-
121.《题醉仙图》 宋·方回
晋七贤欤,唐八仙欤。
胸吞万古,气高九天。
粪土轩冕,膏盲林泉。
造性命之阃奥,眇文章之蹄筌。 -
122.《孚舟亭独坐》 宋·方回
荦确莳籼米,浅清钓鲦鱼。
兹事不在多,克俭即有余。
俯仰六十载,山城八迁居。
忆昔罢阃幕,始有此屋庐。 -
123.《赠鲁至道》 宋·方回
种薰不生莸,种莸不生薰。
人力异培植,草木各有根。
或不然此说,宜以变化论。
蛟鱼无头角,作龙行寸雨云。 -
124.《次韵会真堂呈景高士》 宋·方回
夜卧月一枕,晨漱泉一盏。
期人世未识,庐阜乃具眼。
片影下岷峨,辟谷谢堂产。
何树不可巢,老鹤以意柬。 -
125.《缘识》 宋·宋太宗
天非爱道许人修,学士愚迷不到头。
内境擬将何所用,杳知深邃故难求。
丹霞隐密堪依仗,雪月纵横入品流。
消息须然潜世虑,凡岐圣路有刚柔。 -
126.《缘识》 宋·宋太宗
达道真人见者稀,岂教容易等闲知。
阴阳造化无非实,天地元精动合宜。
功行三千须及物,还丹九转上升时。
忙中岁月忙中遣,我本愚来性不移。 -
127.《缘识》 宋·宋太宗
九重天上帝仙居,愚昧求真道理疏。
混沌初分长日月,精魂聚散记丹书。
离男坎女皆相类,壬子丙西异境殊。
历动因缘随世在,阴功及物最玄珠。 -
128.《逍遥咏》 宋·宋太宗
天非爱道许人修,学士愚迷不到头。
内境擬将何所用,杳知深邃故难求。
丹霞隐密堪依仗,雪月纵横入品流。
消息顿然潜世虑,凡岐圣路有刚柔。 -
129.《逍遥咏》 宋·宋太宗
九重天上帝仙居,愚昧求真道理疏。
混沌初分长日月,精魂聚散记丹书。
离男坎女皆相类,壬子丙丁异境殊。
历劫因缘随世在,阴功及物最玄殊。 -
130.《逍遥咏》 宋·宋太宗
达道真人见者稀,岂教容易等闲知。
阴阳迁化无非实,天地元精动合宜。
功行三千须及物,还丹九转上升时。
忙中岁月忙中遣,我本愚来性不移。 -
131.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
132.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
133.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
134.《连雨偶成二首》 宋·苏籀
愚翁夸甫骨应寒,宇宙因谁危与安。
治道灼知斯鞅妄,中兴窃拟导安难。
文章一伎真何益,得失他年极易观。
私喜崔駰薄班固,缪贤朱博毁师丹。 -
135.《勾龙君贶求所居垂荫亭岷堂二首》 宋·苏籀
岷阳英杰古贤乡,侍史香炉今望郎。
柬擢欲书丹凤诏,梦魂勤到碧鸡坊。
已应盛美摽其茇,不比畸人愚厥堂。
宦牒随江归碧海,读书源派亦诚长。 -
136.《沈德远守衢州用林子长通判送行韵》 宋·袁说友
宦海足风波,汹涌百态动。
更嗟为郡难,一木支桡栋。
利害秦越瘠,谤讟邹鲁哄。
区区美众口,于道竟何用。