-
101.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
102.《上皇西巡南京歌十首》 唐·李白
胡尘轻拂建章台,圣主西巡蜀道来。
剑壁门高五千尺,石为楼阁九天开。
九天开出一成都,万户千门入画图。
草树云山如锦绣,秦川得及此间无。 -
103.《效古二首》 唐·李白
朝入天苑中,谒帝蓬莱宫。
青山映辇道,碧树摇苍空。
谬题金闺籍,得与银台通。
待诏奉明主,抽毫颂清风。 -
104.《太白东溪张老舍即事,寄舍弟侄等》 唐·岑参
渭上秋雨过,北风何骚骚。
天晴诸山出,太白峰最高。
主人东溪老,两耳生长毫。
远近知百岁,子孙皆二毛。 -
105.《陪群公龙冈寺泛舟(得盘字)》 唐·岑参
汉水天一色,寺楼波底看。
钟鸣长空夕,月出孤舟寒。
映酒见山火,隔帘闻夜滩。
紫鳞掣芳饵,红烛然金盘。
良友兴正惬,胜游情未阑。
此中堪倒载,须尽主人欢。 -
106.《轮台歌奉送封大夫出师西征》 唐·岑参
轮台城头夜吹角,轮台城北旄头落。
羽书昨夜过渠黎,单于已在金山西。
戍楼西望烟尘黑,汉军屯在轮台北。
上将拥旄西出征,平明吹笛大军行。 -
107.《使君席夜送严河南赴长水(得时字)》 唐·岑参
娇歌急管杂青丝,银烛金杯映翠眉。
使君地主能相送,河尹天明坐莫辞。
春城月出人皆醉,野戍花深马去迟。
寄声报尔山翁道,今日河南胜昔时。 -
108.《同鲜于洛阳于毕员外宅观画马歌》 唐·高适
知君爱鸣琴,仍好千里马。
永日恒思单父中,有时心到宛城下。
遇客丹青天下才,白生胡雏控龙媒。 -
109.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
110.《前出塞九首》 唐·杜甫
戚戚去故里,悠悠赴交河。
公家有程期,亡命婴祸罗。
君已富土境,开边一何多。
弃绝父母恩,吞声行负戈。 -
111.《即事》 唐·杜甫
闻道花门破,和亲事却非。
人怜汉公主,生得渡河归。
秋思抛云髻,腰支胜宝衣。
群凶犹索战,回首意多违。 -
112.《宴戎州杨使君东楼》 唐·杜甫
胜绝惊身老,情忘发兴奇。
座从歌妓密,乐任主人为。
重碧拈春酒,轻红擘荔枝。
楼高欲愁思,横笛未休吹。 -
113.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
114.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
115.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
116.《故王维右丞堂前芍药花开,凄然感怀》 唐·钱起
芍药花开出旧栏,春衫掩泪再来看。
主人不在花长在,更胜青松守岁寒。 -
117.《系乐府十二首·下客谣》 唐·元结
下客无黄金,岂思主人怜。
客言胜黄金,主人然不然。
珠玉成彩翠,绮罗如婵娟。
终恐见斯好,有时去君前。
岂知保忠信,长使令德全。
风声与时茂,歌颂万千年。 -
118.《系乐府十二首·下客谣》 唐·元结
下客无黄金,岂思主人怜。
客言胜黄金,主人然不然。
珠玉成彩翠,绮罗如婵娟。
终恐见斯好,有时去君前。
岂知保忠信,长使令德全。
风声与时茂,歌颂万千年。 -
119.《送李湜下第归卫州便游河北》 唐·韩翃
莫嗟太常屈,便入苏门啸。
里在应未迟,勿作我身料。
轻云日下不成阴,出对流芳搅别心。
万雉城东春水阔, -
120.《客舍月下对酒,醉后寄毕四耀》 唐·独孤及
乡路风雪深,生事忧患迫。
天长波澜广,高举无六翮。
独立寒夜移,幽境思弥积。
霜月照胆净,银河入檐白。