-
21.《沁园春·说与学人》 元·李道纯
说与学人,火无斤两,候无卦爻。
也没抽添,也无作用,既无形象,不必烹炮。
件件非真,般般是假,着意作工空谩劳。
君知否,但一切声色,都是讹肴。 -
22.《桃花美人行》 明·陈鹤
鸾帏鸳阁恋无因,珠镜牙床久自尘。
相逢柳絮心还乱,相见桃花意转新。
聊作逍遥步,独立可怜春。
春日春花复可怜,春心飘荡讵能前。 -
23.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
24.《怀旧用昔人蜀道诗韵》 宋·陆游
曩自白帝城,一马独入蜀,昼行多水湄,夜宿必山麓。
时闻木客啸,常忧射工毒,蜿蜓蛇两头,踸踔夔一足;岂惟耳目骇,直恐性命促。
稍历葭萌西,遂出剑阁北,奴僵不敢诉,马病犹尽力,我亦困人客,一日带屡束。
最忆苍溪县,送客一亭绿,豆枯狐兔肥,霜早柿栗熟,酒酸压查梨,妓野立土木。 -
25.《听嘉陵江水声,寄深上人》 唐·韦应物
凿崖泄奔湍,称古神禹迹。
夜喧山门店,独宿不安席。
水性自云静,石中本无声。
如何两相激,雷转空山惊。
贻之道门旧,了此物我情。 -
26.《省中当直即事书怀兼简阁长李舍人》 宋·杨亿
两掖深沉大帝居,紫微西省掌泥书。
天阍启鑰趋朝后,侍史焚香起草初。
五吏援毫才患少,万钱分膳食无馀。
凤池荀令连宾阁,骑省潘郎对直庐。 -
27.《宿毗沙院诸友相送》 宋·王灼
出门风喧号,半道雨飘洒。
行役已堪厌,投宿小兰若。
葱笼林樾中,一径仅容马。
古屋数十橼,佛事走村社。 -
28.《宜人史氏挽词》 宋·楼钥
阀阅冠三朝,尊公两珥貂。
夫贤能尽礼,家贵肯期骄。
教子门风振,澄神性地超。
悼亡无可憾,直笔付孙樵。 -
29.《满庭芳 赠长安吉祥散人王姑》 元·马钰
死生事紧,悬甚儿孙。
怡然跳出家门。
物外逍遥,住个无事闲轩。
常常澄心绝虑,便名为、捉马擒猿。 -
30.《禅人写师真请赞》 宋·释慧远
虽有两条眉,不识一个字。
露柱未怀胎,面目却相似。
说心说性,来与三斤麻。
撒屎撒尿,演出一大事。
阿呵呵,见也麽?
江南生皂树,江北出在萝。 -
31.《简州性上人求语》 宋·释绍昙
春山杜鹃啼,苦劝人归去。
声碎竹林风,血染花梢雨。
我老无家可得归,萝窗睡饱云黏衣。
山童推枕破残梦,报道有僧开竹扉。 -
32.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
白云之身,寒月之心。
性灵麋鹿,气韵山林。
不堕两头兮匪明匪暗,全超三际兮谁古谁今。 -
33.《佛性泰和尚赞》 宋·释宗杲
惯说五家宗派禅,不将玄妙与人传。
晚年一处真奇物,食罢长伸两脚眠。 -
34.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
35.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
36.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
37.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
38.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
39.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
40.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。