-
121.《刘子履少聊挽辞二首》 宋·张镃
气盖两峰蚤食年,堂堂声誉冠诸刘。
直言不愧上方剑,妙句常轻万户侯。
仙药了无金鼎效,梦魂空绕玉关秋。
当时若假三千骑,岂但区区活泰州。 -
122.《响卜辞》 宋·赵汝鐩
三六乘鸾初嫁君,琴瑟朝暮誓不分。
酒酣使气浪自许,片舌仪秦弄风云。
东吴西蜀几千里,雁来数年无幅纸。
有便我必寄锦笺,岂应皆沉石头水。 -
123.《出处辞》 宋·赵汝鐩
大公严子陵,皤然两渔人。
文王尚西伯,光皇已中兴。
太公所以竟卷饵,子陵所以归垂纶。
趋向固异辙,出处同一心。
当日遭逢傥易地,两翁亦必随时而屈伸。
钓台高兮渭水清,或隐或显俱彰千古名。 -
124.《辞贾徽州二首》 宋·许月卿
束书归去飨梅花,底事霏英故故斜。
约住忙中千里鹤,羡渠如意两归鸦。
家中见雪念为客,客里观梅不似家。
园树暂时相斗白,明朝休向我侬夸。 -
125.《金铜仙人辞汉歌》 宋·艾性夫
剑光沥尽文成血,野鸟啼堕楼居月。
茂陵玉碗土花青,不注天浆餐玉屑。
金仙百尺寒亭亭,千人万人挽不行。
委身只识秋风客,肯与汉贼求长生。
柏梁台边鬼摇扇,露盘惊破铜花片。
孤瞠泣断灞城秋,两汉正无忠义传。 -
126.《归去来辞》 宋·陈普
归去来兮,吾生复何之。
故园三径在,桃李不成蹊。
台榭荒凉已无忧,阶除寂寞人已希。
胡飘飘而不返,将役役以奚为。 -
127.《予酷爱桂香置两枝於萧寺之寓室日出不得对花》 宋·陈文蔚
惜午故剪碧云枝,却负花香花有辞。
为辍清眠陪永夜,月窗相对恰相宜。 -
128.《赋意未畅复拾前韵之余者作广坐隐辞》 宋·戴表元
我作坐隐辞,客来问我坐隐方。
开门进客还复坐,为客历落言其详。
隐朝市,我不能冲尘冒暑走遑遑。
隐江湖,我不能披蓑戴笠操舟航。 -
129.《道山座主先生平章吕公挽歌辞五首》 宋·方回
乃公同此老,两柱共擎天。
初作二千石,才生十九年。
汉阳□最大,岭外帅何缘。
极恨湖滨相,奸臣喜弄权。 -
130.《送经之偕义斋两舍人入燕并呈善之待制》 宋·陆文圭
君马三渡白沟河,沟水东流青草多。
踞鞍顾盼聊试耳,伏枥悲歌奈老何。
古人千金重然诺,把臂况受生列讬。
肯先申白独辞楚,且伴机云双入洛。 -
131.《蚕麦辞》 宋·释文珦
山人日无事,行行自娱嬉。
竹西数家村,喜闻翁媪辞。
蚕以御我寒,麦以充我饥。
二者尝致祷,群神将我贻。 -
132.《司空赠太傅康国韩公挽辞五首》 宋·苏颂
前日崇明路,初闻撤瑟时。
两宫驰道哭,三市辍舂悲。
精爽骑箕尾,功名载鼎彝。
谁修凤池录,直笔载萧规。 -
133.《赠太师中书令王公挽辞二首》 宋·苏颂
族茂仙缑系,恩隆帝渚姻。
两朝全宠遇,一节贯忠纯。
敦说耽儒术,冲和味道真。
枢庭十五载,当宁倚良臣。 -
134.《留台宾客李公挽辞二首》 宋·苏颂
奕世儒缨胄,清朝翰墨臣。
裁成五色诏,出拥两朱轮。
柏署分曹佚,铜楼拜命新。
如何止中寿,志未展经纶。 -
135.《侍读给事王公挽辞三首》 宋·苏颂
经幄咨嗟旧学臣,诔章追册两优恩。
平时宠禄由稽古,不朽声名在立言。
驷马嘶鸣还故国,素车奔走送高原。
诸儒师表今亡矣,惟有清风愯后昆。 -
136.《行路难》 唐·卢照邻
君不见长安城北渭桥边,枯木横槎卧古田。
昔日含红复含紫,常时留雾亦留烟。
春景春风花似雪,香车玉舆恒阗咽。
若个游人不竞襻,若个倡家不来折。 -
137.《文德皇后挽歌》 唐·李百药
裴回两仪殿,怅望九成台。
玉辇终辞宴,瑶筐遂不开。
野旷阴风积,川长思鸟来。
寒山寂已暮,虞殡有馀哀。 -
138.《倡妇行》 唐·李峤
十年倡家妇,三秋边地人。
红妆楼上歇,白发陇头新。
夜夜风霜苦,年年征戍频。
山西长落日,塞北久无春。 -
139.《九月九日望蜀台》 唐·苏颋
蜀王望蜀旧台前,九日分明见一川。
北料乡关方自此,南辞城郭复依然。
青松系马攒岩畔,黄菊留人籍道边。
自昔登临湮灭尽,独闻忠孝两能传。 -
140.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。