-
81.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
82.《和吴冲卿元会》 宋·梅尧臣
千官车马阊阖来,昼漏始上阊阖开。
峨峨左右升龙进,昨夜雪飞云作堆。
殿前冠剑鱼鳞立,东风入仗旗脚回。
黄锺一奏宝扇掩,玳帘卷起香雾排。 -
83.《神凤操》 明·朱元璋
钧天奏兮列丹墀,俄翩翩兮凤凰仪。
敛翱翔兮栖梧枝,彼观德兮直为我辞。 -
84.《小重山·正是神京烂熳时》 唐·和凝
正是神京烂熳时,群仙初折得,郄诜枝。
乌犀白□[1]最相宜,精神出,御陌袖鞭垂。
柳色展愁眉,管弦分响亮,探花期。
光阴占断曲江池,新榜上,名姓彻丹墀。 -
85.《诗》 魏晋·阮瑀
苦雨滋玄冬。
引日弥且长。
丹墀自歼殪。
深树犹沾裳。
客行易感悴。
我心摧已伤。
登台望江沔。
阳侯沛洋洋。 -
86.《鹧鸪天·白苎吴侬红颊儿》 宋·陈克
白苎吴侬红颊儿。
行歌半是使君诗。
山茶处处春犹浅,灯市人人夜不归。
拚剧饮,莫相违。
皇恩往往下丹墀。
挥毫却对莲花炬,忆著苹洲秉烛时。 -
87.《清平乐·铿金戛玉》 宋·刘埙
铿金戛玉。
弹就神仙曲。
铁拨鶤弦清更熟。
新腔浑胜俗。
教坊尽道名师。
声华都处俱知。
指日内前宣唤,云韶独步丹墀。 -
88.《鹧鸪天 寿杨同知》 元·蒲道源
好景良辰近上元。
天公为闲产英贤。
政声洋溢春风外,德泽流行汉水边。
官一品,寿千年。
应知仁者得兼全。
凤凰池上恩波暖,指日丹墀步武 -
89.《木兰花慢·想天开阊阖》 元·蒲道源
想天开阊阖,正元日、受朝仪。
美出震居尊,承乾继统,行夏之时。
梅花领将春到,更祥烟、浮动万年枝。
丽日徐行黄道,和风细度丹墀。 -
90.《寄唐子方殿院》 宋·陈洙
子方簪笔侍丹墀,忧国忘家世所知。
三谏未终先窜逐,一身虽贱系安危。
火中圭璧含真彩,雪外杉松挺直枝。
荆楚秋风共谁语,劝君频访贾生祠。 -
91.《箴仲殊》 宋·孚禅师
大道久凌迟,正风还陊隳。
无人整颓纲,目乱空伤悲。
卓有出世士,蔚为人天师。
文章通造化,动与王公知。 -
92.《寿徐仓使》 宋·黄垺
四明山水远且清,秀气钟作千人黄。
南州高士真济美,天地正粹涵中襟。
学问渊源派伊洛,文章典丽铿{径去彳加音}韺。
射策丹墀压群彦,声名一日蜚玉京。 -
93.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
94.《送夏子乔招讨西夏》 宋·梅询
丹墀曾独绎丝纶,御札亲题第一人。
莺喜上迁张笔力,马谙西讨仗威灵。
亚夫金鼓从天降,韩信旌旗背水陈。
耆致尔功还奏阙,图形仍许上麒麟。 -
95.《颂古一○一首》 宋·释子淳
烧香人静杳无声,苔满丹墀皓月明。
入户当堂慵正坐,出门尤懒下阶行。 -
96.《题袁学士像》 宋·王致
平生有志惜分阴,经济功夫着力深。
一日高飞成远举,几回怀古作豪吟。
春风频梦丹墀月,夏日长思玉馆琴。
天下弦歌声已旧,化成都只在公心。 -
97.《狱中附家二首》 宋·赵良坦
不才离别己多时,脉脉关河入梦思。
万种閒情诗易遣,一腔愁绪酒难移。
风迥过雁乡书断,月满圜扉夜漏迟。
臣之立身忠与孝,此心期不愧丹墀。 -
98.《天马行应制作》 元·周伯琦
飞龙在天今十祀,重译来庭无远迩。
川珍岳贡皆贞符,神驹跃出西洼水。
拂郎蕞尔不敢留,使行四载数万里。
乘舆清暑滦河宫,宰臣奏进阊阖里。 -
99.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
100.《读金陵俞仲髦荔枝辞戏作五十四韵》 明·宋珏
俞公晚好事,垂涎及荔支。
愿贬枫亭驿,甘作驿丞卑。
忘意荔熟日,端坐饱啖之。
事有谬不然,倾耳听我词。