-
141.《暮春联句九首》 宋·许月卿
祥云仍瑞日,霁月更光风。
虹夜书舡满,鸡林诗贾通。
十行宽四海,一国咏三公。
经史遮眵目,古今浇渴胸。 -
142.《暮春联句九首》 宋·许月卿
贺公雅吴语,文靖咏唐风。
我自儒多误,心惭佛六通。
将焉用彼相,不肯为渠公。
明月夜满目,晴云晓盪胸。 -
143.《九日》 明·王恭
落叶满秋山,亲朋杳霭间。
江村多雨外,世难几人还。
白发偏能长,黄花好是闲。
聊将一杯酒,渐尔解离颜。 -
144.《送侄子靖还九经堂》 宋·晁谦之
少师睦宗族,誉望四海尊。
具载涪翁诗,凜凜英气存。
我方继先志,爱汝贤弟昆。
郊天均霈泽,延赏光子孙。 -
145.《金陵九思》 明·邓氏
丁卯,王母归咸京,余母子从。
经浔阳,兼彭泽,自郧、襄入秦岭而之长安。
王母庚午仙矣。
辛未,有先君子之变,夫子频欲以我南,弗能也。 -
146.《绍熙庚戍十月偕赵仲宗舜和潘谦之曾鲁仲游九》 宋·黄榦
登山岂不乐,属此风露清。
排檐夜雨滴,诘旦天空明。
欢然金石交,要我林泉盟。
支筇趁汗漫,勇往不计程。 -
147.《绍熙庚戍十月偕赵仲宗舜和潘谦之曾鲁仲游九》 宋·黄榦
寒岩突兀山之阿,足履危磴攀藤萝。
岩下清泉响环佩,岩前古木交枝柯。
当中洞门忽开豁,上有石屋高嵯峨。
乾坤开关已呈露,换神守护频挥呵。 -
148.《熊守子复左史刻九朝宸翰寘于台学赋诗记之》 宋·林师蒧
皇天佑宋实历昌,列圣功德高虞唐。
万机余暇不自逸,银钩铁画挥天章。
洋洋谟训揭日月,留心庶事宁少忘。
当时赐予皆贤杰,至今缇袭为珍藏。 -
149.《读祖宗伯公临难遗弟诗有感》 宋·罗荣祖
豫章风节振荆湘,匪为殷亡为晋亡。
执手痛罗鸣鹡难,焚裘梦断树藼乡。
三诗聊寄忠臣愤,九死宁回国土肠。
一展遗编一兴慨,令人千载挹辉光。 -
150.《过九疑》 宋·马大同
二妃千古恨难刊,不为腩巡遂不还。
空使湘江江上竹,至今犹染泪痕斑。 -
151.《偈六十九首》 宋·释道宁
没弦琴韵,罕遇知音。
无影林中,难寻足迹。
同声同气,方辨端倪。
不是当家,徒劳侧耳。 -
152.《偈六十九首》 宋·释道宁
棋逢敌手,密行难藏。
琴遇知音,希声乃布。
摩竭正令,同道方知。
捏聚放开,悟迷一决。 -
153.《偈六十九首》 宋·释道宁
难中之难,妙中之妙。
千圣攒眉,是何关要。 -
154.《偈六十九首》 宋·释道宁
宗门奥旨,造者还稀。
体用无私,随流得妙。
有时互为生,伴敲唱玄风。
有时对面藏,身难窥影迹。
要津把断,凡圣迷源。
利物垂慈,等閒入草。 -
155.《偈六十九首》 宋·释道宁
宗门妙旨,海口难宣。
简要提撕,知音罕遇。
事无一向,理出多门。
岂不见道,有句无句,如藤倚树。
树倒藤枯,句归何处。
深秋帘外千家雨,落日楼前一笛风。 -
156.《颂古十九首》 宋·释法全
当门一脉透长安,游子空嗟行路难。
不是人前夸俏措,金锤击碎万重关。 -
157.《偈颂九十三首》 宋·释梵琮
打鼓槌锣竞上竿,几人平地足心酸。
七峰有个安身法,袖手无言冷处看。
看即易,上即难。
搭索上横身,刹竿上斗走。 -
158.《颂古九首·百丈再参马祖》 宋·释梵言
风云会合又相期,觌面难明第一机。
霹雳一声天地迥,西河师子却生儿。 -
159.《颂古九首·赵州衫》 宋·释梵言
赵州老,对面人难晓。
一归何处,青州布袄。 -
160.《偈颂一百零九首》 宋·释可湘
净倮倮,赤洒洒。
婷娉柳底花间,依约风前下。
僧繇妙笔难描画。