。
骏发天香,不是世间尤物。
占些空阔闲田地,共霜轮、伴他秋实。