-
381.《沁园春(寄竹溪)》 宋·刘克庄
老子衰颓,晚与亲朋,约法三章。
有谈除目者,勒回车马,谈时事者,麾出门墙。
已挂衣冠,怕言轩冕,犯令先当举罚觞。
书尺里,但平安二字,多少深长。 -
382.《括一丛花》 宋·林正大
知章骑马似乘船。
落井眼花圆。
汝阳三斗朝天去,左丞相、鲸吸长川。
潇酒宗之,皎如玉树,举盏望青天。 -
383.《百岁令(寿丁大监)》 宋·朱涣
濂溪先生曰:莲,花之君子者也。
我判府都运大监,则人之君子者也。
以君子之生值君子花之时,静植清香,二美辉映。
某也辄假斯意,作为乐府,以祝千岁寿云。 -
384.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
385.《秋风(二首)》 唐·周祚
九月之交凌河侧,日见狂风兼霹雳。
当时战死二百人,中间不得真消息。
二三年少自虏回,白日藏身夜始得。
死者何时可复还,生者易马转他国。 -
386.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
387.《祠庞颍公》 宋·王九龄
贤哉庞颍公,天相佑仁宗。
清规映当代。
劲节摩秋空。
皇佑维四年,蛮寇南海邕。 -
388.《吴孙王墓》 宋·杨友夔
阖闾城南荒之捕,昔谁葬者孙豫州。
久无过客为下马,时有牧童来放牛。
居然珍宝出光怪,识者夜见踪共由。
玉环金碗到城市,土花不蚀馀千秋。 -
389.《鲤鱼山》 明·归有光
鲤鱼山头日,日落山紫赤。
遥见两君子,登岸问苦疾。
此地饶粟麦,乃以水荡潏。
水留久不去,三年已不食。 -
390.《简道可法兄》 明·秋潭舷公
顷读蕉上咏,畴不尔倾倒。
言外托微旨,拙中寓大巧。
咏歌已臻此,赏识应不少。
如何壮齿时,不得展所抱。 -
391.《卖儿行》 明·王九思
村媪提携六岁儿,卖向吾庐得谷四斛半。
我前问媪:“卖儿何所为?”媪方致词再三叹:“夫老病
卧盲双目,朝暮死生未可卜。
近村五亩止薄田,环堵两间惟破屋。 -
392.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
393.《龙支行》 明·曾棨
龙支城头暮吹角,黄云蔽天沙草薄。
虎髯使者长安来,持麾拥盖边尘开。
城门尽是胡兵守,城外老人多白首。
拜迎使者双泪流,问云天子今安否。 -
394.《画龙歌》 明·周是修
云如车轮风如马,雷鼓砰訇电旗奓。
其中踊跃何尔为,无乃蜿蜒作霖者。
古来善画此者谁?叶翁所画称最奇。
笔端挥洒绝相似,亦有风云雷电随。 -
395.《和钱安道寄惠建茶》 宋·苏轼
我官于南今几时,尝尽溪茶与山茗。
胸中似记故人面,口不能言心自省。
为君细说我未暇,试评其略差可听。
建溪所产虽不同,一一天与君子性。 -
396.《次韵刘贡父李公择见寄二首》 宋·苏轼
白发相望两故人,眼看时事几番新。
曲无和者应思郢,论少卑之且借秦。
岁恶诗人无好语,(公择来诗,皆道吴中饥苦之事。
)夜长鳏守向谁亲。 -
397.《秧马歌(并引)》 宋·苏轼
过庐陵,见宣德郎致仕曾君安止,出所作《禾谱》。
文既温雅,事亦详实,惜其有所缺,不谱农器也。
予昔游武昌,见农夫皆骑秧马。
以榆枣为腹欲其滑,以楸桐为背欲其轻,腹如小舟,昂其首尾,背如覆瓦,以便两髀,雀跃于泥中,系束藁其首以缚秧。 -
398.《过刘贡甫》 宋·王安石
去年约子游山陂,今者仍为大梁客。
天旋日月不少留,称意人间宁易得。
天明径欲相就语,云雪填城万家白。
冬风吹鬣马更骄,一出何由问行迹。 -
399.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
400.《六歌》 宋·文天祥
有妻有妻出糟糠,自少结发不下堂。
乱离中道逢虎狼,凤飞翩翩失其凰。
将雏一二去何方,岂料国破家亦亡,不忍舍君罗襦裳。
天长地久终茫茫,牛女夜夜遥相望。