-
121.《真人》 宋·王安石
予常值真人,能藏毒而宁。
能纳秽若净,能易膻使馨。
能解身赫赫,能逆如冥冥。
日唯汝心撄,而汝耳目荧。 -
122.《勿去草》 宋·王安石
勿去草,草无恶。
若比世俗俗浮薄。
君不见长安卿家,公卿盛时客如麻。
公卿去後门无车,惟有芳草年年佳。 -
123.《病犬》 宋·秦观
犬以守御用,老惫将何为。
踉跄劣於行,累然抱渴饥。
主人恩义易,勿为升斗资。
黾勉不肯去,犹若恋藩篱。 -
124.《临别成都帐饮万里桥赠谭德称》 宋·陆游
成都城南万里桥,芦根苹末风萧萧。
映花碾草钿车小,驻坡蓦涧青骢骄。
入门翠径绝窈窕,临水飞观何迢嶢。
判无功名著不朽,惟仗诗酒宽无聊。 -
125.《怀旧用昔人蜀道诗韵》 宋·陆游
曩自白帝城,一马独入蜀,昼行多水湄,夜宿必山麓。
时闻木客啸,常忧射工毒,蜿蜓蛇两头,踸踔夔一足;岂惟耳目骇,直恐性命促。
稍历葭萌西,遂出剑阁北,奴僵不敢诉,马病犹尽力,我亦困人客,一日带屡束。
最忆苍溪县,送客一亭绿,豆枯狐兔肥,霜早柿栗熟,酒酸压查梨,妓野立土木。 -
126.《类试所戏,集杜句跋杜诗,呈监试谢昌国察院》 宋·杨万里
有客有客字子美,日籴太仓五升米。
锦官城西生事微,尽醉江头夜不归。
青山落日江湖白,嗜酒酣歌拓金戟。
语不惊人死不休,万草千花动凝碧。 -
127.《慈竹》 宋·黄庭坚
门中何物灵,有竹慈为名。
一丛涧数步,森森数十茎。
长茎覆短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年笋又生。 -
128.《录梦篇》 宋·黄庭坚
春风乱思兮吹管弦,春日醉人兮昏欲眠。
却万物而观性兮,如处幽篁之不目天。
试纵神而不御兮,如有顺心之酒然。
委蜩甲而去化,乘白云而上仙。 -
129.《邹操》 宋·黄庭坚
归欤怀哉,此邦不可以游。
眷吾车而有柅,非河浒之无舟。
政何君而莫与,君何国而莫求。
岁荏荏而老至,慨时运之不逑。 -
130.《拘士笑大方》 宋·黄庭坚
拘士笑大方,俗吏缚文律。
当其擅私智,辙覆千里失。
鸟飞与鱼潜,明哲善因物。
欣然领斯会,千百无十一。 -
131.《和王观复洪驹父谒陈无己长句》 宋·黄庭坚
陈君今古焉不学,清渭无心映泾浊。
汉官旧仪重九鼎,集贤学士见一角。
王侯文采似於菟,洪甥人间汗血驹。
相将问道城南隅,无屋正借船官居。 -
132.《春日书寄东郡诸同舍》 宋·司马光
滑台古镇揭高牙,主人贤厚宾友嘉。
公庭退休射堂饮,水深绿李浮甘瓜。
清言妙谕间诙谑,笑语往反何喧哗。
别来汎滥若浮梗,尘愁俗累稠於麻。 -
133.《和胜之雪霁借马入局偶书》 宋·司马光
胜之家本公侯贵,弱冠英才已惊世。
雒阳多士谁敢伦,千古比肩唯贾谊。
昔遭绛灌深切齿,奔走十年为五吏。
近主抆拭出泥涂,稍学和光匿锋锐。 -
134.《西湖念语》 宋·欧阳修
昔者王子猷之爱竹,造门不问于主人,陶渊明之卧舆,遇酒便留于道士。
况西湖之胜概,擅东颍之佳名。
虽美景良辰,固多于高会。
而清风明月,幸属于闲人。 -
135.《重读徂徕集》 宋·欧阳修
我欲哭石子,夜开徂徕编。
开编未及读,涕泗已涟涟。
勉尽三四章,收泪辄忻懽。
切切善恶戒,丁宁仁义言。 -
136.《和梅龙图公仪谢鹇》 宋·欧阳修
有诗鹤勿喜,无诗鹇勿悲。
人禽固异性,所趣各有宜。
朝戏青竹林,暮栖高树枝。
咿呦山鹿鸣,格磔野鸟啼。 -
137.《送子野》 宋·欧阳修
四时惨舒不可调,冬夏寒暑易郁陶。
春阳著物大软媚,独有秋节最劲豪。
金方坚刚屏炎瘴,兑气高爽清风飚。
烟霞破散灏气豁,山河震发地脉摇。 -
138.《戏答圣俞》 宋·欧阳修
鹤行而啄,青玉嘴,枯松脚,兔蹲而累,尖两耳,攒四蹄。
往往於人家高堂净屋曾见之,锦装玉轴挂壁垂。 -
139.《晏太尉西园贺雪歌》 宋·欧阳修
阴阳乖错乱五行,穷冬山谷暖不冰。
一阳且出在地上,地下谁发万物萌。
太阴当用不用事,盖由奸将不斩亏国刑。
遂令邪风伺间隙,潜中瘟疫於疲氓。 -
140.《摸鱼儿 正月二十七日,予与希颜陪冯内翰丈》 元·元好问
雷事,见天封题名,即此地也。
既归,宿於近潭田舍翁家。
是夜雷雨大作,望潭中火光烛天。
明日,旁近言龙起大槐中。