-
1.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
2.《送郑仆射出节山南(一作酬郑兴元仆射招)》 唐·孟郊
国老出为将,红旗入青山。
再招门下生,结束馀病孱。
自笑骑马丑,强从驱驰间。
顾顾磨天路,袅袅镜下颜。 -
3.《送丘都承》 宋·洪咨夔
艺祖立鳌极,腹心赵书记。
披图指幽燕,翰死谁可继。
异时拾空城,中国坐自弊。
伊吾纷抵掌,须作根本计。 -
4.《赠讷相》 宋·叶适
柯山讷相丑形模,以相获妍如子都。
每将气色较官簿,初若搏影终探符。
刘公实,升提刑,丘宗卿,加龙图。
就中两说最称验,余耳所逮非人诬。 -
5.《述旧贺迁寄陕虢孙常侍(南宫、左辅,两处交代)》 唐·刘禹锡
南宫幸袭芝兰后,左辅曾交印绶来。
多病未离清洛苑,新恩已历望仙台。
关头古塞桃林静,城下长河竹箭回。
闻说随车有零雨,此时偏动子荆才。 -
6.《杨本胜说于长安见小男阿衮》 唐·李商隐
闻君来日下,见我最娇儿。
渐大啼应数,长贫学恐迟。
寄人龙种瘦,失母凤雏痴。
语罢休边角,青灯两鬓丝。 -
7.《李肱所遗画松诗书两纸得四十韵》 唐·李商隐
万草已凉露,开图披古松。
青山遍沧海,此树生何峰。
孤根邈无倚,直立撑鸿濛。
端如君子身,挺若壮士胸。 -
8.《两同心》 宋·黄庭坚
秋水遥岑。
妆淡情深。
尽道教、心坚穿石,更说甚、官不容针。
霎时间,雨散云归,无处追寻。
小楼朱阁沈沈。
一笑千金。
你共人、女边著子,争知我、门里桃心。
最难忘,小院回廊,月影花阴。 -
9.《两同心》 宋·杨无咎
秋水明眸、翠螺堆发、却扇坐、羞落庭花,凌波步、尘生罗袜。
芳心发。
分付春风,恰当时节。
渐解愁花怨月。
忒贪娇劣。
宁宁地、情态于人,惺惺处、语言低说。
相思切。
不见须臾,可堪离别。 -
10.《贺新郎·把酒长亭说》 宋·辛弃疾
陈同父自东阳来过余,留十日。
与之同游鹅湖,且会朱晦庵于紫溪,不至,飘然东归。
既别之明日,余意中殊恋恋,复欲追路。
至鹭鸶林,则雪深泥滑,不得前矣。 -
11.《春夏两相期(寿谢令人)》 宋·蒋捷
听深深、谢家庭馆。
东风对语双燕。
似说朝来,天上婺星光现。
金裁花诰紫泥香,绣里藤舆红茵软。 -
12.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
13.《读林罕小说》 宋·晁公武
仓颉鹳鸟迹,於是创文字。
原其制作心,本以便记事,呼读犹强名,况乃论位置。
周人建小学,六书分义类。 -
14.《渔家傲·听说娑婆无量苦》 元·梵琦
听说娑婆无量苦。
死生总作轮回主。
六贼操刀为伴侣。
同居住。
何曾顷刻抛离去。
功德天和黑暗女。
两人最是难相聚。
有智主人俱不取。
依吾语。
从今更莫登门户。 -
15.《沁园春·说与学人》 元·李道纯
说与学人,火无斤两,候无卦爻。
也没抽添,也无作用,既无形象,不必烹炮。
件件非真,般般是假,着意作工空谩劳。
君知否,但一切声色,都是讹肴。 -
16.《余避地千金圩屡游殳史两山酒酣兴发赋诗一首》 明·贝琼
神人夜割蓬莱股,苍然尚作青狮舞。
殳基得道此飞腾,烟火千家自成坞。
前年盗起官军下,存者如星才四五。
我来欲置读书床,出入未愁穿猛虎。 -
17.《帅节留先生两年粤服氓獠安之一日疏十宜欲袖》 宋·陈元晋
描画终无说,归来岂不荣。
事难工拙较,我自去留轻。
过眼风波恶,悬空日月明。
人生只恁是,孤鹤九皋声。 -
18.《奉亲两载为民祈蚕作竞渡於此以五十六言即事》 宋·韩煜
中巴旧说古刀州,环壁依城水自流。
鱼米岂殊京洛在,人民轻向死生不。
我来二载无青眼,心叹三农空白头。
修禊何妨书即事,放怀杯酒问田畴。 -
19.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·闾丘泳
舟行观山无定姿,篷底兀坐真儿痴。
层崖复岭正杂遝,平冈横阜俄逶迟。
晴岚参天固竞秀,深崖挺石尤多奇。
遥岑浮眉绿点点。 -
20.《小说引子》 宋·罗烨
传自鸿荒判古初,羲农黄帝立规模。
无为少昊更颛帝,相授高辛唐及虞。
位禅夏商周列国,权归秦汉楚相诛。
两京中乱生王莽,三国争雄魏蜀吴。