-
81.《寄何首乌丸与友人》 宋·文同
此草有奇效,尝闻于习之。
陵阳亦旧产,其地尤所宜。
翠蔓走岩壁,芳丛蔚参差。
下有根如拳,赤白相雄雌, -
82.《赠孙何状元》 宋·魏野
天非道莫尊,道非贤莫存。
始知贤人生,与道为轮辕。
明庭亲选士,虑彼贤愚浑。
天子至文明,擢公为状元。 -
83.《湖学别苏召叟》 宋·刘过
失学老无成,宁不心自慊。
子聊生吾后,逸俟眼未见。
委身入罏锤,顾此金百炼。
有如顽钝质,岂可便磨划。 -
84.《浮丘道人招魂歌》 宋·汪元量
有诗有诗吟啸集,纸上飞蛇歕香汁。
杜陵宝吃得开埤亲拾,沧海月明老珠泣。
天地长留国风什,鬼神护呵六丁立。
我公笔势人莫及,每一呻吟泪痕溼。
呜呼八歌兮歌转急,魂招不来风习习。 -
85.《次韵刘春卿书怀》 宋·王之道
老去宜安分,年来强竞辰。
功名虽自许,心腹欲谁陈。
赖有金谿彦,相从锦水滨。
词华三凤蔚,诗律八音纯。 -
86.《深正卿得男以诗庆之》 宋·仲并
乃翁壁立千仞余,乃翁摛章锦不如。
英风雅韵来无尽,川媚还复生明珠。
华堂宁无侍巾栉,娉婷试问谁空姝。
婵娟深锁人不见,忽惊清晓悬门弧。 -
87.《施元用醉谒邑大夫胡公公暴风骤雨者也不以为》 宋·姜特立
肩吾有云孙,磊砢东州瑞。
一诵能万言,落笔忽千字。
才抽独茧绪,态涌春云思。
喜慕高阳徒,时追习池醉。 -
88.《继朱叔谦所寄韵》 宋·杨冠卿
湖海三十载,穷观未见书。
文章耻沿袭,体制薄浮虚。
老去情怀恶,生平习气除。
交亲应笑我,术业废三余。 -
89.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
90.《和遁泽武夷石乳吟》 宋·王柏
遁翁声价为时重,几年勤学方繇统。
丽泽门人已寂寥,衣冠奕奕皆遗种。
当日诗编谁尚存,逊斋今幸传闻孙。
平生工作风刺体,近来琢句如春温。 -
91.《次韵戴成叔》 宋·陈著
我生一断梗,会见亲旧疏。
新诗如春风,习习勤嘘枯。
谢君和君诗,句甚形神癯。
一笑当会此,各道意所如。 -
92.《吾党与佛会》 宋·陈著
我惜苏子瞻,气豪天地隘。
雄文万斛泉,盛名表昭代。
自负学见道,欲涨欧阳派。
胡为所以学,先与本论背。 -
93.《送庐陵郭佥判致仕归》 宋·姚勉
世俗风波甚,谁能退急流。
渊明存菊日,张翰忆鲈秋。
高躅今云远,清风孰与侔。
明公回末习,逸韵踵前修。 -
94.《苏幕遮 劝李哥》 元·马钰
羊儿皮,虎儿质。
害物心机,尽夜无宁息。
虽恶肯将儿子食。
休逞威风,真性宜调习。
亲非亲,识非识。
云水清闲,内外常游历。
日用三餐凭乞觅。
灭尽无明,便是波罗蜜。 -
95.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
96.《丁教授家猫狗皆相乳二首》 宋·项安世
血人于牙犬政猛,杀鼠如邱猫事狞。
邻子忽如亲子爱,人情何似物情平。
再三仁者须存勇,万一天资与习成。
恐被麋麑邀作友,或遭鼠弟□为兄。 -
97.《迓朱侍讲》 宋·项安世
欲就前贤去不如,几年功力在三余。
终然觉我多金卵,幸甚逢翁侍玉除。
函丈中间亲觅诀,残编里许细观书。
自怜旧习如尘污,入发成胶未易梳。 -
98.《病鹭》 宋·刘黻
得汝相依若友朋,无端鸣啄顿伶俜。
莫亲野水应生梦,几立斜阳不整翎。
肩耸可齐工部瘦,神清犹逐楚臣醒。
人言气习多濡染,却笑吾今鬓亦星。 -
99.《古田女》 宋·陈普
昔年过饶州,一事独希差。
清川浴妇人,以书不以夜。
上流濯垢腻,下流汲归舍。
供佛与事尊,共用如啗蔗。 -
100.《劝学》 宋·陈普
七闽四海东南曲,自有天地惟篁竹。
无诸曾拥汉入秦,归来依旧蛮夷俗。
未央长乐不诗书,何怪天涯构板屋。
人民稀少禽兽多,云盘雾结成烜燠。