-
101.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
102.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
103.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
104.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
105.《随园记》 清·袁枚
金陵自北门桥西行二里,得小仓山,山自清凉胚胎,分两岭而下,尽桥而止。
蜿蜒狭长,中有清池水田,俗号干河沿。
河未干时,清凉山为南唐避暑所,盛可想也。
凡称金陵之胜者,南曰雨花台,西南曰莫愁湖,北曰钟山,东曰冶城,东北曰孝陵,曰鸡鸣寺。 -
106.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
107.《瑞鹧鸪》 宋·晏殊
江南残腊欲归时。
有梅红亚雪中枝。
一夜前村、间破瑶英拆,端的千花冷未知。
丹青改样匀朱粉,雕梁欲画犹疑。
何妨与向冬深,密种秦人路,夹仙溪。
不待夭桃客自迷。 -
108.《踏莎行》 宋·黄庭坚
临水夭桃,倚墙繁李。
长杨风掉青骢尾。
尊中有酒且酬春,更寻何处无愁地。
明日重来,落花如绮。
芭蕉渐展山公启。
欲笺心事寄天公,教人长对花前醉。 -
109.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
110.《卷春空(定风波)》 宋·贺铸
墙上夭桃簌簌红。
巧随轻絮入帘栊。
自是芳心贪结子。
翻使。
惜花人恨五更风。
露萼鲜浓妆脸靓。
相映。
隔年情事此门中。
粉面不知何处在。
无奈。
武陵流水卷春空。 -
111.《减字木兰花》 宋·周邦彦
风鬟雾鬓。
便觉蓬莱三岛近。
水秀山明。
缥缈仙姿画不成。
广寒丹桂。
岂是夭桃尘俗世。
只恐乘风。
飞上琼楼玉宇中。 -
112.《减字木兰花》 宋·周邦彦
风鬟雾鬓。
便觉蓬莱三岛近。
水秀山明。
缥缈仙姿画不成。
广寒丹桂。
岂是夭桃尘俗世。
只恐乘风。
飞上琼楼玉宇中。 -
113.《踏莎行(陈兴宗夜集,俾爱姬出幕)》 宋·毛滂
天质婵娟,妆光荡漾。
御酥做出花模样。
夭桃繁杏本妖妍,文鸳彩凤能偎傍。
艾绿浓香,鹅黄新酿。
缘云清切歌声上。
夜寒不近绣芙蓉,醉中只觉春相向。 -
114.《夹竹桃花(咏题)》 宋·曹勋
绛彩娇春,苍筠静锁,掩映夭姿凝露。
花腮藏翠,高节穿花遮护。
重重蕊叶相怜,似青帔艳妆神仙侣。
正武陵溪暗,淇园晓色,宜望中烟雨。 -
115.《永龙吟(湖山胜概金沙酴没架)》 宋·史浩
平湖渺渺烟波,是中只许神仙住。
人间空爱,夭桃繁李,雪飞红雨。
谁信壶天,靓妆玉貌,春光容与。
似佳人才子,青冥步稳,同携手、成欢聚。 -
116.《柳梢青》 宋·赵长卿
潇洒仙源。
夭桃秾李,曾对华筵。
歌媚惊尘,舞弯低月,满劝金船。
鉴湖烟水连天。
政归棹、红妆斗妍。
花雾香中,人询居士,切莫多传。 -
117.《浪淘沙(杏花)》 宋·赵师侠
绛萼衬轻红。
缀簇玲珑。
夭桃繁李一时同。
独向枝头春意闹,娇倚东风。
飞片入帘栊。
粉淡香浓。
凤箫声断月明中。
只恐明朝风雨恶。
燕嘴泥融。 -
118.《汉宫春》 宋·汪莘
春色平分,甚偏他杨柳,分外风流。
夭桃自适其适,一笑还休。
可怜仙李,对东风、却少温柔。
争奈得、海棠妆点,向人浑不知羞。 -
119.《满江红(和叔永吴尚书,时吴丧少子)》 宋·刘克庄
著破青鞋,浑不忆、踏他龙尾。
更冷笑、痴人擘划,二三百岁。
殇子彭篯谁寿夭,灵均渔父争醒醉。
向江天、极目羡禽鱼,悠然矣。 -
120.《贺新郎(四用韵)》 宋·刘克庄
犹记臣之少。
兴狂时、过陈遵饮,对孙登啸。
岁晚登临多感慨,但觉齐山诗妙。
任蓉月、柳风吹照。