-
81.《菊》 宋·张元干
秋风著意菊丛黄,不怕东篱五夜霜。
曾记南阳饮潭水,要令道骨合仙方。 -
82.《寄题悠然阁三绝句》 宋·张元干
谁标此阁作悠然,万事无非信手拈。
参得东篱把菊意,不妨老远引陶潜。 -
83.《采菊亭》 宋·张栻
陶公千载人,高标跨余子。
岂无济时念,敛荫独知止。
归来卧衡门,无愠复何喜。
九日天气佳,东篱撷芳蕊。 -
84.《过长滩》 宋·李新
尾劄泥涂贱此笛,手提鸡肋峦虚名。
芦花伴我头俱白,山色迎秋意转清。
沙软马留金褭印,雁归滩列水犀兵。
尚能趁得黄花酒,听取东篱笑语声。 -
85.《忆渊明二首》 宋·冯时行
晨策东篱路,煌煌寒菊英。
我岂无他人,底事忆渊明。
忘言会诸理,扫尽世俗情。
悠然见南山,此意谁与评。 -
86.《和叔夏海棠次东坡韵》 宋·胡寅
久矣心灰形槁木,有烂锦衾谁与独。
殷勤调护得繁枝,抹黛施朱尽凡俗。
池上靓妆开晓镜,露晞娇润离汤谷。
佳人得意矜绝代,陋彼牵萝补茅屋。 -
87.《次韵耿荐可催菊三首》 宋·仲并
年来花意亦难猜,陶令东篱独未开。
伴赋落英吾岂敢,狂言聊复为君催。 -
88.《秋晚矣菊犹未开小诗速之》 宋·虞俦
问讯东篱菊,如今开未开。
不应辜酒伴,宁是欠诗催。
屈指秋将尽,关心日几回。
霜风不相借,何意尚徘徊。 -
89.《十月见菊二首》 宋·赵蕃
黄花狼籍晚犹香,冷蝶频来著意忙。
不见东篱千载士,自应埋没老风霜。 -
90.《重阳近矣风雨骤至诵邠老满城风雨近重阳之句》 宋·赵蕃
好诗不在多,自足传不朽。
池塘生春草,余句世无取。
诗家黄州潘,苏黄逮师友。
六义极渊源,一贯相授受。 -
91.《高风行怀本斋》 宋·王柏
人皆喜君出,我独喜君归。
君出岂不媺,事业生光辉。
君归亦不恶,风味高一时。
人才有消长,世运有盛衰。 -
92.《九日寄汪澄甫》 宋·方岳
山雨欲雨不敢雨,停杯待与黄花语。
东篱人去几何年,坐想寒香足凄楚,秋崖早赋归去来,亦无茅屋荒苍苔。
渊明不入督邮眼,世俗宁有吾曹哉。
绿尊索共红裙饮,却恐黄花不渠肯。
白衣未至酒瓶乾,此意悠然要人领。 -
93.《和林宗易菊花韵》 宋·陈傅良
一岁所余秋有几,重阳偏与老相催。
每怜白发能长健,虽爱黄花亦懒栽。
好景游从须好友,新诗风味似新醅。
人生适意无过此,恣听东篱早晏开。 -
94.《西斋秋感二十首》 宋·方回
齐梁陈隋诗,真可以不作。
至如晋宋间,渊明可无学。
盲统集文选,似以刖报璞。
后生今寒蝉,焉识独唳鹤。 -
95.《喜程道大至约诸友二首》 宋·方回
东篱残菊未成尘,所见悠然意尚真。
玉瓒常闻歌旱麓,白颠何得赋车邻。
欲遵饭颗山头路,合问深明合里人。
赖是吾徒不全弱,能来尔汝话酸辛。 -
96.《九日诗冯伯田王俊甫刘元煇杨泰之见和复次韵》 宋·方回
空经虚纬费来之,弦急常由瑟柱危。
壮似阴山歌敕勒,悲于易水和渐离。
崎岖万古无穷事,酩酊重阳几句诗。
剩喜故人会吾意,东篱何日酹残枝。 -
97.《九月十二日得蟹小酌》 宋·方回
莫欺虚谷太凄凉,短发频搔意自长。
万古江山宜晚景,一番宇宙更秋光。
东篱把菊非尘世,左手持螯可醉乡。
二物于吾犹莫逆,达人何日不重阳。 -
98.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
水牯牛,偏捩拗。
酷暑云林,恣情{左足右孛}跳。
山前祖父田园,忍见离离荒草。
秋风正要及时耕,脱落鞭绳无鼻窍。 -
99.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
秋菊铺黄,茱萸裛翠。
彭泽渊明,清吟浊醉。
一年一度赏东篱,蹉过重阳总不知。
因甚如此,逐物意移。 -
100.《和浙东童仓使建昌家圃梅花玉雪亭诗三首》 宋·宋伯仁
云绕疏篱水绕亭,主人清处着梅清。
虽然借得坡翁意,人与梅花更有情。