-
41.《补乐府十篇·帝有熊氏之乐歌》 宋·曹勋
於昭上帝,灵命有赫。
其命维何,卿云五色。 -
42.《补乐府十篇·帝有熊氏之乐歌》 宋·曹勋
翩如游龙,萃如山崇。
来临来止,惕然有颙。 -
43.《补乐府十篇·帝有熊氏之乐歌》 宋·曹勋
惟钦惟畏,乃祗乃庸。
肇建官师,神民肃雍。 -
44.《补乐府十篇·有商氏之乐歌》 宋·曹勋
万方其乂,易乱为治。
至于上下,鸟兽草木罔不安遂。 -
45.《补乐府十篇·有商氏之乐歌》 宋·曹勋
帝命是膺,圣政日新。
佑我烈祖,以克相尔后人。 -
46.《补乐府十篇·帝高阳氏之乐歌》 宋·曹勋
悠悠上天,罔不覆护兮。
芸芸动殖,靡不康阜兮。
三光全兮,五谷熟兮,神顾歆兮,吾人昌兮,维上帝之功兮畴依。 -
47.《补乐府十篇·帝神农氏之乐歌》 宋·曹勋
丰年告成,百谷用合。
匏笾既盈,黍稷既馨,昭假是膺。 -
48.《补乐府十篇·帝高辛氏之乐歌》 宋·曹勋
时雨蒙蒙,自西及东。
日月所至,罔不率从。 -
49.《补乐府十篇·帝高辛氏之乐歌》 宋·曹勋
田有黍稷,原有榛栗。
尊卑秩秩,民有家室。 -
50.《补乐府十篇·帝高辛氏之乐歌》 宋·曹勋
惟川冲冲,惟山崇崇。
允执厥中,臻於大同。 -
51.《补乐府十篇·帝宓牺氏之乐歌》 宋·曹勋
罔兮罟兮惟田渔,时兮食兮民这须,以享以祀兮燔祭有余。
-
52.《补乐府十篇·帝陶唐氏之乐歌》 宋·曹勋
鸿惟烈祖,启迪后人。
皇皇上帝,俾予字民。 -
53.《补乐府十篇·帝陶唐氏之乐歌》 宋·曹勋
民协平康,帝命式臧。
宅彼陶唐,光于万方。 -
54.《补乐府十篇·帝陶唐氏之乐歌》 宋·曹勋
万方亿宁,亦莫我敢承。
如天运,如日之升。
孰知其极兮,不可得而名不可得而称。 -
55.《补乐府十篇·夏后氏之乐歌》 宋·曹勋
於皇上圣,临御有赫。
洪流汤汤,弗降弗辟。 -
56.《补乐府十篇·夏后氏之乐歌》 宋·曹勋
命於帝庭,纂服是膺。
随山浚川,海宇攸宇。 -
57.《补乐府十篇·夏后氏之乐歌》 宋·曹勋
五服既宅,贡有常职。
恩覃遐荒,惟帝之力。
元圭告功,敢不承式。
地平天地,垂休罔极。 -
58.《绍兴别庙乐歌五首》 宋·真宗
仙驭弗返,眇邈清都。
肆此嘉肴,既丰既腴。
奠享有成,鼓乐愉愉。
入我豆笾,率礼无逾。 -
59.《舞曲歌辞·凯乐歌辞·贺圣欢》 唐·佚名
四海皇风被,千年德水清。
戎衣更不著,今日告功成。 -
60.《梁三朝雅乐歌 需雅 七》 南北朝·沈约
备味斯飨惟至圣。
咸降人神礼为盛。
或风或雅流歌咏。
负鼎言归启殷命。
悠悠四海同兹庆。