-
121.《贺新郎》 宋·许及之
旧俗传荆楚。
正江城、梅炎藻夏,做成重午。
门艾钗符关何事,付与痴儿騃女。
耳不听、湖边鼍鼓。 -
122.《好事近(秋日席上)》 宋·吴礼之
金菊间芙蓉,秋意未为萧索。
临水见山庭院。
伴玉人杯酌。
携炉终日袅沉烟,氤氲篆文□。
可惜被风吹散,把袖儿笼着。 -
123.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
124.《南乡子》 宋·萧廷之
木兔与金鸡。
刑德临门有偶奇。
炉内丹砂宜沐浴,防危。
神水溶溶满玉池。
年月日并时。
刻里工夫一例推。
著意研穷丹造次,毫厘。
十月殷勤自保持。 -
125.《南乡子》 宋·萧廷之
复卦起潜龙。
戊已微调未可攻。
九二见龙临卦主,神通。
从此炉中次第红。
泰卦恰相逢。
猛火烧乾藉巽风。
炼就黄芽并白雪,奇功。
还返归坤道如穷。 -
126.《南乡子》 宋·萧廷之
木兔与金鸡。
刑德临门有偶奇。
炉内丹砂宜沐浴,防危。
神水溶溶满玉池。
年月日并时。
刻里工夫一例推。
著意研穷丹造次,毫厘。
十月殷勤自保持。 -
127.《南乡子》 宋·萧廷之
复卦起潜龙。
戊已微调未可攻。
九二见龙临卦主,神通。
从此炉中次第红。
泰卦恰相逢。
猛火烧乾藉巽风。
炼就黄芽并白雪,奇功。
还返归坤道如穷。 -
128.《琐窗寒》 宋·杨泽民
倦拂鸳衾,羞临鹊鉴,懒开窗户。
韶华暗度,又过妒花风雨。
掩熏炉、怕闻旧香,柳阴只有黄莺语。
似向人、欲说离愁,因念未归行旅。 -
129.《少年游》 宋·杨泽民
金炉喷兽枕欹山。
衾帐不知寒。
数片飞花,初临窗外,犹作坠梅看。
明年此际应东去,藤轿逐征鞍。
山水屏中,莺花堆里,相与下临安。 -
130.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
131.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
132.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
133.《凝香斋》 宋·曾巩
每觉西斋景最幽,不知官是古诸侯。
一尊风月身无事,千里耕桑岁有秋。
云水醒心鸣好鸟,玉沙清耳漱寒流。
沉烟细细临黄卷,疑在香炉最上头。 -
134.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
135.《观铸剑》 宋·陈郁
良铁曾收汉益州,规模因塑古吴钩。
炉安吉位分龙虎,火逸神光身斗牛。
入水淬锋疑电闪,临崖发刃有星池。
知君斩却楼兰了,戏袖青蛇住十洲。 -
136.《玄明宫行》 明·何景明
君不见玄明宫中满荆棘,昔日富贵今寂寞。
祠园复为中贵取,遗构空传孽臣作。
雄模壮丽临朝廷,远势连袤跨城郭。
忆昨己巳年来事,秉权自倚薰天势。 -
137.《答熟庵》 宋·陈起
昨宵约有临西池,冰蟾不至鹑火飞。
归来一室白于昼,乃是新诗光陆离。
当年应剖琼蚌腹,不然何以明于烛。
细窥字字欲走盘,三复庵名悟圆熟。 -
138.《罗汉松》 清·曾燠
莲社虚无人,留此一尊宿。
岿然同五老,相望须眉绿。
想当侍远师,长未三尺足。
身是菩提树,已非凡草木。 -
139.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
140.《春日词》 宋·常某
庭院深深春日迟,百花落尽蜂蝶稀。
柳絮随风不拘管,飞入洞房人不知。
画堂绣暮垂朱户,玉炉消尽沉香炷。
半褰斗帐曲屏山,尽日梁间双燕语。
美人睡起敛翠眉,强临鸾鉴不胜衣。
门外秋千一笑发,马上行人断肠归。