-
121.《临川逢郑遐之之云梦》 宋·严羽
天涯十载无穷恨,老泪灯前语罢垂。
明发又为千里别,相思应尽一生期。
洞庭波浪帆开晚,云梦蒹葭鸟去迟。
世乱音书到何日?关河一望不胜悲。 -
122.《向湖边·退处相关》 宋·江纬
退处相关,幽栖林薮,舍宇第须茅盖。
翠巘清泉,启轩窗遥对。
遇等闲、邻里过从,亲朋临顾,草草便成幽会。
策杖携壶,向湖边柳外。 -
123.《临江仙·七个圈儿为岁数》 宋·张鎡
七个圈儿为岁数,年年用墨糊涂。
一圈又剩半圈馀。
看看云蔽月,三际等空虚。
纵使古稀真个得,後来争免呜呼。
肯闲何必更悬车。
非关轻利禄,自是没工夫。 -
124.《鹧鸪天·曾唱阳关送客时》 宋·周孚先
曾唱阳关送客时。
临岐借酒话分离。
如今酒被多情苦,却唱阳关去别伊。
欢会远,渺难期。
黄垆门掩昼阴迟。
青楼更有痴儿女,谩忆胡姬捧劝词。 -
125.《临江仙·南洋海岛观音住》 元·山主
南洋海岛观音住,清凉迥出尘寰。
迢迢幽邈隔关山。
潺潺急溜,无路见慈颜。
月照漫漫生瑞彩,风吹浩浩波旋。
洪流千里远人间。
浪漂云际, -
126.《临江仙 寿程雪楼》 元·张伯淳
白雪楼前清画,新来喜事连绵。
朱明绿暗麦秋天。
绣衣何日去,丹荔已香传。
前夜团圆明月好,清光流照华筵。
锦囊随处地行仙。
庭椿关望眼,同庆八千年。 -
127.《临江仙 予生之辰,先养蒙学士旬日,亦既拜》 元·程文海
,且贺新原脱新字据景元本补除,四月二十五日卷起黄庭听寿曲,蒙斋可贺绵绵。
安排机会实关天。
生辰今日是,新命此时传。
宣室曾闻前席语,伟哉龙象初筵。
斜飞取势玉堂仙。
太平迟公等,大拜是今年。 -
128.《临江仙 次韵答曹子贞》 元·王结
寄语蓬莱山下客,飘然俯瞰尘寰。
寥寥神境倚高寒。
步虚仙语妙,凌雾佩声间。
笑我年来浑潦倒,多情风月相关。
临流结屋两三间。
虚弦惊落雁,倚杖看青山。 -
129.《临寂偈》 宋·齐禅师
昨夜三更过急滩,滩头云雾黑漫漫。
一条拄杖为知己,击碎千关与万关。 -
130.《临高台三首》 宋·吴沆
高筑黄金贮俊才,云关玉锁问谁开。
若非倚赖东风力,安得凭虚直上来。 -
131.《临终歌》 宋·邹梦遇
嘉木扶疏兮,鸟鸣关关。
暑风舒徐兮,庭中閒閒。
起视天宇兮,浩乎虚澄。 -
132.《临江仙 寿李后山》 元·李孝光
种竹栽花溪上宅,此翁初赋归欤。
试尝菊水味何如。
人间霖雨手,天上寿星图。
把酒祝翁千岁寿,翁言政不关渠。
少令高大我门闾。
平反亦多矣,有驷马高车。 -
133.《临淮遇雪赠刘渐斋侍御谪居》 明·包节
白简彤庭几抗章,一麾铜墨便为郎。
关门变柳犹飞雪,县郭无花只避霜。
云接楚山聊隐吏,地临淮海旧兴王。
可应禁闼违长孺,帝念中都是沛乡。 -
134.《司寇临海敬所王公阅视三镇远以图说见遗赋诗》 明·多炡
一望重关塞草枯,主恩持节视防胡。
九边烽火褰帷净,三镇军声指掌呼。
上谷去天低倚剑,黄河如带稳飞刍。
平收聚落风沙色,并入山阴笔阵图。 -
135.《入闽关》 明·陆弼
群峦马上俯崔嵬,海色遥临睥睨回。
万里职方周地尽,千秋风气汉时开。
危峰春晚常吹雪,急峡天晴忽起雷。
闻道粤南犹列戍,将军谁是伏波才。 -
136.《送李季常游白下兼寄俞公临》 明·陆弼
三月残莺唤客游,秣陵山色满吴钩。
青莲自负名家业,玉树常关异代愁。
花外乌衣迷夕照,帆前白鹭隐春流。
新诗处处堪乘兴,况得羊何好倡酬。 -
137.《关山月》 明·王怿
汉月孤生瀚海头,迥临荒野照边州。
光残金柝声中晓,晕满雕弓影外秋。
漠北征人齐倚剑,城南思妇独登楼。
那堪今夜关山月,况有胡笳引泪流。 -
138.《过冷泉关次韵》 明·杨巍
西风落木不胜秋,百雉关门控上游。
标柱何人仍破虏,弃繻狂客慢生愁。
云开霍岳当天出,雨涨汾河拍岸流。
到处登临兴感慨,角声高起夕阳楼。 -
139.《自冬徂春,道中多雨,至临江、宜春之间特甚》 宋·范成大
客行无晴时,涔涔如漏天。
东吴至西江,旧岁接新年。
蜡屐惊踵决,油衣笑鹑悬。
掀淖起复仆,顷步如重关。 -
140.《过茱萸舖青松朱户前临大道绝似西陲亭驿怅然》 宋·陆游
茱萸小驿夕阳愁,搔首临风感旧游。
浑似军行散关路,但无鼓吹动凉州。