-
1.《雨中有怀》 宋·廖行之
春色无多日,匆匆度七旬。
驱驰游子态,萧索旅中贫。
酒薄愁那减,诗穷句转新。
谁能念牢落,涸辙有枯鳞。 -
2.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
3.《端平乙未新元》 宋·王柏
台历更新德未新,读书未济腹中贫。
屡因快意行来错,却向閒中认得真。
性性不忘千圣旨,惺惺毋欠满腔仁。
荣枯冷暖自消长,但见流行总是春。 -
4.《晚秋拾遗朱放访山居》 唐·秦系
不逐时人后,终年独闭关。
家中贫自乐,石上卧常闲。
坠栗添新味,寒花带老颜。
侍臣当献纳,那得到空山。 -
5.《晚秋拾遗朱放访山居》 唐·秦系
不逐时人后,终年独闭关。
家中贫自乐,石上卧常闲。
坠栗添新味,寒花带老颜。
侍臣当献纳,那得到空山。 -
6.《客途逢乡人旋别》 唐·鲍溶
惊鸿一断行,天远会无因。
无因忽相会,感叹若有神。
我乡路三千,百里一主人。
一宿独何恋,何况旧乡邻。 -
7.《哭林艾轩》 宋·陈俊卿
出为岭峤澄清使,归作甘泉侍从臣。
百担有书行李重,千金无产橐中贫。 -
8.《送俊明李提举》 宋·方大琮
时贤落落甚晨星,世事如棋局又新。
赤白交驰边面急,腐红销尽国中贫。
谁令野有横舟者,应是朝无惜宝人。
握手不堪离思满,愿公自爱庙堂身。 -
9.《大行皇帝挽诗六首》 宋·刘克庄
英鉴高千古,名尤不假人。
周惟十夫哲,汉止一儒醇。
圣笔严褒贬,臣材岂拟伦。
骊珠六十九,谁谓橐中贫。 -
10.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫先见时。
直有胸中贫亦乐,屈於人下贵奚为。
谁何药可医无病,多少金能买不疑。
迟老更逢春不老,尧夫非是爱吟诗。 -
11.《雨凉》 宋·董嗣杲
客中贫莫支,万事付不理。
今秋易觉寒,雨意犹未止。
青青梧桐树,蠹叶浮井水。
秋来未为久,俗尘已披靡。 -
12.《赠朱中书》 唐·丁仙芝
十年种田滨五湖,十年遭涝尽为芜。
频年井税常不足,今年缗钱谁为输。
东邻转谷五之利,西邻贩缯日已贵。 -
13.《山中示弟》 唐·王维
山林吾丧我,冠带尔成人。
莫学嵇康懒,且安原宪贫。
山阴多北户,泉水在东邻。
缘合妄相有,性空无所亲。
安知广成子,不是老夫身。 -
14.《送张起、崔载华之闽中》 唐·刘长卿
朝无寒士达,家在旧山贫。
相送天涯里,怜君更远人。 -
15.《凉州馆中与诸判官夜集》 唐·岑参
弯弯月出挂城头,城头月出照凉州。
凉州七里十万家,胡人半解弹琵琶。
琵琶一曲肠堪断,风萧萧兮夜漫漫。
河西幕中多故人,故人别来三五春。
花门楼前见秋草,岂能贫贱相看老。
一生大笑能几回,斗酒相逢须醉倒。 -
16.《奉和柳相公中书言怀》 唐·包佶
运筹时所贵,前席礼偏深。
羸驾归贫宅,欹冠出禁林。
凤巢方得地,牛喘最关心。
雅望期三入,东山未可寻。 -
17.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
18.《示从孙济(济字应物,官给事中、京兆尹)》 唐·杜甫
平明跨驴出,未知适谁门。
权门多噂eR,且复寻诸孙。
诸孙贫无事,宅舍如荒村。
堂前自生竹,堂后自生萱。 -
19.《早发射洪县南途中作》 唐·杜甫
将老忧贫窭,筋力岂能及。
征途乃侵星,得使诸病入。
鄙人寡道气,在困无独立。
俶装逐徒旅,达曙凌险涩。 -
20.《早发射洪县南途中作》 唐·杜甫
将老忧贫窭,筋力岂能及。
征途乃侵星,得使诸病入。
鄙人寡道气,在困无独立。
俶装逐徒旅,达曙凌险涩。