-
321.《一丛花·初春病起》 宋·苏轼
今年春浅腊侵年,冰雪破春妍。
东风有信无人见,露微意、柳际花边。
寒夜纵长,孤衾易暖,钟鼓渐清圆。
朝来初日半衔山,楼阁淡疏烟。
游人便作寻芳计,小桃杏、应已争先。
衰病少悰,疏慵自放,惟爱日高眠。 -
322.《戚氏(此词始终指意,言周穆王宾于西王母事)》 宋·苏轼
玉龟山。
东皇灵媲统群山。
绛阙岧峣,翠房深迥,倚霏烟。
幽闲。 -
323.《南乡子·梅花词和杨元素》 宋·苏轼
寒雀满疏篱,争抱寒柯看玉蕤。
忽见客来花下坐,惊飞。
蹋散芳英落酒卮。
痛饮又能诗,坐客无毡醉不知。
花尽酒阑春到也,离离。
一点微酸已著枝。 -
324.《南乡子(集句)》 宋·苏轼
寒玉细凝肤(吴融)。
清歌一曲倒金壶(郑谷)。
冶叶倡条遍相识(李商隐),争如。
豆寇花梢二月初(杜牧)。 -
325.《蓦山溪》 宋·李之仪
晚来寒甚,密雪穿庭户。
如在广寒宫,惊满目、瑶林琼树。
佳人乘兴,应是得欢多,泛新声,催金盏,别有留心处。
争知这里,没个人言语。 -
326.《朝中措(望新开湖有怀少游,用樊良道中韵)》 宋·李之仪
新开湖水浸遥天。
风叶响珊珊。
记得昔游情味,浩歌不怕朝寒。
故人一去,高名万古,长对孱颜。
惟有落霞孤鹜,晚年依旧争还。 -
327.《散天花(次师能韵)》 宋· 舒亶
云断长空叶落秋。
寒江烟浪静,月随舟。
西风偏解送离愁。
声声南去雁,下汀洲。
无奈多情去复留。
骊歌齐唱罢,泪争流。
悠悠别恨几时休。
不堪残酒醒,凭危楼。 -
328.《减字木兰花(春)》 宋·黄庭坚
余寒争令。
雪共蜡梅相照影。
昨夜东风。
已出耕牛劝岁功。
阴云幂幂。
近觉去天无几尺。
休恨春迟。
桃李梢头次第知。 -
329.《木兰花令》 宋·黄庭坚
黔中士女游晴昼。
花信轻寒罗袖透。
争寻穿石道宜男,更买江鱼双贯柳。
竹枝歌好移船就。
依倚风光垂翠袖。
满倾芦酒指谐围,相守与郎如许寿。 -
330.《金盏子》 宋·晁端礼
断魂凝睇。
望故国迢迢,倦摇征辔。
恨满西风,有千里云山,万重烟水。
遥夜枕冷衾寒,数更筹无寐。 -
331.《丑奴儿》 宋·晁端礼
小庭数朵寒梅放,雪缀霜棱。
装点香英。
玉软琼娇两未胜。
佳人皓腕争攀取,插向壶冰。
素色相乘。
不羡高花万万层。 -
332.《念奴娇(赤壁舟中咏雪)》 宋·秦观
中流鼓楫,浪花舞,正见江天飞雪。
远水长空连一色,使我吟怀逸发。
寒峭千峰,光摇万象,四野人踪灭。
孤舟垂钓,渔蓑真个清绝。 -
333.《南乡子(咏棣棠菊)》 宋·陈师道
乱蕊压枝繁。
堆积金钱闹作团。
晚起涂黄仍带酒,看看。
衣剩腰肢故著单。
薄瘦却禁寒。
牵引人心不放阑。
拟折一枝遮老眼,难难。
蝶横蜂争只倚阑。 -
334.《满庭芳》 宋·张耒
裂楮裁筠,虚明潇洒,制成方丈屠苏。
草团蒲坐,中置一山炉。
拙似春林鸠宿,易于□、秋野享居。
谁相对,时烦孟妇,石鼎煮寒蔬。 -
335.《西平乐·稚柳苏晴》 宋·周邦彦
元丰初,予以布衣西上,过天长道中。
后四十余年,辛丑正月,避贼复游故地。
感叹岁月,偶成此词。
稚柳苏晴,故溪歇雨,川迥未觉春赊。 -
336.《蕙兰芳引(仙吕)》 宋·周邦彦
寒莹晚空,点清镜、断霞孤鹜。
对客馆深扃,霜草未衰更绿。
倦游厌旅,但梦绕、阿娇金屋。
想故人别后,尽日空疑风竹。 -
337.《黄鹂绕碧树(双调春情)》 宋·周邦彦
双阙笼嘉气,寒威日晚,岁华将暮。
小院闲庭,对寒梅照雪,淡烟凝素。
忍当迅景,动无限、伤春情绪。
犹赖是、上苑风光渐好,芳容将煦。 -
338.《留客住》 宋·周邦彦
嗟乌兔。
正茫茫、相催无定,只恁东生西没,半均寒暑。
昨见花红柳绿,处处林茂。
又睹霜前篱畔,菊散余香,看看又还秋暮。 -
339.《蕙兰芳引(仙吕)》 宋·周邦彦
寒莹晚空,点清镜、断霞孤鹜。
对客馆深扃,霜草未衰更绿。
倦游厌旅,但梦绕、阿娇金屋。
想故人别后,尽日空疑风竹。 -
340.《黄鹂绕碧树(双调春情)》 宋·周邦彦
双阙笼嘉气,寒威日晚,岁华将暮。
小院闲庭,对寒梅照雪,淡烟凝素。
忍当迅景,动无限、伤春情绪。
犹赖是、上苑风光渐好,芳容将煦。