-
41.《兵部卢郎中光济借示诗集,以四韵谢之》 唐·郑谷
七子风骚寻失主,五君歌诵久无声。
调和雅乐归时正,澄滤颓波到底清。
才大始知寰宇窄,吟高何止鬼神惊。
叶公好尚浑疏阔,忽见真龙几丧明。 -
42.《词笑令(②乐昌公主)》 宋·秦观
诗曰:金陵往昔帝王州。
乐昌主第最风流。
一朝隋兵到江上,共抱凄凄去国愁。
越公万骑鸣箫鼓。 -
43.《大圣乐》 宋·刘辰翁
音韵低黯,辞情跌宕,庶几哀而不怨,有益于幽忧憔悴者。
然二语外率鄙俚,因依声仿佛反之和之。
此曲少有作者,流为善歌,则或数十叠,其声皆不可考。
今特以意高下,未必尽合本调,聊以纟予思志感云尔。 -
44.《满江红(上夔师乐秘阁生日)》 宋·李廷忠
玉帐西来,道前是、绣衣使者。
游览处、秋风鼓吹,自天而下。
湘水得霜清可鉴,巫峰过雨森如画。
有神仙、佳致在胸襟,真潇洒。 -
45.《乐毅报燕王书》 先秦·佚名
昌国君乐毅,为燕昭王合五国之兵而攻齐,下七十馀城,尽郡县之以属燕。
三城未下,而燕昭王死。
惠王即位,用齐人反间,疑乐毅,而使骑劫代之将。
乐毅奔赵,赵封以为望诸君。 -
46.《丰乐亭记》 宋·欧阳修
修既治滁之明年,夏,始饮滁水而甘。
问诸滁人,得于州南百步之远。
其上则丰山,耸然而特立;下则幽谷,窈然而深藏;中有清泉,滃然而仰出。
俯仰左右,顾而乐之。 -
47.《无俗念 乐道》 元·丘处机
迎今送古,叹春花秋月,年年如约。
物换星移人事改,多少翻腾沦落。
家给千兵,官封一品,得也无依托。
光阴如电,百年随手偷却。 -
48.《鹧鸪天 遗山乐府下附》 元·李治
太一沧波下酒星。
露?秘诀出仙扃。
情知天上莲花白,压尽人间竹叶青。
迷晚色,散秋馨。
兵厨晓溜玉泠泠。
楚江云锦三千顷,笑杀灵均话独 -
49.《效晋乐志拂舞歌淮南王二篇》 宋·邓林
唐明皇,自言荣,金舆翠辇游华清。
广寒宫殿凝水晶,霓裳羽衣沈香亭。 -
50.《耕乐轩》 明·贝琼
隐者东海头,安时事耕凿。
有田百亩余,相率治皛蜺。
我稼没牛腹,我书挂牛角。
三洲雷雨均,既耕必有获。 -
51.《清平乐·天南地北》 元·张弘范
天南地北。
何日兵尘息。
四海升平归老忆。
凤远岐山空碧。
衣冠滚滚争春。
谁能卧辙攀轮。
一剑风云未遂,几回怒发卫巾。 -
52.《郡斋偶书寄同院彭城学士兼简兵部同年采览》 宋·李建中
閒情閒憶事如空,静读离骚向郡中。
冠剑老年伤远别,关诃夜月许相同。
晚花天气孤庄雨,流水人间小阁风。
行乐及时聊强饮,不须嫌作白头翁。 -
53.《喜乐功成招范至能入诗社》 宋·马先觉
燕国将军善主盟,新封诗将一军惊。
范家老子登坛后,鼓出胸中十万兵。 -
54.《山水图为兵部郎中王恕题》 明·柯潜
玉堂清署春风前,焚香看画皆神仙。
画中风物得真意,峰峦隐约披云烟。
大山如龙欲飞去,小山盘盘如虎踞。
奔流一道破山来,散作涛声满江树。 -
55.《平乐府》 明·龙瑄
凄凄烟雨岭南天,翠壁青林断复连。
山县总荒兵火后,土民还住贼巢边。
车筒昼夜翻江水,刀具春秋种石田。
幸际时和太平日,不须鸡骨预占年。 -
56.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
57.《云南乐》 明·孙蕡
成都贾客向人语,黎州多风杂多雨。
雪山万古长不消,山下四时风气暑。
竹林西畔是云南,不论冬夏披毡衫。
蛮官见客花布袄,村妇背盐青竹篮。 -
58.《募兵行六首》 明·谢少南
金勒雕鞍騕褭才,何须论价买龙媒。
总拚乐土千人产,蹴踏沙场万里开。 -
59.《拟古诗(六首·永乐五年)》 明·朱高煦
顺帝饶巧思,良工弗能及。
奇后亵坤仪,储子骄相袭。
奸回屡登崇,弊政滋郡邑。
群雄遂蜂起,志士如龙螫。 -
60.《张安道乐全堂》 宋·苏轼
列子御风殊不恶,犹被庄生讥数数。
步兵饮酒中散琴,于此得全非至乐。
乐全居士全于天,维摩丈室空翛然。
平生痛饮今不饮,无琴不独琴无弦。