-
141.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
142.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
143.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
144.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
145.《寄白龙洞刘道人》 唐·吕岩
玉走金飞两曜忙,始闻花发又秋霜。
徒夸篯寿千来岁,也是云中一电光。
一电光,何太疾,百年都来三万日。 -
146.《勉牛生、夏侯生》 唐·吕岩
二秀才,二秀才兮非秀才,非秀才兮是仙才。
中华国里亲遭遇,仰面观天笑眼开。
鹤形兮龟骨,龙吟兮虎颜。 -
147.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
148.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
149.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
150.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
151.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。 -
152.《游黄檗山》 南北朝·江淹
长望竟何极,闽云连越边。
南州饶奇怪,赤县多灵仙。
金峰各亏日,铜石共临天。
阳岫照鸾采,阴溪喷龙泉。 -
153.《满庭芳》 宋·陈瓘
槁木形骸,浮云身世,一年两到京华。
又还乘兴,闲看洛阳花。
闻道革呈红最好,春归后、终委泥沙。
忘言处,花开花谢,不似我生涯。 -
154.《踏莎行(送子权赴藤)》 宋·朱敦儒
花涨藤江,草熏鸭步。
锦帆兰棹分春去。
二翁元是一溪云,暂为山北山南雨。
绿酒多斟,白须休觑。
飞丹约定烟霞侣。
与君先占赤城春,回桡早趁桃源路。 -
155.《江神子(C72F父以昔年梦诗寄为长短句,因韵叙谢)》 宋·曹勋
帝俞赓载下方壶。
雨随车。
旷时无。
尽道南丰,仙骨秀而都。 -
156.《采莲(摇捱遍)》 宋·史浩
南邻幄丹宫,赤伏显符记。
朱陵曜绮绣,箕翼炯、瑞光腾起。
每岁秋分老人见,表皇家、袭庆迎祺。
天子当膺,无疆万岁。 -
157.《满庭芳》 宋·黄公度
章守三咏,所谓包公堂、清心堂、披云楼,诗见集中。
熊罴入梦,当重九之佳辰;贤哲间生,符半千之休运。
弧桑纪瑞,篱菊泛金。
辄敢取草木之微,以上配君子之德。 -
158.《蓦山溪(叶尚书生朝避客三洞)》 宋·韩元吉
双龙古洞,领略千岩秀。
福地有真仙,来一试、调元□手。
青春绿野,月转最高峰,星斗润,柳梅新,五夜收灯后。
诏飞天上,人倚经纶旧。 -
159.《减字木兰花(修养十首)》 宋·张抡
五行颠倒。
火里栽莲君莫□。
□要东牵。
引取青龙来西边。
一阳时候。
□□温温光已透。
消尽群阴。
赫赤金丹色渐深。 -
160.《洞仙歌(丁未寿朱元晦)》 宋·陈亮
秋容一洗,不受凡尘涴。
许大乾坤这回大。
向上头,些子是周鹗搏空,篱底下,只有黄花几朵。
骑鲸汗漫,那得人同坐。