-
21.《东西京二绝》 宋·苏辙
犀箸金盘不暇尝,更须石上捣黄粱。
数钱未免河东旧,不识前朝大练光。 -
22.《次韵东坡还自岭南》 宋·李廌
凭陵岁月固难堪,食蘖多来味却甘。
时雨才闻遍中外,卧龙相继起东南。
天边鹤驾瞻仙袂,云里诗牋带海岚。
重见门生应不识,雪髯霜鬓两毵毵。 -
23.《芝产之五日有双莲生於东池亟往视之出水已二》 宋·郭印
七层芝草煌煌秀,一本荷花两两芳。
无象太平人不识,天教卉木效珍祥。 -
24.《不睡》 宋·文天祥
频搔白首强忧煎,细雨青灯思欲颠。
南北东西三万里,古今上下几千年。
只因知事翻成恼,未到放心那得眠。
眼不识丁马前卒,隔床鼾鼻正陶然。 -
25.《钱东之教授惠泽州吕道人砚为赋长句》 宋·陈与义
君不见铜雀台边多事土,走上觚棱荫歌舞。
余香分尽垢不除,却寄书林汙缣楮。
岂如此瓦凝青膏,冷面不识奸雄曹。
吕公已去泫余泣,通谱未许弘农陶。 -
26.《东游远归》 唐·韦庄
扣角干名计已疏,剑歌休恨食无鱼。
辞家柳絮三春半,临路槐花七月初。
江上欲寻渔父醉,日边时得故人书。
青云不识杨生面,天子何由问子虚。 -
27.《沉醉东风·渔得鱼心满意足》 元·胡绍开
渔得鱼心满意足,樵得樵眼笑眉舒。
一个罢了钓竿,一个收了斤斧,林泉下偶然相遇。
是两个不识字渔樵士大夫,他两个笑加加的谈今论古。 -
28.《题竹和东坡韵》 宋·李甲
翠叶彤竿已占先,湘云千叠势争翻。
野夫不识天人面,知是虞皇第几元。 -
29.《次韵王待制游东坡留题十一绝》 宋·喻良能
五年同社乐田神,一扇西风障庾尘。
文采风流千古事,野人恨不识天人。 -
30.《定风波 邓帅漆水公寿筵辽东大使君在焉大有》 元·元好问
白水青田万顷秋。
风烟平楚散羊牛。
莫放相公黄阁去。
留取。
笑谈尊俎也风流。
华表仙人人不识。
今夕。
鹿车也到百花洲。
好把襄江都酿酒,为寿。
寿星光彩动南州三矣 -
31.《和李东老韵》 宋·彭龟年
胸中尘虑厌多多,强把诗书细刮摩。
幸有长官怜拜起,苦无公事碍吟哦。
自惭俗驾争相逐,不识高轩肯见过。
天阔雁寒人又远,一杯相属意如何。 -
32.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
33.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
34.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
35.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
36.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
37.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
38.《玉壶吟》 唐·李白
烈士击玉壶,壮心惜暮年。
三杯拂剑舞秋月,忽然高咏涕泗涟。
凤凰初下紫泥诏,谒帝称觞登御筵。
揄扬九重万乘主,谑浪赤墀青琐贤。 -
39.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
40.《水龙吟·老来曾识渊明》 宋·辛弃疾
老来曾识渊明,梦中一见参差是。
觉来幽恨,停觞不御,欲歌还止。
白发西风,折腰五斗,不应堪此。
问北窗高卧,东篱自醉,应别有,归来意。