-
81.《蓼虫》 宋·王安石
蓼虫事业无余习,刍狗文章不更陈。
隐几自怜居丧我,倨堂谁觉似非人。
难堪藏室称中士,祗合箕山作外臣。
尚有少缘灰未死,欲持新句恼比邻。 -
82.《书道室壁》 宋·陆游
余生天地一飞蓬,学道年来似有功。
习气扫除空劫外,精神澡雪隐书中。
种瓜溪父时时见,卖药壶公处处同。
莫谓与人缘苦薄,相随拍手有儿童。 -
83.《送毕公叔奉诏赴陕西》 宋·张耒
毕子谈锋不可摧,捷若急电飞霆雷。
老儒宿学不敢较,左右戈戟纵横排。
文如翻河注浩渺,学有要会穷根荄。
眼看青云不着脚,决去得邑穷山隈。 -
84.《次韵子瞻送李廌》 宋·黄庭坚
骥子堕地追风日,未试千里谁能识。
习之实录葬皇祖,斯文如女有正色。
今年持橐佐春官,遂失此人难塞责。
虽然一哄有奇偶,博悬于投不在德。
君看巨浸朝百川,此岂有意潢潦前。
愿为雾豹怀文隐,莫爱风蝉蜕骨仙。 -
85.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
86.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
87.《雪窗联句》 宋·白玉蟾
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
88.《挽陈夫人卓氏二首》 宋·黄公度
贵不改旧习,老犹遵幼仪。
安贫偕隐者,急义胜男儿。
馀涧河九里,宁馨桂一枝。
秋毫有遗恨,石窌剖封迟。 -
89.《和邵观复见赠》 宋·黄公度
诗才千丈清且嵬,笔力万牛挽不回。
平生用心有根柢,丱角指南得天才。
江西波澜浩如海,一派流落天南垓。
久谓升堂胔已哜,可是持鼓门过雷。 -
90.《归田》 宋·刘子翚
声色家有阱,轩裳仕之囚。
冥行不知迷,今将返吾辀。
爱慕洗余习,清虚乐孤游。
亭亭隐仙岩,迎人入双眸。 -
91.《和司徒侍中壬子寒食会压沙寺诗二首》 宋·强至
金星隐地烁游车,那用行堤更筑沙。
官妓趁时簪玉蕊,艺工随分赐银花。
每乘此节寻萧寺,全胜当年醉习家。
归漾彩舟欢意在,还延宾从尽流霞。 -
92.《赵令畤德麟作襄阳从事丁丑季冬出行南山三邑》 宋·李廌
邹湛葛疆往过此,幕中佐曹畏简书。
习池岘首自今古,故寺悲喜成空虚。
越王之孙府从事,恶人亦作俗吏呼。
日从云间二三子,醉吟啸傲相携扶。 -
93.《作塞上射猎行》 宋·李廌
塞云委地如泼墨,恶风吹沙变黄黑。
紫髯将军柳叶甲,银騣护阑白玉勒。
铁林子弟八九千,饮马渡桥过河北。
沙漠黓地古战场,寸草不生地皮赤。 -
94.《和唐山叟所赠三诗》 宋·王灼
蓑衣芒屦日相逢,仙者谁人识吕钟。
已受丹书存夜气,定除白发变春容。
情田旧习虽锄秽,笔阵馀威尚折冲。
闻说山间赋招隐,试披云雾几多重。 -
95.《题大明寺》 宋·仲并
招提隐松桂,远在城一隅。
我来岁云暮,天寒气象殊。
寓目得佳趣,百念如涤除。
及此斋时钟,箪瓢慰吾臞。 -
96.《挽秦国夫人》 宋·李流谦
露莲秋沼莹,霜月晓潭空。
褕翟翻经外,尘泡隐几中。
禅心安瘴峤,结习谢云栊。
五颂分明说,痴人耳自聋。 -
97.《松皮香鼎》 宋·李洪
南山长鬣五大夫,峨冠织翠华襟裾。
老藏山泽骨相臞,捐躯鼎鼐计不疏。
偶向寒窗伴腐儒,坦腹耸身止坐隅。
鼻观如与芝兰俱,非烟非雾时有无。 -
98.《吴少由惠诗百篇久未及谢又以委贶勉次来韵》 宋·楼钥
江左一世称名公,首出刘惔与王-濛。
自高直以天自况,何止数仞言高墉。
虚声一传实何在,但知景附而风从。
我朝诸公门户阔,普纳万象如虚空。 -
99.《游仙二章范殿撰洁庵先生》 宋·程公许
空山学仙子,幽独性成癖。
谁令一念差,失脚尘纲密。
随缘习泡影,隐思晓继夕。
了了三生梦,掣电了无迹。 -
100.《答野渡垫宾并其子和篇》 宋·卫宗武
唐人尚五言,秀句推柳塘。
复有善鸣者,鸡鸣传远商。
氏名几百载,郁若兰芷香。
诗来破余者,如挹风露凉。