-
121.《再和三首》 宋·吴芾
不才当退缩,何况国阽危。
犹事毛锥子,欲攀丹桂枝。
人怜无好命,自笑不知时。
且尽一樽酒,高歌殿两眉。 -
122.《寄李彦平》 宋·吴芾
日伫同轩过,从容慰别离。
已乖桂子约,还失菊花期。
正尔思一面,忽然掀两眉。
闻君有召节,平步上丹墀。 -
123.《中秋玩月以东坡诗不择茅檐与市楼况我官居似》 宋·李流谦
十年中秋不见月,譬之去国唯喜似。
朝来氛翳崩厥角,天公粲然一启齿。
夕月可占此其祥,枯龟未必知许事。
黄昏天宇开琉璃,出云微觇抟空势。 -
124.《朱坡史居士挽词》 宋·楼钥
岩邑富人物,才惟史氏多。
流传有丹桂,遗逸叹朱坡。
学饱终难售,诗成只自哦。
空余著书在,令子挹余波。 -
125.《汉老弟生朝》 宋·虞俦
风流曼倩碧云仙,惯见儿嬉寿母前。
莫讶科名后馀子,要教富贵出长年。
鹅黄新酿香浮甕,雁翅横秋影接天。
端的姮娥消息近,南坡丹桂已开先。 -
126.《桂花》 宋·郑清之
香粟飞从月姊边,秋花无数总饶先。
清芬肯作椒兰观,雅韵羞陪粉黛妍。
点就金丹筛雨露,染成玉骨跨神仙。
余芳更孕青青子,相伴寒梅到雪前。 -
127.《送族子春叟游西广》 宋·李昴英
凤出丹出定九苞,桂林要拣一枝巢。
久闻岩窦须幽讨,不是豪人莫汎交。
鹤发频将安问寄,萤窗勤把旧书抄。
功名到底还坚志,崛起新丰一草茅。 -
128.《赏桂》 宋·卫宗武
驾言适东野,聊以慰离索。
摄齐甫升堂,开尊随命酌。
芳鲜罗果羞,珍重如宿约。
主客成五人,爽气涵秋岳。 -
129.《秋试示诸儿》 宋·裘万顷
漠漠轻云弃寒影,霏霏小雨生秋兴。
黄槐开尽举子心,丹桂喜传仙籍信。
竹斋双手缩袖间,坐看群儿鏖一战。
春风跃马不为难,此去毋言日边远。 -
130.《俞鉴山月歌》 宋·方回
诗人诗向虚空攫,平地望月不可摸。
或谓高山去天近,好登东岳陟西岳。
岳峰峻极未到天,仰面难舐兔臼药。
末由手挽月娥衣,诗思肯从天上落。 -
131.《题刘晦卿月楼图并钱秋阁之行乃不犯月楼宇》 宋·陆文圭
君不见刘越石,晋阳铁骑围城急。
一声长啸震山谷,抛弓散走群儿泣。
又不儿庾元规,武昌僚佐相追随。
坐据胡休夜笑语,不知宝主竟为谁。 -
132.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
万叠青山,一溪流水。
幽鸟绵蛮,烟萝锁翠。
瑞岩活计无多,徒挂傍人唇齿。
彻骨贫穷,熏天富贵。
一阵西风丹桂香。
二三子,吾无隐乎尔。 -
133.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眸子射人,秋涧之津。
颠毛衰白,霜松之晨。
赤湖之林,潮涨而长鲸{左马右展}浪;丹桂之影,月寒而老兔推轮。 -
134.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
大雄父子许雍容,消息传通到劫空。
寒卧老蟾呼不觉,扶疏丹桂月朦胧。 -
135.《予卧病数日意思殊昏昏中秋强起陪老人把酒对》 宋·喻良能
楚水涂山各一涯,今年还是去年时。
古来明月皆如此,我试停杯一问之。
丹桂飘香知有子,飞乌绕树似无枝。
直须看到冰轮昃,忍负姮娥隔岁期。 -
136.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
137.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
138.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
139.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
140.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。