-
81.《别赞上人》 唐·杜甫
百川日东流,客去亦不息。
我生苦漂荡,何时有终极。
赞公释门老,放逐来上国。
还为世尘婴,颇带憔悴色。 -
82.《咏怀二首》 唐·杜甫
人生贵是男,丈夫重天机。
未达善一身,得志行所为。
嗟余竟轗轲,将老逢艰危。
胡雏逼神器,逆节同所归。 -
83.《奉赠李八丈判官(曛)》 唐·杜甫
我丈时英特,宗枝神尧后。
珊瑚市则无,騄骥人得有。
早年见标格,秀气冲星斗。
事业富清机,官曹正独守。 -
84.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
85.《春日江村五首》 唐·杜甫
农务村村急,春流岸岸深。
乾坤万里眼,时序百年心。
茅屋还堪赋,桃源自可寻。
艰难贱生理,飘泊到如今。 -
86.《惜别行送刘仆射判官(仆射乃其主将刘乃仆射之判官也)》 唐·杜甫
闻道南行市骏马,不限匹数军中须。
襄阳幕府天下异,主将俭省忧艰虞。
只收壮健胜铁甲,岂因格斗求龙驹。 -
87.《酬皇甫侍御望天灊山见示之作》 唐·独孤及
早岁慕五岳,尝为尘机碍。
孰知天柱峰,今与郡斋对。
隐嶙抱元气,氤氲含青霭。
云崖媚远空,石壁寒古塞。 -
88.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山, -
89.《寄杜拾遗》 唐·任华
杜拾遗,名甫第二才甚奇。
任生与君别,别来已多时,何尝一日不相思。
杜拾遗,知不知? -
90.《抚州被推昭雪答陆太祝三首》 唐·戴叔伦
求理由来许便宜,汉朝龚遂不为疵。
如今谤起翻成累,唯有新人子细知。
贫交相爱果无疑,共向人间听直词。
从古以来何限枉,惭知暗室不曾欺。
春风旅馆长庭芜,俯首低眉一老夫。
已对铁冠穷事本,不知廷尉念冤无。 -
91.《宝泉寺送李益端公归邠宁幕》 唐·卢纶
参差岩障东,云日晃龙宫。
石净非因雨,松凉不为风。
恋泉将鹤并,偷果与猿同。
眼界尘虽染,心源蔽已通。
莲花国何限,贝叶字无穷。
早晚登麟阁,慈门欲付公。 -
92.《宝泉寺送李益端公归邠宁幕》 唐·卢纶
参差岩障东,云日晃龙宫。
石净非因雨,松凉不为风。
恋泉将鹤并,偷果与猿同。
眼界尘虽染,心源蔽已通。
莲花国何限,贝叶字无穷。
早晚登麟阁,慈门欲付公。 -
93.《题桐庐李明府官舍(一作赠同官李明府)》 唐·崔峒
讼堂寂寂对烟霞,五柳门前聚晓鸦。
流水声中视公事,寒山影里见人家。
观风竞美新为政,计日还知旧触邪。
可惜陶潜无限酒,不逢篱菊正开花。 -
94.《织锦曲》 唐·王建
大女身为织锦户,名在县家供进簿。
长头起样呈作官,闻道官家中苦难。
回花侧叶与人别,唯恐秋天丝线干。 -
95.《古离别(一作古别离)》 唐·权德舆
人生天地间,瞥若六辔驰。
夭寿既常数,奈何生别离。
迹当中人域,正性日已衰。
是非千万境,杳霭情尘滋。 -
96.《薄命篇(一作妾薄命篇)》 唐·权德舆
昔住邯郸年尚少,只是娇羞弄花鸟。
青楼碧纱大道边,绿杨日暮风袅袅。
婵娟玉貌二八馀,自怜颜色花不如。 -
97.《哭连州凌员外司马》 唐·柳宗元
废逐人所弃,遂为鬼神欺。
才难不其然,卒与大患期。
凌人古受氏,吴世夸雄姿。
寂寞富春水,英气方在斯。 -
98.《华山歌》 唐·刘禹锡
洪垆作高山,元气鼓其橐。
俄然神功就,峻拔在寥廓。
灵迹露指爪,杀气见棱角。
凡木不敢生,神仙聿来托。 -
99.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。 -
100.《和浙西李大夫晚下北固山喜径松成阴怅然怀古…和依本韵》 唐·刘禹锡
一辞温室树,几见武昌柳。
荀谢年何少,韦平望已久。
种松夹石道,纡组临沙阜。
目览帝王州,心存股肱守。