-
121.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
赤肉团边用得亲,主宾有理各难伸。
两个驼子相逢著,世上如今无直人。 -
122.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
陕府铁牛日癞,嘉州大像耳聩。
两个病痛一般,咄哉漆桶不快。 -
123.《村田乐》 宋·宋伯仁
打稻天如二月天,满村如气乐丰年。
田翁烂醉身如舞,两个儿童策上船。 -
124.《民夫》 宋·宋伯仁
阃帅差夫欲太平,浚河才了又修城。
挑小组鍫镬无休日,失业妻儿有叹声。
两个布衫寒透骨,半盂蒸饭冷无羹。
何时一统山河了,只向春田带雨耕。 -
125.《勉吟者》 宋·宋伯仁
诗不穷人穷乃工,蹇驴宜立灞桥风。
安排两个推敲字,岂在梨花院落中。 -
126.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
127.《归朝欢·别岸扁舟三两只》 宋·柳永
别岸扁舟三两只。
葭苇萧萧风淅淅。
沙汀宿雁破烟飞,溪桥残月和霜白。
渐渐分曙色。 -
128.《两同心·巍巍剑外》 宋·杜安世
巍巍剑外,寒霜覆林枝。
望衰柳、尚色依依。
暮天静、雁阵高飞。
入碧云际。 -
129.《感皇恩·一个小园儿》 宋·朱敦儒
一个小园儿,两三亩地。
花竹随宜旋装缀。
槿篱茅舍,便有山家风味。
等闲池上饮,林间醉。
都为自家,胸中无事。
风景争来趁游戏。
称心如意,剩活人间几岁。
洞天谁道在、尘寰外。 -
130.《两同心》 宋·杨无咎
月可中庭,夜凉初燕。
见个人人、越格风流,饶济济、入时打扮。
小从容,不似前回,匆匆得见。
坐上不禁肠断。
捧杯深劝。
争敢望、白雪新声,唯啜得、秋波一眄。
告从今,休要教人,千呼万唤。 -
131.《渔父·极浦遥看两岸斜》 元·吴镇
极浦遥看两岸斜。
碧波微影弄晴霞。
孤舟小,去无涯。
那个汀洲不是 -
132.《寄题赵仁父两山堂》 宋·徐侨
两山对立着君三,山意无穷勿浪参。
静底规摹随处有,忙时事业个中涵。
移文肯为轻离北,采菊何尝索见南。
会取孔门仁者意,等闲风月不虚谈。 -
133.《李颀秀才善画山以两轴见寄仍有诗次韵答之》 宋·苏轼
平生自是个中人,欲向渔舟便写真。
诗句对君难出手,云泉劝我早抽身。
年来白发惊秋速,长恐青山与世新。
従此北归休怅望,囊中收得武林春。 -
134.《昭武太守王子文日举李贾严羽共观前辈一两家》 宋·戴复古
欲参诗律似参禅,妙趣不由文字传。
个里稍关心有误,发为言句自超然。 -
135.《菩萨蛮·个人轻似低飞燕》 宋·晏几道
个人轻似低飞燕,春来绮陌时相见。
堪恨两横波,恼人情绪多。
长留青鬓住,莫放红颜去。
占取艳阳天,且教伊少年。 -
136.《踏青游·识个人人》 宋·无名氏
识个人人,恰正二年欢会。
似赌赛、六只浑四。
向巫山、重重去,如鱼水。
两情美。 -
137.《林告院伯文送菊大如盖予谓惟黄繖两字可极形》 宋·陈杰
碧玉琢干如拇大,黄金缕花三万个。
下如弗胜下如帱,疾风过前不少挠。
园丁结束无余枝,诗翁打量四十围。
放渠疏散得自性,十本奚啻专百畦。 -
138.《中秋夕无月前两夕皆明》 宋·陈宓
四时丹桂年年好,万岁青娥个个妍。
但看世人生与老,不愁玉兔缺仍圆。
攻侵属国雪中节,巧趁鸱夷烟际船。
我把清光贮胸次,从教飞辙碧宵缘。 -
139.《绍兴淳熙两朝内禅颂》 宋·曾丰
维尧则天,与天同大。
俯视九州,细于一芥。
挈以畀舜,超然自迈。
维舜则尧,与尧同高。 -
140.《行路难》 唐·卢照邻
君不见长安城北渭桥边,枯木横槎卧古田。
昔日含红复含紫,常时留雾亦留烟。
春景春风花似雪,香车玉舆恒阗咽。
若个游人不竞襻,若个倡家不来折。