-
101.《潇湘忆故人慢》 宋·王安礼
薰风微动,方樱桃弄色,萱草成窠。
翠帏敞轻罗。
试冰簟初展,几尺湘波。
疏帘广厦,寄潇洒、一枕南柯。 -
102.《潇湘忆故人慢》 宋·王安礼
薰风微动,方樱桃弄色,萱草成窠。
翠帏敞轻罗。
试冰簟初展,几尺湘波。
疏帘广厦,寄潇洒、一枕南柯。 -
103.《潇湘忆故人慢》 宋·王安礼
薰风微动,方樱桃弄色,萱草成窠。
翠帏敞轻罗。
试冰簟初展,几尺湘波。
疏帘广厦,寄潇洒、一枕南柯。 -
104.《秋夜》 宋·曾巩
秋露随节至,宵零在幽篁。
灏气入我牖,萧然衾簟凉。
念往不能寐,枕书嗟漏长。
平生肺腑友,一诀余空床。 -
105.《秋日再寄》 唐·晁采
珍簟生凉夜漏余,梦中恍惚觉来初。
魂离不得空成病,面见无由浪寄书。
窗外江村钟响绝,枕边梧叶雨声疏。
此时最是思君处,肠断寒猿定不如。 -
106.《午睡》 宋·陆游
梅黄雨足喜初晴,投枕华胥梦已成。
帐底香云凝未散,手中书卷堕无声。
簟纹似水飞蝇避,鼻息如雷稚子惊。
痴腹便便竟何有?已将嘲弄付诸生。 -
107.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
幕挂春烟,簟铺秋水。
高枕横眠,鼻雷聒耳。
烁石流金总不知,何须蓼阁薰风至。
又谁管九十日种粟烧畲,说甚麽十三番悟明自己。
灼然是个无烦恼,阎家倒退三千里。
其或未然,莫道翁中常有米。