-
121.《华清宫和杜舍人(一作张祜诗)》 唐·赵嘏
五十年天子,离宫仰峻墙。
登封时正泰,御宇日何长。
上位先名实,中兴事宪章。
起戎轻甲胄,馀地复河湟。 -
122.《华清宫和杜舍人(一作张祜诗)》 唐·赵嘏
五十年天子,离宫仰峻墙。
登封时正泰,御宇日何长。
上位先名实,中兴事宪章。
起戎轻甲胄,馀地复河湟。 -
123.《秋夜旅舍寓怀》 唐·薛能
庭锁荒芜独夜吟,西风吹动故山心。
三秋木落半年客,满地月明何处砧。
渔唱乱沿汀鹭合,雁声寒咽陇云深。
平生只有松堪对,露浥霜欺不受侵。 -
124.《华清宫和杜舍人(一作张祜诗,一作赵嘏诗)》 唐·薛能
五十年天子,离宫仰峻墙。
登封时正泰,御宇日何长。
上位先名实,中兴事宪章。
起戎轻甲胄,馀地复河湟。 -
125.《石门韦明府为致东阳潭石鲫鲙》 唐·李群玉
锦鳞衔饵出清涟,暖日江亭动鲙筵。
叠雪乱飞消箸底,散丝繁洒拂刀前。
太湖浪说朱衣鲋,汉浦休夸缩项鳊。
隽味品流知第一,更劳霜橘助芳鲜。 -
126.《咏晓》 唐·温庭筠
虫歇纱窗静,鸦散碧梧寒。
稍惊朝珮动,犹传清漏残。
乱珠凝烛泪,微红上露盘。
褰衣复理鬓,馀润拂芝兰。 -
127.《春晚旅次有怀》 唐·刘沧
晚出关河绿野平,依依云树动乡情。
残春花尽黄莺语,远客愁多白发生。
野水乱流临古驿,断烟凝处近孤城。
东西未遂归田计,海上青山久废耕。 -
128.《秦后作》 唐·曹邺
大道不居谦,八荒安苟得。
木中不生火,高殿祸顷刻。
谁将白帝子,践我礼义域。
空持拔山志,欲夺天地德。 -
129.《陇州旅中书事寄李中丞》 唐·许棠
三伏客吟过,长安未拟还。
蛩声秋不动,燕别思仍闲。
乱叶随寒雨,孤蟾起暮关。
经时高岭外,来往旆旌间。 -
130.《闻蝉十二韵》 唐·许棠
造化生微物,常能应候鸣。
初离何处树,又发去年声。
未蜕唯愁动,才飞似解惊。
闻来邻海徼,恨起过边城。 -
131.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
132.《七爱诗·李太尉(晟)》 唐·皮日休
吾爱李太尉,崛起定中原。
骁雄十万兵,四面围国门。
一战取王畿,一叱散妖氛。
乘舆既反正,凶竖争亡魂。 -
133.《奉和鲁望读阴符经见寄》 唐·皮日休
三百八十言,出自伊祁氏。
上以生神仙,次云立仁义。
玄机一以发,五贼纷然起。
结为日月精,融作天地髓。 -
134.《奉和鲁望读阴符经见寄》 唐·皮日休
三百八十言,出自伊祁氏。
上以生神仙,次云立仁义。
玄机一以发,五贼纷然起。
结为日月精,融作天地髓。 -
135.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
136.《新秋言怀寄鲁望三十韵》 唐·皮日休
新秋入破宅,疏淡若平郊。
户牖深如窟,诗书乱似巢。
移床惊蟋蟀,拂匣动蟏蛸。
静把泉华掬,闲拈乳管敲。 -
137.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
138.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
139.《和袭美扬州看辛夷花次韵》 唐·陆龟蒙
柳疏梅堕少春丛,天遣花神别致功。
高处朵稀难避日,动时枝弱易为风。
堪将乱蕊添云肆,若得千株便雪宫。
不待群芳应有意,等闲桃杏即争红。 -
140.《江南曲五首》 唐·陆龟蒙
鱼戏莲叶间,参差隐叶扇。
鸀鳿窥,潋滟无因见。
鱼戏莲叶东,初霞射红尾。
旁临谢山侧,恰值清风起。