-
161.《洞霄宫》 宋·王学可
历遍江湖几万重,岂期方到洞霄中。
山翻九锁天分山,洞彻三茅地透东。
夭矫龙蛇幢节影,晶荧日月御香风。
茫茫世上寻云汉,何必仙宫胜此宫。 -
162.《刘阮洞》 宋·吴师正
天台春暖兰若馨,海榴喷血黄鸟鸣。
风晴雨霁洞天晓,画屏有路游人行。
刘郎阮郎剡溪客,结们穷幽绝人迹。
洞口遥闻漱玉声,时有飘英点溪碧。 -
163.《答王山仲作墨梅来访韵》 宋·熊瑞
客从罗浮来,遗我一枝琼。
仙风溢毫楮,夭矫冰雪清。
感怀畴昔夜,醉饮月中央。
青衣歌未竟,斗转参已横。 -
164.《红梅》 宋·徐介轩
寒梅冷艳缀轻枝,误认夭桃未放时。
盛饰霓裳陪越女,不施粉黛抹胭脂。
轻盈弄月醉霞觞,娇软酡颜褪晓妆。
缟素业中红一点,好花终是不寻常。 -
165.《题马远画梅四幅》 宋·杨娃
夭桃艳杏岂相同,红润姿容冷淡中。
披拂轻烟何所似,动人春色碧纱笼。 -
166.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
167.《木兰花慢 再用韵 原误作 ,兹据何抄本改》 元·吴澄
正群芳开遍,花簇簇,蕊稠稠。
看艳杏夭桃,蒸霞作糁,辊绣成球。
天然素肌仙质,对浓汝艳饰似含羞。
痴绝京华倦客,贪眷忘却南州。 -
168.《篆冢歌(有序)》 元·钱惟善
包羲卦画龟龙出,颉俑造书鬼夜泣。
俯观鸟兽迒蹄迹,依类象形文字立。
以迄五代咸东封,改易殊体靡有同。
周官保氏教国子,六书大义开群蒙。 -
169.《咏怀十首》 明·陈第
西谷有一士,荡然无所求。
问君何为者,神闲道自休。
上无求于帝,寿夭等浮沤。
中无求于世,人呼任马牛。
下无求于子,苟以嗣春秋。
三者既无求,长歌何所忧。
¤ -
170.《致道观七星桧》 明·邓韨
琳官何岧峣,爽气凌青苍。
中有古桧树,传植自萧梁。
岁远四树存,如斗酌天浆。
东株耸而老,庆历补其亡。 -
171.《咏怀(六首)》 明·黄肃
中园桃与李,灼灼有奇花。
彼姝将折赠,遐思在天涯。
此花伤夭折,为叹女容华。
盛年难再遇,岂得长修姱。
夫子新好合,不能思故家。
欲因歌此曲,此曲令人嗟。
¤ -
172.《发齐安偶成》 明·瞿汝稷
重华南狩时,九有诵光格。
帝子望不还,苍茫九疑碧。
天地寄寥廓,垒空寄大泽。
成毁真须臾,讵云靡穷极。 -
173.《赋内阁芍药》 明·陆粲
金门柳色萦深绿,上苑春余杂花扑。
夭桃已歇秾李衰,红药翻阶正芬郁。
此花初种自宣皇,百曲雕阑七宝妆。
融风窈窕昭阳殿,暖日轻盈白玉堂。 -
174.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
175.《苍龙岭》 明·王履
岭下望岭上,夭矫蜒蜿飞。
背无一仞阔,旁有万丈垂。
循背匍匐行,视敢纵横施。
惊魂及坠魄,往往随风吹。 -
176.《题山水赠杨熙节》 明·王直
郭纯永嘉人,善画自畴昔。
兴来展豪素,满眼绚金碧。
永乐年中独擅场,拜官得在内作坊。
时时承诏恣点染,九重出入生辉光。 -
177.《古诗(四首)》 明·乌斯道
女萝依松柏,松柏不可依。
巨干遭剪伐,修蔓殄无遗。
女萝当奈何,无依乃其宜。
盘旋大化中,春荣秋自萎。
升高岂不好,夭折亦足悲。
¤ -
178.《佩刀行(并序)》 明·徐尊生
金华之永康有山曰云岩,拔起天半。
有巨舟藏壑中,舟尾翘出如虿。
一钉堕崖下,野僧得之,以遗张君孟兼,孟兼制为佩刀,銛利特甚。 -
179.《江上三峰歌》 明·赵贞吉
白龙夭矫鲛绡薄,鳌呿夜掣东溟若。
海上仙人醉露桃,梦翻三点岚光落。
珊瑚支拄鱼眼红,皱波髻挽淋漓风。
琅缥岛藏翠寒滴,鹤翎洒影青围中。 -
180.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
弱龄事柔翰,颇亦费寻讨。
所得能几何,忽忽欲已老。
自无三月资,难适千里道。
生世何通屯,贵得展怀抱。