-
281.《光宗皇帝夏竦双头牡丹赋御书赞》 宋·岳珂
圣孝动天,瑞则应之。
帝开绍熙,天实命之。
三宫燕娱,爱且敬之。
禁籞翠华,时联幸之。 -
282.《天申万寿宫》 宋·岳珂
湖{左氵右父}溪边春草青,张公洞下泉泠泠。
两行松桧列旌纛,中有金堂开福庭。
壮哉神力出杳冥,楼观矗立排岩扃。
焜煌金碧俨相照,刻石犹纪唐朝铭。 -
283.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
284.《蔡实甫能酒而道中无可口者见其吻噪成长篇戏》 宋·王迈
吾祖方平至君家,丝麟谈笑酌流霞。
麻姑约时在是坐,痒处思得姑爪爬。
我今与君岂其裔,弹指又经千百岁。
文采风流今尚存,仙风道骨知谁继。 -
285.《题康湖伟观》 宋·王柏
苍翠雄盘一古村,新楼面面纳乾坤。
阴晴朝暮天容变,开阖荣枯春意存。
万壑精神融宝鉴,千峰气势拱端门。
松楸冉冉白云下,一盏寒泉罔极恩。 -
286.《荆阃宴交代贾尚书乐语口号》 宋·李曾伯
底事元戎辍上流,扬州势更重荆州。
要酬棠笏中原志,坐释枫宸北雇忧。
白羽一挥新玉帐,朱帘半卷旧红楼。
此行整顿乾坤了,公衮莱衣正黑头。 -
287.《听筝》 宋·姚勉
春檐雪乾初日长,帘花深压梅影香。
美人帐中午睡起,钗横鬓亸慵添妆。
文窗窈窕鲛绡绿,卧按古筝横漆玉。
微揎翠袖露春葱,学弄梁州初遍曲。 -
288.《题金粟洞》 宋·胡仲弓
名山洞府三十六,若拟帽峰犹未足。
有人曾此坐丹炉,有人曾此安碁避。
一朝悟道归去来,依旧紫云锁林屋。
武荣贾客来洛阳,手携尺书叩岩谷。 -
289.《征人妇》 宋·胡仲弓
候虫唧唧话人愁,镇日思君懒下楼。
鸿雁不来边信隔,时凭乾鹊噪檐头。 -
290.《寄松坡》 宋·胡仲弓
别去京华又一霜,怀人心事莫云长。
高楼不见青山面,明月偏来照屋梁。
湖海归深难久驻,乾坤许大任行藏。
书生空抱忧时愤,何日与君同较量。 -
291.《皇太子生辰诗三首》 宋·马廷鸾
煌煌炎宋兴,奕世开燕谋。
建隆圣人出,庚年宝运周。
祥符帝子生,巳月神光流。
稽首颂储君,昭哉遹嘉猷。 -
292.《皇太子生辰诗三首》 宋·马廷鸾
苍龙见天东,房驷拱辰北。
煌煌心星前,炳炳天王侧。
休符协乾文,正阳毓紫极。
铜楼蔼祥光,玉卮奉愉色。 -
293.《盘园》 宋·马廷鸾
云水乡中楼观开,溪山好处兴悠域。
平章风月归茶鼎,管领烟霞付酒杯。
吟骨已成枯鹤瘦,机心莫遣狎鸥猜。
大夫整顿乾坤了,黄帽青鞋归去来。 -
294.《晚泊舒城下》 宋·黎廷瑞
卸帆淮南岸,城楼欲鼓天。
远山云似雪,近水屋如船。
树意红未了,波光绿可怜。
乾坤无限事,一笑白鸥前。 -
295.《书与士瞻上人十首》 宋·仇远
北风雨后忽南风,顷刻开晴又转东。
后土未乾偏有恨,漏天难补太无功。
小楼兀坐思猨鹤,好客相期避燕鸿。
壁上墨兰香可掬,令人常忆所南翁。 -
296.《题赵千里溪山春游图》 宋·仇远
一溪流水数家村,短栎长松映荜门。
不是花通辋川口,只疑路隔武陵源。
小桥瘦马行春色,远浦青山带雨痕。
楼观玲珑云缥缈,须知画里别乾坤。 -
297.《海上图澄江仙刻》 宋·仇远
老仙指甲坚如铁,夜画枯杉出宫阙。
翠深红远十二楼,犹理霓裳舞回雪。
山椒覆亭小於笠,石脚插船轻仙叶。
桃花几度春酣酣,弱水何日通舟楫。 -
298.《题李公略示高郎中吴山观月图》 宋·仇远
凭高宜晚更宜秋,下马归来即倚楼。
纳纳乾坤双老眼,滔滔江汉一扁舟。
满城明月空吴苑,隔岸青山认越州。
李白酒豪高适笔,当时人物总风流。 -
299.《满替在眼即景赋二首》 宋·董嗣杲
野分霜信薄,溪落雨痕乾。
僻邑催冬早,遥林积暝寒。
鸡栖隐坏壁,鹤老恋空关。
烛下哀筝发,楼头送漏残。 -
300.《初至江城寓分司衙》 宋·董嗣杲
书生浪出值暑天,何啻千里身在船。
今辰忽向船亭坐,头眩犹类濒江牵。
履平划地若恍惚,四体不舒惯臲杌。
自嗟时滞久劳苦,驱驰负得贫筋骨。