-
41.《久寓泉南待一故人消息桂隐诸葛如晦谓客舍不》 宋·戴复古
寄迹小园中,一心安淡薄。
每坐竹间亭,不知近城郭。
昨日看花开,今日见花落。
静中观物化,妙处在一觉。
委身以顺命,无忧亦无乐。 -
42.《久寓泉南待一故人消息桂隐诸葛如晦谓客舍不》 宋·戴复古
寄迹小园中,新晴风日丽。
好鸟竹间鸣,野鹤空中唳。
悠然动诗兴,行吟抚松桂。
久客若忘归,此身笑匏系。
五月倘未行,尚及食丹荔。 -
43.《倚竹》 宋·范成大
轻薄人情翻覆手,冰容却耐幽居久。
关中旧事逐春休,付与新人莫回首。
目送斜阳忘却归,竹风摇曳翠罗衣。
君看脉脉无言处,中有杜陵饥客诗。 -
44.《墨竹》 宋·秦观
墨君飒飒风雨鸣,垂鸾舞凤翻青绶。
一竿珍重几百缗,奚啻渭川三万亩。
金锵玉戛空琴声,婢行奴颜谢花柳。
得亭真从寂寞间,卓古高标压群丑。 -
45.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
吾道久寂寞,不绝如一绵。
至人隐市麈,我辈何由见?安得世外士,与之共谈醼?僧话亦或佳,聊可过竹院。 -
46.《小园竹间得梅一枝》 宋·陆游
若耶溪边鹤发叟,流落一生端坐口。
如今不怕桃李嗔,更因竹君得梅友。
岭头羁旅万里愁,江上凄凉一杯酒。
枝横澹月影在地,蕊插乌巾香馥手。 -
47.《嘉佑院观壁间文湖州墨竹》 宋·陆游
石室先生笔有神,我来拂拭一酸辛。
败墙惨澹欲无色,老气森严犹逼人。
惯阅冰霜元耐久,耻随儿女更争春。
纷纷可笑空摹拟,尔辈毫端万斛尘。 -
48.《兰轩初成公退独坐因念若得一怪石立于梅竹间》 宋·宋祁
竹石梅兰号四清,艺兰栽竹种梅成。
一峰久矣思湖玉,三物居然阙友生。
赖得髯参令我喜,飞来灵鹫遣人惊。
小轩从此完无恨,急扫新诗为发明。 -
49.《筇竹颂》 宋·黄庭坚
伟邛崃之美竹,初发迹於(左牛右羊)
(左牛右可)
。
有山而不险,有水而无波。
金声而玉节,故贯四时而不改其柯。
郭子遗我,扶余涧阿。 -
50.《柯博士画竹》 元·王冕
湖州老丈久已矣,近来墨竹夸二李。
纷纷后学争夺真,画竹岂能知竹意?奎章学士丹丘生,力能与丈相抗衡。
长缣大楮纵挥扫,高堂六月惊秋声。
人传学士手有竹,我知学士琅玕腹。 -
51.《柯博士画竹》 元·王冕
湖州老文久已矣,近来墨竹夸二李。
纷纷后学争夺真,画竹岂能知竹意。
奎章学士丹丘生,力能与文相抗衡。
长缣大楮纵挥扫,高堂六月惊秋声。 -
52.《柯博士竹图》 元·王冕
先生原是丹丘仙,迎风一笑春翩翩。
琅玕满腹造化足,须臾笔底开渭川。
我家只在山阴曲,修竹森森照溪绿。
只今榛莽暗荒烟,梦想清风到茅屋。
今朝看画心茫茫,坐久不觉生清凉。
夜深明月入高堂,吹箫唤来双凤凰。 -
53.《和昌言官舍十题·病竹》 宋·司马光
园竹久不台,芜没真可吊。
岂无枯槁容,萧疏自殊调。
至人爱高节,命斧除藜藋,何用报于恩,清阴与长啸。 -
54.《石昌言学士宰中牟日为诗见寄久未之答今冬罢》 宋·司马光
昔年三月浪,鳞翼化云雷。
竹箭流俱上,芙蓉幕对开。
瀵泉扬沸渭,泰华耸崔嵬。
捧檄容归省,飞觞复屡陪。 -
55.《竹间亭》 宋·欧阳修
高亭昭初日,竹影凉萧森。
新篁渐解箨,翠色日已深。
雨多苔莓青,幽径无人寻。
静趣久乃得,暂来聊解襟。
清风飒然生,鸣鸟送好音。
佳时不易得,浊酒聊自斟。
兴尽即言返,重来期抱琴。 -
56.《苦竹村南马上》 宋·贺铸
楚泽薰风後,林皋夕照间。
渔船沿绿岸,鸟道转荒山。
久负杯中乐,长偷马上闲。
悠悠白门路,何日杖藜还。 -
57.《张仲通追赋洛中杂题和尝历览者六章其六蕲竹》 宋·梅尧臣
顋肥节脑瘦,蕲水长笛材。
洛阳袁氏坞,此竹旧移来。
雪霰饱已久,窍星谁为开。
与君作龙吟,吹发江南海。 -
58.《晚步游褚家竹亭》 明·高启
落日犹半野,闲来潭上游。
非因恋幽赏,聊欲散烦忧。
澄波鱼棨夕,荒竹鸟吟秋。
不是愚溪上,胡为吾久留。 -
59.《略上人房竹》 明·高启
幽筿半梢横,山窗纮月明。
上人禅定久,不怕有秋声。 -
60.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
天下名山众,岩岩独岱崇。
圣朝久熙洽,天子乃登封。
清跸临危顶,钩陈备祲容。
下观红日出,中起白云浓。
太史陪祀见,燕公载笔从。
安知千载后,樵者斧坛松。