-
41.《子虚赋》 两汉·司马相如
楚使子虚使于齐,王悉发车骑,与使者出田。
田罢,子虚过奼乌有先生,亡是公在焉。
坐定,乌有先生问曰:“今日田乐乎?”子虚曰:“乐。
”“获多乎?”曰:“少。 -
42.《行路难》 唐·卢照邻
君不见长安城北渭桥边,枯木横槎卧古田。
昔日含红复含紫,常时留雾亦留烟。
春景春风花似雪,香车玉舆恒阗咽。
若个游人不竞襻,若个倡家不来折。 -
43.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
44.《寄题庐陵王晋辅先辈桂堂》 宋·陆游
楚人记草木,桂在椒兰中,我懹小山句,妙絻穷化工。
唐人作山水,亦以桂配松,丹葩间绿叶,锦绣相叠重。
不知始何时,岩桂开秋风,楚人所称者,委弃等蒿蓬。
鸣呼各有时。
士岂怨不逢。
我作桂堂诗,广子云梦胸。 -
45.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
46.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
47.《杂曲歌辞·定情篇》 唐·乔知之
共君结新婚,岁寒心未卜。
相与游春园,各随情所逐。
君念菖蒲花,妾感苦寒竹。
菖花多艳姿,寒竹有贞叶。 -
48.《定情篇》 唐·乔知之
共君结新婚,岁寒心未卜。
相与游春园,各随情所逐。
君爱菖蒲花,妾感苦寒竹。
菖花多艳姿,寒竹有贞叶。 -
49.《西江月(壬辰自寿)》 宋·程必
天上初秋桂子//今岁七月,月中桂子下。
庭前八月丹花。
一年一度见仙槎。
秋色分明如画。
愿把阴功一脉,灯灯相续无涯。
降祥作善岂其差。
永作渔樵嘉话。
-
50.《玉华仙子歌》 唐·李康成
紫阳仙子名玉华,珠盘承露饵丹砂。
转态凝情五云里,娇颜千岁芙蓉花。
紫阳彩女矜无数,遥见玉华皆掩嫭。 -
51.《刘子及赠瑞桂》 宋·戴复古
秋光点点明人眼,不比寻常岩桂花。
天与刘郎作嘉瑞,枝枝金粟间丹砂。 -
52.《游仙四首》 宋·曹勋
天河水冷烟波渺,流水无声银浪小。
白榆历历央瑶沙,白露凄清下云表。
扶疎丹桂落红英,片片红霞散瑶草。
月中桂子空传名,散在人间无处讨。 -
53.《念奴娇·桂华蟾魄》 宋·赵长卿
桂华蟾魄,到中秋、祗有人闻一六。
浩渺清风因唤起,千里吹飞鸿鹄。
碧落翻花,瑶空隐瑞,声节琅玕筑。
板怀玉燕,此时嘉梦重育。 -
54.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
55.《次曾景建和谢康乐华子冈诗韵》 宋·赵汝谈
君言华子冈,遗迹在兹山。
阴雾虎啸谷,熙旸乌浴泉。
划疑易区界,遐集古圣坚。
丹井砂荡潏,玉林桂葱阡。 -
56.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
57.《药名诗奉送杨十三子问省亲清江》 宋·黄庭坚
杨侯济北使君子,幕府从容理文史。
府中无事吏早休,陟厘秋兔写银勾。
驼峰桂蠹樽酒绿,樗蒲黄昏唤烧烛。
天南星移醉不归,爱君清如寒水玉。 -
58.《香入云亭为高子章赋》 宋·杜去轻
山麓有庭存古意,不种凡花惟种桂。
苔葑藓剥迸鳞皱,雪劲霜顽聋苍翠。
栽培岂解一日成,爱惜至今尤不易。
来人不必问典型,对此俨然前辈是。 -
59.《代寿李参预雁湖先生五十韵》 宋·程公许
仙李蝉嫣系绪长,彤岩谱牒自曹王。
滔滔江汉流波漫,濯濯芝兰奕叶芳。
陵井已偕儒术显,异岩尤擅史才良。
榆枌倍借钧重,阀阅高腾万丈光。 -
60.《送崔谕德致政东归》 唐·权德舆
天子坐法宫,诏书下江东。
懿此嘉遁士,蒲车赴丘中。
褐衣入承明,朴略多古风。
直道侍太子,昌言沃宸聪。