-
301.《书怀示友十首》 宋·陈与义
我梦钟鼎食,或作山林游。
当其适意时,略与人间侔。
觉来迹便扫,我已不悲忧。
人间安可比,梦中无悔尤。 -
302.《谨次十七叔去郑诗韵二章以寄家叔一章以自咏》 宋·陈与义
镜中无复故人怜,却愧谋生后计然。
叔夜本非堪作吏,元龙今悔不求田。
怀亲更值薪如桂,作客重看栗过拳。
万事巧违高枕卧,忧来一夕费三迁。 -
303.《偶成古调十六韵上呈判府兼赠刘兴州》 宋·陈与义
稽首苏耽仙,乘云去无迹。
尚留橘井在,与世除狂疾。
谁能不饮此,识味亦可录。
坐令郑玄牛,亦抱荆山玉。 -
304.《长干行》 宋·陈与义
妾家长干里,春慵晏未起。
花香袭梦回,略略事梳洗。
妆台罢窥镜,盛色照江水。
郎帆十幅轻,浑不闻橹声。 -
305.《居夷行》 宋·陈与义
遭乱始知承平乐,居夷更觉中原好。
巴陵十月江不平,万里北风吹客倒。
洞庭叶稀秋声歇,黄帝乐罢川杲杲。
君山偃蹇横岁暮,天映湖南白如扫。 -
306.《能仁监寺智超为予写真求赞》 宋·周必大
前生坐下一高僧,失脚中元自怨辰。
但记本来真面目,何须悔现宰官身。 -
307.《挽知宫王月谷三章》 宋·白玉蟾
去年五月风飕飕,人在方瀛山上头。
见我飘然动行色,有诗因尔话离愁。
早知如许归仙速,悔不迟为几日留。
闻道先生归去日,千岸万壑正中秋。 -
308.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫自喜时。
名在士人当盛世,生於中国作男儿。
良辰美景忍虚废,骤雨飘风无定期。
过此焉能事追悔,尧夫非是爱吟诗。 -
309.《浮生吟》 宋·邵雍
浮生晓露边,且喜又添年。
动悔须有悔,求全未必全。
处人心上事,道物性中言。
寰宇虽然广,其谁曰不然。 -
310.《答陈屦常秀才谑赠》 宋·晁补之
驱车触热中烦满,苦无蔗浆冻金碗。
陈君诗卷可洗心,持作终朝晤言伴。
男儿三十四方身,布衣不化京洛尘。
白驹皎皎在空谷,黄鸟睍睆鸣青春。 -
311.《秋夜古风》 宋·晁补之
瑶池始波县圃风,邓林飞叶云搅空。
人间栎社几黄落,晓窗洗黛悲青铜。
常嗟彭祖悔杖晚,不见王母桃花红。
安知帝怒削龙伯,舆峤已没归墟中。 -
312.《比得貍一枚所过辄馥然有香时时翳兰丛下而引》 宋·毛滂
春山得貍躯胁细,苍头抱携香着袂。
丛兰密处曲庇身,狐鼠何疑相睥睨。
定非青丘阿紫家,恐是中台餐柏裔。
太真妃子紫绣囊,一生长伴瑞龙香。 -
313.《寄孙朴》 宋·苏辙
忆昔补官太皞墟,泮宫萧条人事疏。
日高鼾睡声嘘嘘,往还废绝门无车。
君为户曹畏简书,放怀疏懒亦似余。
相逢语笑夜踌躇,烹煮梨栗羞殽蔬。 -
314.《寄致明兼简余时升》 宋·刘子翚
筼筜有利材,要自为本观。
绿虬挟春怒,穴土气已完。
达士审所施,穷士审所安。
癯刘烛人镜,伪态了莫干。 -
315.《兼道携古墨来墨面龙纹墨背识云保大九年奉敕》 宋·刘子翚
长春殿古生荆荟,犹有前朝遗物在。
锦囊珍重出玄圭,双虬刻作蜿蜒态。
枯皮剥制弄几刓,断玦精坚磨不杀。
吾闻李氏据江左,文彩风流高一代。 -
316.《题噔上人颐庵》 宋·王之道
我生困语言,老大犹栖迟。
咄哉一言失,虽悔何能追。
常欲说向人,到口还忸怩。
不如静中坐,此理吾所知。 -
317.《过白彪访沈次律有感十六韵》 宋·张元干
天骄毒中原,国势苦日削。
一为虚声摇,颠沛几失脚。
翠华栖海隅,虎戯亦太虐。
忽闻哀痛诏,迸泪向寥寞。 -
318.《青虫》 元·杨维桢
青衣虫,平生读书孝与忠,天子赐第蓬莱宫。
东归执笔琼台阙,劝进天平犯天戎。
青衣虫,献策海岛计亦穷,刘家军师邮汝容。
青衣虫,悔不为白头蠹老死文字中。 -
319.《太师宅》 元·杨维桢
前朝太史宅,基撤万民庐。
太师一去宅,问宅今何如?赤地无所有,庭树八九株。
缅怀炙手日,门前卿大夫。
肥马在东厩,脂羊出中厨。 -
320.《磔鸩》 元·杨维桢
蕲州鬼,鬼来恶。
蕲州鸩,鸩何凶。
声如万腰鼓,百鸟不敢鸣。
委地一片羽,百草不敢生。