-
81.《读《玄宗幸蜀记》》 唐·贯休
宋璟姚崇死,中庸遂变移。
如何游万里,只为一胡儿。
泣溻乾坤色,飘零日月旗。
火从龙阙起,泪向马嵬垂。 -
82.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
83.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
84.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
85.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
86.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
87.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
88.《阳关曲(军中)》 宋·苏轼
受降城下紫髯郎。
戏马台南旧战场。
恨君不取契丹首,金甲牙旗归故乡。 -
89.《踏莎行(题团扇)》 宋·蔡伸
落日归云,寒空断雁。
吴波浅淡山平远。
丹青写出在霜缣,佳人特地裁团扇。
渔艇孤烟,酒旗幽院。
些儿景趣君休羡。
五湖归去共扁舟,何如早早酬深愿。 -
90.《薄媚(第五衮遍)》 宋·董颖
机有神,征鼙一鼓,万马襟喉地。
庭喋血,诛留守,怜屈服,敛兵还,危如此。
当除祸本,重结人心,争奈竟荒迷。
战骨方埋,灵旗又指。 -
91.《醉蓬来(同前)》 宋·赵磻老
记青蛇感异,后日扶颠,太平人瑞。
壮岁弹冠,有经邦高志。
晚上文墀,载严霜简,便云能交际。
紫极旋枢,金蝉映衮,乾坤开霁。 -
92.《蓦山溪(咏茶)》 宋·王质
枯林荒陌,矮树敷鲜叶。
不见雅风标,十二分、山容野色。
因何嫩茁,舞动小旗枪,梅花后,杏花前,色味香三绝。
含光隐耀,尘土埋豪杰。 -
93.《沁园春》 宋·刘克庄
岳降神,方启中兴之运;河如带、山若砺,未酬再造之功。
某逾望三台,敬熏一瓣。
短衣饭牛而至旦,业已归耕;搢笏笼鸽以放生,末由旅贺。
载籍以来,于宇宙间,有功者谁。 -
94.《沁园春(五和·韵狭不可复和,偶读孔明传,戏成)》 宋·刘克庄
昔卧龙公,北走曹瞒,西克刘璋。
看沙头八阵,百神呵护,渭滨一表,三代文章。
绝笑渠侬,平生奸伪,死未忘情履与香。
筹笔处,遣子丹引去,仲达奔忙。 -
95.《满江红》 宋·刘克庄
谁把灵丹,点化了、荒园瓦砾。
奇特处、恰当秋杪,不争春色。
因甚素娥脂粉艳,怪他白帝车旗赤。
叹暮年、无句比红儿,芳心息。 -
96.《沁园春》 宋·陈人杰
登坛焚篆,忽云开晴,作沁园春歌之
道骨仙风,自天上来,月潭主人。
把玉清宝印,按行川岳,神霄铁尺,鞭叱雷霆。
雨部收晴,日君腾照,一寸灵章飞杳冥。 -
97.《满庭芳》 宋·邵缉
落日旌旗,清霜剑戟,塞角声唤严更。
论兵慷慨,齿颊带风生。
坐拥貔貅十万,衔枚勇、云槊交横。
笑谈顷,匈奴授首,千里静材枪 -
98.《菩萨蛮·宿水口》 宋·洪瑹
断虹远饮横江水,万山紫翠斜阳里。
系马短亭西,丹枫明酒旗。
浮生常客路,事逐孤鸿去。
又是月黄昏,寒灯人闭门。 -
99.《诉衷情》 宋·郑楷
酒旗摇曳柳花天。
莺语软於棉。
碎绿未盈芳沼,倒影蘸秋千。
奁玉燕,套金蝉。
负华年。
试问归期,是酴醿后,是牡丹前。 -
100.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。