-
121.《送黄殿讲成父赴广东漕四首》 宋·王迈
闽州长者旧家声,德厚流光产俊英。
火玉精神充户牖,国兰誉諝播炉亭。
临轩初度董晁策,搞对专寻濂洛盟,胪句一传暗万马,祥云五色捧魁星。 -
122.《送舶使孙叔谐东归》 宋·李昴英
莼鲈高兴趁新秋,帆腹吞风涌去舟。
万宝集登天子库,诸蛮遮润海山楼。
世间颠倒是非梦,达者逍遥得失侯。
归到家林定重九,团栾杯酒菊花浮。 -
123.《东山庙》 宋·方回
灵迹从来擅胜游,兹山亦复甲吾州。
杉腰一殿悬金屋,云脚千家耸画楼。
钟鼓邻僧新院宇,桑麻平世旧田畴。
乾坤大数谁能问,生者聊存死即休。 -
124.《参头智舒与众行者写师像求赞》 宋·释正觉
背鲐齿鲵,皮鸡发鹤。
西北出家,东南行脚。
选佛到空觉觉空,为人除药病病药。
夕壑云生,秋潭月落。 -
125.《耕者得古玉指环一首》 宋·苏籀
百世繁华堕劫灰,凄凉断簪并擘钗。
淑颜窈窕亦尘土,指环耕出田中来。
野人辛勤务稼穑,两手龟拆闢草莱。
未知此环竟安用,但讶光采尤奇瑰。 -
126.《谢广东经略潘直阁间分贶李济墨》 宋·曾丰
灶煤不忌远,胶汁宁伤清。
永言李廷圭,墨法能尔精。
滴沥甚点黍,锱铢轻连城。
胡陈梁蒲张,俊出声铮铮。 -
127.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
128.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
129.《愚溪诗序》 唐·柳宗元
灌水之阳有溪焉,东流入于潇水。
或曰:冉氏尝居也,故姓是溪为冉溪。
或曰:可以染也,名之以其能,故谓之染溪。
予以愚触罪,谪潇水上。 -
130.《兵车行》 唐·杜甫
车辚辚,马萧萧,行人弓箭各在腰。
耶娘妻子走相送,尘埃不见咸阳桥。
(耶娘 一作:“爷”)
牵衣顿足拦道哭,哭声直上干云霄。 -
131.《寡人之于国也》 先秦·孟子弟子录
梁惠王曰:“寡人之于国也,尽心焉耳矣。
河内凶,则移其民于河东,移其粟于河内;河东凶亦然。
察邻国之政,无如寡人之用心者。
邻国之民不加少,寡人之民不加多,何也?孟子对曰:“王好战,请以战喻。 -
132.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
133.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
134.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
135.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
136.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
137.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
138.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
139.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
140.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。