-
21.《摸鱼儿(玉林君为遗蜕山中桃花赋也·花与主人,何幸如之,用韵和谢)》 宋·冯取洽
叹刘郎、那回轻别,霏霏三落红雨。
玄都观里应遗恨,一抹断烟残缕。
愁望处。
想雾暗云深,忘却来时路。 -
22.《醉落魄(院姬□主出为戌妇)》 宋·吴文英
柔怀难托。
老天如水人情薄。
烛痕犹刻西窗约。
歌断梨云,留梦绕罗幕。
寒更唱遍吹梅角。
香消臂趁弓绡削。
主家衣在羞重著。
独掩营门,春尽柳花落。 -
23.《祝英台近(后溪次韵日熙堂主人)》 宋·周密
殢余酲,寻旧雨,愁与病相半。
绿意阴阴,丝竹静深院。
绝怜事逐春移,泪随花落,似翦断、鲛房珠串。
喜重见。 -
24.《水调歌头(同黄主簿登清风峡刘魁读书岩赋水调歌头调)》 宋·刘克逊
解变西昆体,一赋冠群英。
清风峡畔,至今堂已读书名。
富贵轻于尘土,孝义高于山岳,惜不大其成。
陵谷纵迁改,草木亦光荣。 -
25.《水调歌头(同黄主簿登清风峡刘状元读书岩)》 宋·章谦亨
解变西昆体,一赋冠群英。
清风峡畔,至今堂以读书名。
富贵轻于尘土,孝义重于山岳,惜不大其成。
陵谷纵迁改,草木亦光荣。 -
26.《司马季主论卜》 明·刘基
东陵侯既废,过司马季主而卜焉。
季主曰:“君侯何卜也?”东陵侯曰:“久卧者思起,久蛰者思启,久懑者思嚏。
吾闻之蓄极则泄,閟极则达。
热极则风,壅极则通。 -
27.《钱若赓断鹅》 清·褚人获
明万历中,钱若赓守临江,有异政。
有乡人持一鹅入市,寄店中后他往。
还,索鹅,店主赖之,云:“群鹅我鹅也。
”乡人不平,讼于官。 -
28.《举赵州访二庵主公案颂》 宋·释绍悟
一重山尽一重山,坐断孤峰子细看。
雾卷云收山岳静,楚天空阔一轮寒。 -
29.《古剑歌为快藏主赋》 明·空室禅师
阴阳为炭天地垆,飞廉鼓鞴元气嘘。
陶熔万物绝纤滓,神剑脱范成斯须。
想得当初运工处,号泣神天走魑魅。
七佛传持直至今,铓锷荧荧转銛利。 -
30.《新丰主人》 明·涂俊
客舍新丰往来熟,主人相留上房宿。
门外人声杂暮鸦,尊中酒色浮春竹。
邻家女儿爱月明,玉纤窗下理银筝。
一曲《凉州》肠欲断,行人犹在武威城。 -
31.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
32.《送径山隆上主回吴中》 明·云峰住公
海内车书喜混同,飞云流水逐行踪。
秋风遍乞王城饭,夜月长听官寺钟。
物外闲情怜淡泊,灯前软语话从容。
明朝棹指吴天杳,矫首东南送断鸿。 -
33.《钱道人有诗云直须认取主人翁作两绝戏之》 宋·苏轼
首断故应无断者,冰销那复有冰知。
主人苦苦令侬认,认主人人竟是谁。
有主还须更有宾,不如无境自无尘。
只従半夜安心后,失却当前觉痛人。 -
34.《何主簿萧斋郎赠诗思家戏和答之》 宋·黄庭坚
善吟闺怨断人肠,二妙风流不可当。
傅粉未归啼玉箸,吹笙无伴涩银篁。
睡添乡梦客床冷,瘦尽腰围衣带长。
天性少情诗亦少,羡他萧史与何郎。 -
35.《赠益阳成之主簿》 宋·黄庭坚
两祖门中种阴德,名塞四海世有人。
诸儿莫断诗书种,解有无双耸搢紳。
人间卿相何足道,胸次诗书要不忘。
男儿邂逅起屠钓,何如林下日月长。 -
36.《依韵和张姑夫主簿》 宋·晁说之
即今时节总堪悲,寒食仍多雨意垂。
几处垅头飘断纸,谁家碑额仆盘螭。
江湖鱼糁聊为客,儿女米团难疗饥。
即见胡尘都扫尽,张公诗思更温其。 -
37.《赋西淙瀑布得断字》 宋·刘克庄
苍山七百亩,主人新买断。
于时积雾开,素瀑挂青汉。
泠泠瑟初铿,璀璀珠乍贯。
久晴雨瓢翻,忽暖冰柱泮。 -
38.《次韵谢文骥主簿见寄兼示刘宣叔》 宋·陈与义
断蓬随天风,飘荡去何许。
寒草不自振,生死依墙堵。
两途俱寂寞,众手剧云雨。
坐令习主簿,下与鸡鹜伍。 -
39.《罗主簿妻朱氏挽词二首》 宋·周必大
早岁从孙宝,中年训孟轲。
节高资内助,机断激儒歌。
枳棘鸾先逝,云霄鹤正摩。
即看膺命服,何遽掩卷阿。 -
40.《叶主簿挽诗》 宋·洪咨夔
生理鸱夷子,心期桑苧翁。
行厨修竹月,坐艦落花风。
雏好才孤凤,行疏忽断鸿。
吴松明远目,一点夕阳红。