-
41.《赠秀才入军》 魏晋·嵇康
鸳鸯于飞,肃肃其羽。
朝游高原,夕宿兰渚。
邕邕和鸣,顾眄俦侣。
俛仰慷慨,优游容与。 -
42.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
43.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。 -
44.《浪淘沙(将去南阳作)》 宋·葛胜仲
步屟对东风。
细探春工。
百花堂下牡丹丛。
莫恨使君来便去,不见鞓红。
雾眼一衰翁。
无意芳秾。
年来结习已成空。
寄语国香雕槛里,好为人容。 -
45.《蓦山溪(百花洲席上次韵司录董庠)》 宋·叶梦得
一年春事,常恨风和雨。
趁取未残时,醉花前、春应相许。
山公倒载,日暮习池回,问东风,春知否,莫道空归去。
满城歌吹,也似春和豫。 -
46.《柘枝舞》 宋·史浩
竹,闲六律以皆调;D86A亻末兜离,贺四夷之率伏。
请翻妙舞,来奉多欢。
鼓吹连催,柘枝入队。
念了,后行吹引子半段入场,连吹柘枝令,分作五方舞。 -
47.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
48.《风流子》 宋·葛立方
细草芳南苑,东风里、赢得一身闲。
见花朵绣田,柳丝络岸,沼冰方泮,山雪初残。
又还是,陇头春信动,梅蕊入征鞍。
月里暗香,水边疏影,淡妆宜瘦,玉骨禁寒。 -
49.《清平乐》 宋·卢炳
方池小小。
风扌习玻璃皱。
数朵荷花开更好。
把住薰风一笑。
芳容淡注胭脂。
亭亭翠盖相依。
只欠一双鸂鶒,便如画底屏帷。 -
50.《清平乐》 宋·卢炳
方池小小。
风扌习玻璃皱。
数朵荷花开更好。
把住薰风一笑。
芳容淡注胭脂。
亭亭翠盖相依。
只欠一双鸂鶒,便如画底屏帷。 -
51.《沁园春》 宋·张辑
记,见称庐山道人,盖援涪翁山谷例。
黄叔豹谓予居鄱,不应舍近取远,为更东泽。
黄鲁庵诗帖往来,于东泽下加以诗仙二字。
近与冯可迁遇于京师,又能节文,号予东仙,自是诗盟遂以为定号。 -
52.《望江南》 宋·吴潜
家山好,好是夏初时。
习习薰风回竹院,疏疏细雨洒荷漪。
万绿结成帷。
呼社友,长日共追随。
沦茗空时还酌酒,投壶罢了却围棋,多少得便宜。 -
53.《杂感·大块凿混沌》 清·黄遵宪
大块凿混沌,浑浑旋大圜;
隶首不能算,知有几万年。
羲轩造书契,今始岁五千;
以我视后人,若居三代先。 -
54.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
55.《师说》 唐·韩愈
古之学者必有师。
师者,所以传道受业解惑也。
人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。
生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也亦先乎吾,吾从而师之。 -
56.《冀州道中》 元·王冕
我行冀州路,默想古帝都。
水土或匪昔,禹贡书亦殊。
城郭类村坞,雨雪苦载涂。
丛薄聚冻禽,狐狸啸枯株。 -
57.《西夏寒食遣兴》 明·朱孟德
春空云淡禁烟中,冷落那堪客里逢。
饭煮青精颜固好,杯传蓝尾习能同。
锦销文杏枝头雨,雪卷棠梨树底风。
往事慢思魂欲断,不堪回首贺兰东。 -
58.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
59.《冯谖客孟尝君》 先秦·佚名
齐人有冯谖者,贫乏不能自存,使人属孟尝君,愿寄食门下。
孟尝君曰:“客何好?”曰:“客无好也。
”曰:“客何能?”曰:“客无能也。
”孟尝君笑而受之曰:“诺。 -
60.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。