-
1.《生日客朱溪主人云今年乃青山真生日也感其语》 宋·赵文
人生难得真生日,正使百年才遇一。
我今客里值斯时,况复主人相款密。
连宵举酒为我寿,满眼鸡豚破梨栗。
寿笺投赠盛宾友,寿觞拜舞罗弟侄。 -
2.《河中城南姚家浴后题赠主人》 唐·吕温
新浴振轻衣,满堂寒月色。
主人有美酒,况是曾相识。 -
3.《河中城南姚家浴后题赠主人》 唐·吕温
新浴振轻衣,满堂寒月色。
主人有美酒,况是曾相识。 -
4.《愚人食盐》 南北朝·僧伽斯那
昔有愚人,至于他家。
主人与食,嫌淡无味。
主人闻已,更为益盐。
既得盐美,便自念言:“所以美者,缘有盐故。
少有尚尔,况复多也?”愚人无智,便空食盐。
食已口爽,反为其患。 -
5.《逆旅主人家园木犀始开谨辍两握副以二绝句驰》 宋·曾丰
一段月中秋气清,沦枝浃叶况精英。
学人鼻观饱参罢,七窍通融四体轻。 -
6.《长庆二年七月自中书舍人出守杭州,路次蓝溪作》 唐·白居易
太原一男子,自顾庸且鄙。
老逢不次恩,洗拔出泥滓。
既居可言地,愿助朝廷理。
伏阁三上章,戆愚不称旨。 -
7.《客途逢乡人旋别》 唐·鲍溶
惊鸿一断行,天远会无因。
无因忽相会,感叹若有神。
我乡路三千,百里一主人。
一宿独何恋,何况旧乡邻。 -
8.《主人司空后亭牡丹》 唐·孙鲂
佳卉挺芳辰,夭容乃绝伦。
望开从隔岁,愁过即无春。
体物真英气,馀花似庶人。
蜂攒知眷恋,鸟语亦殷勤。 -
9.《壶中天(为兄风云水月主人寿)》 宋·张绍文
丹台仙伯,记踪迹当年、琼楼金阙。
底事来游人世界,为爱风云水月。
结屋南园,境随人胜,不是溪山别。
今朝初度,碧莲千顷齐发。 -
10.《沁园春(为叔父云溪主人寿)》 宋·张绍文
数遍时贤,谁似云溪,未老得闲。
自抽身州县,归体旧隐,灰心名利,跳出尘寰。
卸却朝衣,笑拈拄杖,日在花阴竹径间。
身轻健,任高眼晏起,渴饮饥餐。 -
11.《二月十八日过梅庵追怀主人二首》 宋·刘克庄
惯作梁园座右宾,非惟管鲍亦朱陈。
自从石友幽明隔,谁访瑶妃寂寞滨。
花若无情还有恨,树犹如此况于人。
不知宋玉归何处,口诵招魂一怆神。 -
12.《送徐州签判李廷评》 宋·梅尧臣
曩者初见君,同来许昌幕。
今虽俱服除,独得王粲乐。
山东寇盗息,沛上风物博。
主人况豪英,樽俎不落莫。
行行无久留,归向骐驎阁。 -
13.《又对厅》 宋·陈造
绿舆初下玉龟山,小驻黄堂相府莲。
上客居多天下士,主人况自地行仙。
九光霞里闻谭笑,三素云中度管弦。
来岁日边桃荐碧,帝觞应共醉钧天。 -
14.《和广帅宋自牧劝驾韵》 宋·李昴英
天将造榜放秋晴,南国新逢运会亨。
障碍洞开来试者,计偕稳送上华京。
主人况是梅花宋,寓客渐非日色程。
面见河南已分晓,伫聆魁捷响仙城。 -
15.《游城北李氏园池》 宋·孔武仲
池塘春色归,波水已极目。
凫雁稍下来,垂杨舞新绿。
登临不惮远,枉径入重复。
已见数种花,参差隔修竹。 -
16.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
17.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
18.《送东阳马生序》 明·宋濂
余幼时即嗜学。
家贫,无从致书以观,每假借于藏书之家,手自笔录,计日以还。
天大寒,砚冰坚,手指不可屈伸,弗之怠。
录毕,走送之,不敢稍逾约。 -
19.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
20.《送齐文韶归东阿》 明·袁凯
江上晴云晴复湿,落絮飞花满原隰。
此时君扣主人门,七尺长身如鹄立。
自言稷下旧诸生,奉命江南宰山邑。
三年仕宦多变故,八口飘零少收拾。