-
41.《贺雨》 唐·白居易
皇帝嗣宝历,元和三年冬。
自冬及春暮,不雨旱爞爞。
上心念下民,惧岁成灾凶。
遂下罪己诏,殷勤告万邦。 -
42.《寒食日三殿侍宴,奉进诗一首》 唐·李德裕
宛转龙歌节,参差燕羽高。
风光摇禁柳,霁色暖宫桃。
春露明仙掌,晨霞照御袍。
雪凝陈组练,林植耸干旄。 -
43.《都堂试贡士日庆春雪》 唐·李损之
春雪昼悠扬,飘飞试士场。
缀毫疑起草,沾字共成章。
匝地如铺练,凝阶似截肪。
鹅毛萦树合,柳絮带风狂。
息疫方殊庆,丰年已报祥。
应知郢上曲,高唱出东堂。 -
44.《题龙泉寺绝顶》 唐·方干
未明先见海底日,良久远鸡方报晨。
古树含风长带雨,寒岩四月始知春。
中天气爽星河近,下界时丰雷雨匀。
前后登临思无尽,年年改换去来人。 -
45.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
46.《谢别毛仙翁》 唐·张为
羸形感神药,削骨生丰肌。
兰炷飘灵烟,妖怪立诛夷。
重睹日月光,何报父母慈。
黄河浊衮衮,别泪流澌澌。
黄河清有时,别泪无收期。 -
47.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
48.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
49.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
50.《避地毗陵上王慥使君(时黄贼陷东阳公避地于浙右)》 唐·贯休
至理至昭昭,心通即不遥。
圣威无远近,吾道太孤标。
辛苦苏氓俗,端贞答盛朝。
气高吞海岳,贫甚似渔樵。 -
51.《雪晴》 唐·杨凝式
春来冰未泮,冬至雪初晴。
为报方袍客,丰年瑞已成。 -
52.《储潭庙(大历三年戊申岁)》 唐·裴谞
江水上源急如箭,潭北转急令目眩。
中间十里澄漫漫,龙蛇若见若不见。
老农老圃望天语,储潭之神可致雨。 -
53.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
54.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
55.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
56.《千秋岁·数声鶗鴂》 宋·张先
数声鶗鴂,又报芳菲歇。
惜春更把残红折。
雨轻风色暴,梅子青时节。
永丰柳,无人尽日花飞雪。 -
57.《临江仙(辛未离杭至润,别张弼秉道)》 宋·苏轼
我劝髯张归去好,从来自己忘情。
尘心消尽道心平。
江南与塞北,何处不堪行。
俎豆庚桑真过矣,凭君说与南荣。
愿闻吴越报丰登。
君王如有问,结袜赖王生。 -
58.《江神子》 宋·苏轼
乃作斜川诗,至今使人想见其处。
元丰壬戍之春,余躬耕于东坡,筑雪堂居之。
南挹四望亭之后丘,西控北山之微泉,慨然而叹,此亦斜川之游也
梦中了了醉中醒。 -
59.《望海潮》 宋·刘一止
东郊人报,春风消息,先归御柳宫梅。
残雪恋枝,轻阴阁雨,郁葱瑞气佳哉。
清晓九门开。
听舜韶声举,迤逦天街。 -
60.《胜胜慢(雪)》 宋·朱敦儒
红炉围锦,翠幄盘雕,楼前万里同云。
青雀窥窗,来报瑞雪纷纷。
开帘放教飘洒,度华筵、飞入金尊。
斗迎面,看美人呵手,旋浥罗巾。