-
81.《病中闻莺啼》 宋·曾几
独园森古木,其下客幽栖。
尽日绿阴合,有时黄鸟啼。
一声添昼寂,百啭使人迷。
赖汝生佳听,身今气惨恓。 -
82.《道中闻蛙声》 宋·张舜民
一夜蛙声不暂停,近如相和远如争。
信知不为官私事,应恨疏萤彻夜明。 -
83.《乌江道中闻杜鹃有感》 宋·王之道
麻叶蓬蓬小麦肥,杨花风里杜鹃啼。
故园尚阻归来赋,惭愧东坡雨一犁。 -
84.《西门道中闻人售田》 宋·王之道
走利奔权几日休,归来还复郭南游。
直饶心计奸如鬼,终恐输他善自谋。 -
85.《光孝病中闻予与在天封亦冒雪见过》 宋·曹勋
老病维摩方丈开,天风破冷舞琼瑰。
满山皓色作和气,知是道人冲雪来。 -
86.《禁中闻杜鹃》 宋·姜特立
飞叫入仙城,千门夜未扃。
那知清禁里,却有野人听。 -
87.《夏月山中闻莺》 宋·姜特立
深山五六月,犹自有莺簧。
吸满幽人听,何如入建章。 -
88.《道中闻啼鸟》 宋·李洪
翠阴丛竹转山腰,忽听一声婆饼焦。
想见故园春社近,杏花消息雨连朝。 -
89.《丰城道中闻莺书于故县》 宋·廖行之
底事离群今暮春,故人怀想渴生尘。
阳交声断空回首,惭愧迁乔鸟语新。 -
90.《山郭检踏途中闻杜鹃》 宋·王迈
已成客里清明过,更听山深谢豹啼。
衮衮春愁无处着,试拚一饮醉如泥。 -
91.《山中闻猿》 宋·胡仲弓
山人猿未去,空使山猿惊。
迎风坐枯藤,吟作长短声。
山猿汝何知,亦有故旧情。
人兮不如猿,冷暖随时生。
不见求友莺,乔木长嘤嘤。 -
92.《车中闻人说豀涧如水晶色口占一绝》 宋·张镃
涧水流如活水晶,道傍一语唤人醒。
山林未必渠能说,说著山林便可听。 -
93.《雨中闻雁》 宋·张镃
小雨终朝湿翠霏,渚蒲汀树白瀰瀰。
若嫌鸣雁无厌足,回到潮州又索诗。 -
94.《病中闻伯量相访寄之二首》 宋·裘万顷
我屋修竹根,身閒境逾静。
维摩本无心,谁令示人病。
夕阳耿疎林,影落莓苔径。
佇立有所怀,高人傥乘兴。 -
95.《病中闻伯量相访寄之二首》 宋·裘万顷
高人在城郭,应酬颇纷如。
忆我烟霞枉,遗我一纸书。
雨余窗户凉,蛩声满阶除。
相过有成言,何时命巾车。 -
96.《东阳道中闻杜鹃》 宋·刘宰
万里云山路渺茫,车轮竟日往来忙。
凭君一语成归去,知杀儿时射四方。 -
97.《止水道中闻莺》 宋·释宝昙
人间七月炎云升,碧树黄鹂亦可人。
哑咤一声行道外,不知身在故园春。 -
98.《道中闻百舌》 宋·释绍嵩
一径寻村渡碧溪,山花红紫树高低。
如今天下无鸣凤,说与春鸟自在啼。 -
99.《清明日雨中闻鹃二首》 宋·杨公远
蜀魄抑何灵,年年不负盟。
才过百五日,便作两三声。
渠自怀归计,人因恼别情。
凄凉无处著,那更雨如倾。 -
100.《峡中闻杜鹃》 宋·袁说友
春风破晓晴岚湿,客子竛竮去程急。
空山两两杜鹃声,回首家乡无羽翼。
劝归不归声厌多,旅怀刺刺空奈何。
君不见秭归城上今啼不,多少行人满江口。