-
1.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
2.《舟前小鹅儿(汉州城西北角官池作官池即房公湖)》 唐·杜甫
鹅儿黄似酒,对酒爱新鹅。
引颈嗔船逼,无行乱眼多。
翅开遭宿雨,力小困沧波。
客散层城暮,狐狸奈若何。 -
3.《汴州乱二首》 唐·韩愈
汴州城门朝不开,天狗堕地声如雷。
健儿争夸杀留后,连屋累栋烧成灰。
诸侯咫尺不能救,孤士何者自兴哀。 -
4.《楼上女儿曲》 唐·卢仝
谁家女儿楼上头,指挥婢子挂帘钩。
林花撩乱心之愁,卷却罗袖弹箜篌。
箜篌历乱五六弦,罗袖掩面啼向天。 -
5.《琵琶歌(寄管儿,兼诲铁山·此后并新题乐府)》 唐·元稹
琵琶宫调八十一,旋宫三调弹不出。
玄宗偏许贺怀智,段师此艺还相匹。
自后流传指拨衰,昆仑善才徒尔为。 -
6.《赠李镡(镡自维扬遇乱,东入山中)》 唐·杜荀鹤
君行君文天合知,见君如此我兴悲。
只残三口兵戈后,才到孤村雨雪时。
著卧衣裳难办洗,旋求粮食莫供炊。
地炉不暖柴枝湿,犹把蒙求授小儿。 -
7.《乱后逢李昭象叙别》 唐·杜荀鹤
李生李生何所之,家山窣云胡不归。
兵戈到处弄性命,礼乐向人生是非。
却与野猿同橡坞,还将溪鸟共渔矶。
也知不是男儿事,争奈时情贱布衣。 -
8.《乱后宿南陵废寺寄沈明府》 唐·杜荀鹤
只共寒灯坐到明,塞鸿冲雪一声声。
乱时为客无人识,废寺吟诗有鬼惊。
且把酒杯添志气,已将身事托公卿。
男儿仗剑酬恩在,未肯徒然过一生。 -
9.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。 -
10.《梦为吴泰伯作胜儿歌》 唐·刘景复
繁弦已停杂吹歇,胜儿调弄逻娑拨。
四弦拢撚三五声,唤起边风驻明月。
大声嘈嘈奔淈淈,浪蹙波翻倒溟渤。 -
11.《鹅儿》 唐·李郢
腊后闲行村舍边,黄鹅清水真可怜。
何穷散乱随新草,永日淹留在野田。
无事群鸣遮水际,争来引颈逼人前。
风吹楚泽蒹葭暮,看下寒溪逐去船。 -
12.《孤儿行》 两汉·佚名
孤儿生,孤子遇生,命独当苦。
父母在时,乘坚车,驾驷马。
父母已去,兄嫂令我行贾。
南到九江,东到齐与鲁。 -
13.《相思儿令(中吕宫)》 宋·张先
春去几时还。
问桃李无言。
燕子归栖风紧,梨雪乱西园。
犹有月婵娟。
似人人、难近如天。
愿教清影长相见,更乞取长圆。 -
14.《好儿女》 宋·黄庭坚
春去几时还。
问桃李无言。
燕子归栖风劲,梨雪乱西园。
唯有月婵娟。
似人人、难近如天。
愿教清影常相见,更乞取团圆。 -
15.《黄莺儿(同前)》 宋·晁补之
南园佳致偏宜暑。
两两三三修篁,新篁新出初齐,猗猗过檐侵户。
听乱飐芰荷风,细洒梧桐雨。
午余帘影参差,远林蝉声,幽梦残处。 -
16.《丑奴儿》 宋·周邦彦
美盼低迷情宛转。
爱雨怜云,渐觉宽金钏。
桃李香苞秋不展。
深心黯黯谁能见。
宋玉墙高才一觇。
絮乱丝繁,苦隔春风面。
歌板未终风色便。
梦为蝴蝶留芳甸。 -
17.《丑奴儿》 宋·周邦彦
美盼低迷情宛转。
爱雨怜云,渐觉宽金钏。
桃李香苞秋不展。
深心黯黯谁能见。
宋玉墙高才一觇。
絮乱丝繁,苦隔春风面。
歌板未终风色便。
梦为蝴蝶留芳甸。 -
18.《粉蝶儿》 宋·曹冠
绕舍清阴,还是暮春天气。
遍苍苔、乱红堆砌。
问留春不住,春怎知人意。
最关情,云杪杜鹃声碎。
休怨春归,四时有花堪醉。
渐红莲、艳妆依水。
次芙蓉岩桂,与菊英梅蕊。
称开尊,日日_香偎翠。 -
19.《眼儿媚》 宋·石孝友
何须著粉更施朱。
元不在妆梳。
寻常结束,珊珊环佩,短短裙襦。
花羞柳妒空撩乱,冰雪做肌肤。
而今便好,小名弄玉,小字琼奴。 -
20.《眼儿媚(社日)》 宋·韩淲
风回香雪到梨花。
山影是谁家。
小窗未晚,重檐初霁,玉倚蒹葭。
社寒不管人如此,依旧在天涯。
碧云暮合,芳心撩乱,醉眼横斜。