-
101.《费凤别碑诗》 两汉·石勋
君讳凤。
字伯萧。
梁相之元子。
九江太守之长兄也。 -
102.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
103.《天游峰》 宋·魏麟一
冰海濯足来天游,万里云气随青牛。
盘车沾沾星斗湿,手卷风雨藏金瓯。
玲珑珊瑚树,记得西王母挂玉钩。
几时化作小玉船,一叶荡荡随天流。 -
104.《癸未老人生旦》 宋·陈文蔚
昔人端为祈黄耇,再拜殷勤扶大斗。
吾翁今年九十一,儿从两岁贫无酒。
趋庭何以祝弥诞,盈把菊花空在手。
嗅香嚼蕊当甘旨,翁说怡然如适口。 -
105.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
106.《寿主簿》 宋·吴申甫
武夷之山奇而青,九曲之水秀且清。
山奇水秀佳气萃,孕毓多少名公卿。
世运推来五百岁,岳渎又应一贤生。
相国萧何储大昂,谪仙李白扶长庚。 -
107.《赠攀秀才》 宋·范仲淹
五代支雷屯,九野皆龙战。
开国如棋枰,皇极何由建。
太祖乘天飞,大发光华旦。
攀公江表来,经纶还如电。 -
108.《赠彭花翁牡丹障》 宋·姚勉
洛之花图欧公诗,惊怪天巧呈新枝。
自言当时记者数十种,姚魏后有潜溪绯。
蜀之花图景仁句,香雪蕊金藏不露。
径围三尺瑞云红,尚有二花添未具。 -
109.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
110.《哭子十首(翰林学士时作)》 唐·元稹
维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。
独在中庭倚闲树,乱蝉嘶噪欲黄昏。
才能辨别东西位,未解分明管带身。
自食自眠犹未得,九重泉路托何人。 -
111.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
112.《前相国赞皇公早葺平泉山居暂还憩…十四首奉寄》 唐·裴潾
动复有原,进退有期。
用在得正,明以知微。
夫惟哲人,会且有归。 -
113.《送刘士端归括苍》 明·方孝孺
忆昔高皇定华夏,海内遘屯龙战野。
帷幄谟谋三数公,君家中丞最潇洒。
舳舻十万捣虚来,帆樯蔽空声吼雷。
从容决策扫强寇,手扶日月沧溟开。 -
114.《香入云亭为高子章赋》 宋·杜去轻
山麓有庭存古意,不种凡花惟种桂。
苔葑藓剥迸鳞皱,雪劲霜顽聋苍翠。
栽培岂解一日成,爱惜至今尤不易。
来人不必问典型,对此俨然前辈是。 -
115.《越问·篇引》 宋·孙因
典午氏之盛时兮,余鼻祖曰子荆。
谋乐郊以隐居兮,颺潄石之清名。
有闻孙曰承公兮,尝令鄞与余姚。
爱会稽之山水兮,爰徙家於兹城。 -
116.《淳熙内禅颂》 宋·王子俊
太初冥冥,孰究孰营。
羲仪图之,靡丽於成。
有圣惟勋,疏之瀹之。
斧其不条,而荒度之。 -
117.《三友篇赠珪老》 宋·许翰
平生我三友,四海吴李孙。
抱能不时施,戎马生中原。
孙既北随难,落日黄尘昏。
吴亦南投荒,蛮瘴愁朝暾。 -
118.《梁父吟》 明·孙蕡
江水何深深,青枫映云林。
衡门一杯酒,抱膝《梁父吟》。
君不见夷吾奋袂投南冠,故人荐引登君门。
扬眉吐论下荆楚,九合冠裳朝至尊。 -
119.《花将军歌》 明·李东阳
花将军,身长八尺勇绝伦,从龙渡江江水浑。
提剑跃马走平陆,敌兵不能逼,主将不敢瞋。
杀人如麻满川谷,遍体无一刀枪痕。
太平城中三千人,楚贼十万势欲吞。 -
120.《劝学》 宋·陈普
七闽四海东南曲,自有天地惟篁竹。
无诸曾拥汉入秦,归来依旧蛮夷俗。
未央长乐不诗书,何怪天涯构板屋。
人民稀少禽兽多,云盘雾结成烜燠。