-
21.《梦中题林逢吉轩壁觉来全篇可读天明忘了落句》 宋·戴复古
嚣尘不到眼,潇洒似僧家。
风月三千首,图书四十车。
绿垂当户柳,红映隔墙花。
好读天台赋,登楼咏落霞。 -
22.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
独鹤还故乡,岿然但城郭,出门无与游,所至苦寂寞。
裹饭事幽讨,此计殊不恶。
薄暮宿渔家,苍烟带墟落。 -
23.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
维舟入谷口,信步造异境。
隔篱鸡犬声,满地梧楸影。
瓦甑炊香稻,石泉汲新井。
人间苦偪仄,爱此须臾景。 -
24.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
沿溪得茅店,酒旗出柴荆。
杖头钱已空,一醉何由成?主人语郑重,手把瓮面清,劝我姑小留,溪鱼亦可烹。 -
25.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
镜湖三百里,风止镜面平;持以照吾心,俗尘安得生?散发鸥鹭间,万事秋毫轻。
谁能拂东绢,写我孤舟横? -
26.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
古祠照沧波,老木閟云洞。
轻舟不摇楫,正用一风送。
汲井漱甘液,扫榻寓幽梦。
所恨山未深,城笳听三弄。 -
27.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
溪行已清秋,还舍尚残暑。
天公为解围,帘栊过疏雨。
青蔬喜小摘,红粒亦新杵。
一饱坐北轩,苹花泣烟渚。 -
28.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
老圃发如霜,见客能废锄。
与坐使之年,自云八十余。
老身六朝民,草舍数世居,力守远祖言,一字不学书。 -
29.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
秦皇酒瓮边,古有钓鱼矶;我来必竟日,时挈双鲤归。
白鹭真可人,常先孤棹飞。
高咏江练句,今人忆玄晖。 -
30.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
朝发云根寺,暮宿烟际桥。
冷萤泾不飞,潜鱼惊自跳。
菱船歌袅袅,荻浦风萧萧。
平明宿鸟起,我亦理归桡。 -
31.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
禹穴探断简,樵风泛清溪。
倒影森松桂,避船散凫鷖。
尘中有异境,十里青玻璃。
高塔忽招人,湖边日未低。 -
32.《闲中戏赋村落景物》 宋·陆游
游宦才能薄,还山日月长。
买牛捐宝剑,取酒解金章。
泉脉疏供啜,松肪炼按方。
北窗贪兀傲,南陌喜彷徉。 -
33.《闲中戏赋村落景物》 宋·陆游
覆筱初成屋,编荆旋作门。
孤云生钓濑,微雨过棋轩。
柳种来傍县,花栽乞近村。
石欹聊可坐,地褊不成园。 -
34.《瓶中淮阳红牡丹落尽有叹三首》 宋·杨万里
只愁风雨妒花枝,翦入瓷瓶养却伊。
更下重帘深闭合,忽然花落又关谁。 -
35.《瓶中淮阳红牡丹落尽有叹三首》 宋·杨万里
眼中姚魏过匆匆,只有淮阳打底红。
杜宇一声花睡醒,却教老子怨东风。 -
36.《瓶中淮阳红牡丹落尽有叹三首》 宋·杨万里
又是明年看牡丹,未开芍药怪春寒。
落英满地不须扫,一片蔫红也足观。 -
37.《中元日晓登碧落堂,望南北山二首》 宋·杨万里
节里少公事,底忙起侵晨。
望秋怯残暑,及此东未暾。
登山俯平野,万岳皆白云。
身在白云上,不知云绕身。 -
38.《中元日晓登碧落堂,望南北山二首》 宋·杨万里
米山不知重,近见三两叠。
远者淡不真,眇与天相接。
晨光染红云,正向山外贴。
映出青万层,还与云俱灭。 -
39.《七月七日晚步园中见落叶如积感而作》 宋·张耒
东园久不到,落叶曲池平。
摇落遽如许,岁时真可惊。
衡茅望故里,渔钓寄余生。
放逐逢艰岁,藜羹未敢轻。 -
40.《陕城桃李零落尽硖石山中今方盛开马上口占》 宋·司马光
西望飞花千树暗,东来芳蕊一番新。
行人不惜泥涂倦,喜见年光两处春。