-
1.《得莲子》 宋·赵文
休休得一闲,杯酒聊从容。
晚凉过池亭,受用水上风。
默存即实境,身在莲花中。
何况青青盘,磊落堆莲蓬。 -
2.《送重郜禅者》 宋·释重顯
春雨如膏,春云如鹤。
忽此忽彼,乍休乍作。
枯荄离离,维风太迟。
幽石片片,辽空亦危。
一花五叶兮不相似,独孤明兮还自知。
还自知,历魏游梁徒尔为。 -
3.《休假还旧业便使(一作卢象诗)》 唐·王维
谢病始告归,依依入桑梓。
家人皆伫立,相候衡门里。
时辈皆长年,成人旧童子。
上堂嘉庆毕,顾与姻亲齿。 -
4.《偶留羊振文先辈及一二文友小饮日休以眼病…因成四韵》 唐·皮日休
谢庄初起恰花晴,强侍红筵不避觥。
久断杯盂华盖喜,忽闻歌吹谷神惊。
褵褷正重新开柳,呫嗫难通乍啭莺。
犹有僧虔多蜜炬,不辞相伴到天明。 -
5.《容安室休沐杂咏》 当代·钱钟书
向晚东风着意狂,等闲残照下西墙。
乍缘生事嫌朝日,又为无情恼夕阳。 -
6.《鹧鸪天·乍学琵琶已断肠》 元·张翥
乍学琵琶已断肠。
锦绦银甲玉悬*。
春风琼树声逾稳,秋水芙蓉字亦香。
微敛笑,浅句妆。
何须重觅杜韦娘。
休教月底清歌去,怕趁行云上凤 -
7.《鹧鸪天·乍学琵琶已断肠》 元·张翥
乍学琵琶已断肠。
锦绦银甲玉悬*。
春风琼树声逾稳,秋水芙蓉字亦香。
微敛笑,浅句妆。
何须重觅杜韦娘。
休教月底清歌去,怕趁行云上凤 -
8.《用韵再答休斋提学见赠》 明·陈璚
尔我聚首真抟沙,诗篇转战如彭衙。
我惭凑砌瓦砾块,尔解组织云锦花。
武昌纸价顿腾踊,谬称尔我均诗家。
今晨乍闻使车起,前旌载道惊栖鸦。 -
9.《感春之际以病止酒水丘有简云时雨乍晴物景鲜》 宋·梅尧臣
东风固无迹,何处见春归。
土逐草心坼,雨兼花片飞。
虽怜柔甲长,只恐艳条稀。
君但惜晴景,休言止酒非。 -
10.《休沐述怀寄秘阁钱少卿》 宋·杨亿
风号电笑雨平阶,纨素微凉暗入怀。
昼枕乍成园吏梦,晨蔬聊学太常齐。
名惭引籍通丹地,心愧移文刻翠崖。
大隐金门犹自适,日亲方朔听诙谐。