-
1.《题李伯时飞骑习射图》 宋·章良能
禁营貔虎天廐龙,技痒不奈刍粟丰。
闻道宝津尝护驾,前朝踊跃矜戏雄。
红绡低击柳枝碧,满满弯弓斫鬃射。
偶然穿叶未为奇,截下红绡方破的。 -
2.《老态》 宋·陆游
齿如强留客,虽住无久理;目如新募兵,临敌乌可使?齿废疏粱肉,目涩屏书史,浮世真几何,老态遽如此!啜粥习安坐,用短亦自喜。
作诗记吾衰,聊用调稚子。 -
3.《琴曲歌辞·霹雳引》 唐·沈佺期
岁七月,火伏而金生。
客有鼓瑟于门者,奏霹雳之商声。
始戛羽以騞砉,终扣宫而砰駖.电耀耀兮龙跃,雷阗阗兮雨冥。 -
4.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
5.《霹雳引》 唐·沈佺期
岁七月,火伏而金生。
客有鼓琴于门者,奏霹雳之商声。
始戛羽以騞砉,终扣宫而砰駖.电耀耀兮龙跃,雷阗阗兮雨冥。 -
6.《和李补阙曲江看莲花》 唐·姚合
露荷迎曙发,灼灼复田田。
乍见神应骇,频来眼尚颠。
光凝珠有蒂,焰起火无烟。
粉腻黄丝蕊,心重碧玉钱。 -
7.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
8.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
9.《柘枝舞》 宋·史浩
竹,闲六律以皆调;D86A亻末兜离,贺四夷之率伏。
请翻妙舞,来奉多欢。
鼓吹连催,柘枝入队。
念了,后行吹引子半段入场,连吹柘枝令,分作五方舞。 -
10.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
11.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
12.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
13.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
14.《大招》 先秦·屈原
青春受谢,白日昭只。
春气奋发,万物遽只。
冥凌浃行,魂无逃只。
魂魄归来!无远遥只。 -
15.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
16.《赋石昌言家五题其三白鹘屏》 宋·梅尧臣
双睛射空眼角耸,筋爪入节韝绦垂。
翅排霜刀毛缀甲,雪色愁突秋云披。
当时始得不知价,朝发海东夕九嶷。
世为奇俊玩不足,夺质移神归画师。 -
17.《幽居遣懹》 宋·陆游
习气深知要扫除,时时褊忿独何欤?呼童不应自生火,待饭未来还读书。
世态讵堪闲处看?俗人自与我曹疏。
作诗未必能传後,要是幽懹得小摅。 -
18.《萧巽葛敏修二学子和予食笋诗次韵答之二首》 宋·黄庭坚
北馔厌羊酪,南庖丰笋菜。
自北初落南,几为儿所卖。
习知价廉平,百态事烹宰。
盐曦枯腊瘦,蜜渍真味坏。 -
19.《出都日涂中成》 宋·司马光
贱生习山野,愚陋出於骨。
虽为冠带拘,性非藩笼物。
扬鞭出都门,旷若解徽绋。
是时天风恶,灵沼波荡汩。 -
20.《论俗十二首》 宋·刘子翚
悬墙挂德音,尽驰今年租。
旄倪发欢谣,助达和气舒。
皇恩施甚厚,疲疗望少苏。
吁嗟吏舞文,诏纸墨未渝。