-
481.《八声甘州(和人春雪词)》 宋·刘将孙
看东风、天上放梅开,经岁又新成。
笑柳眼迷青,桃腮改白,蝶舞尘惊。
任是万红千紫,无力与春争。
想建章鳷鹊,犹是残E648。 -
482.《满江红(建安戏用林碧山韵)》 宋·刘将孙
正好花时,忽办得、匆匆来去。
道一往无情,却又别颦愁妩。
四海云鬟高样髻,长思红袖□分路。
怪近来、不怨客毡寒,婵娟误。 -
483.《满江红(和李圆峤话别)》 宋·刘将孙
南浦绿波,只断送、行人行色。
虽只是、鹏搏九万,天池春碧。
鸾侣凤朋争快睹,鸥盟鹭宿空曾识。
到玉堂、天上念西江,今非昔。 -
484.《花心动》 宋·刘焘
偏忆江南,有尘表丰神,世外标格。
低傍小桥,斜出疏篱,似向陇头曾识。
暗香孤韵冰雪里,初不怕、春寒要勒。
问桃杏贤瞒,怎生向前争得。 -
485.《渔家傲》 宋·王采
日月无根天不老。
浮生总被消磨了。
陌上红尘常扰扰。
昏复晓。
一场大梦谁先觉。
雒水东流山四绕。
路傍几个新华表。
见说在时官职好。
争信道。
冷烟寒雨埋荒草。 -
486.《宝鼎现》 宋·范周
夕阳西下,暮霭红隘,香风罗绮。
乘丽景、华灯争放,浓焰烧空连锦砌。
睹皓月、浸严城如画,花影寒笼绛蕊。
渐掩映、芙蓉万顷,迤逦齐开秋水。 -
487.《探春》 宋·田为
小雨分山,断云镂日,丹青欢状清晓。
柳眼窥晴,梅妆迎暖,林外幽禽啼早。
烟径润如酥,正浓淡遥看堤草。
望中新景无穷,最是一年春好。 -
488.《木兰花(雪里)》 宋·莫将
清姿自是生寒瘦。
更在春前并腊后。
谁教六出巧遮藏,争似一番先透漏。
谢娘莫把翻衣袖。
无限琼英飘玉甃。
开时朵朵见天真,可奈碧溪和粉溜。 -
489.《木兰花(雪里)》 宋·莫将
清姿自是生寒瘦。
更在春前并腊后。
谁教六出巧遮藏,争似一番先透漏。
谢娘莫把翻衣袖。
无限琼英飘玉甃。
开时朵朵见天真,可奈碧溪和粉溜。 -
490.《透碧霄》 宋·查荎
舣兰舟。
十分端是载离愁。
练波送远,屏山遮断,此去难留。
相从争奈,心期久要,屡更霜秋。 -
491.《念奴娇(寄仙岩辛承旨)》 宋·蔡楠
碧梧转影,正露冷天高,凉生襟袖。
此夕清辉,谁信道、夜色居然如画。
玉斧重修,宝奁初启,万里寒光透。
将军高会,翠鬟争劝尊酒。 -
492.《念奴娇》 宋·李久善
东君试手,向南枝着意,争先时节。
纵有丹青谁便忍,轻点肌肤冰雪。
色借琼瑰,香分兰麝,元自标孤洁。
冲寒独秀,误他多少蜂蝶。 -
493.《念奴娇》 宋·李久善
东君试手,向南枝着意,争先时节。
纵有丹青谁便忍,轻点肌肤冰雪。
色借琼瑰,香分兰麝,元自标孤洁。
冲寒独秀,误他多少蜂蝶。 -
494.《蓦山溪(蜡梅)》 宋·费时举
黄苞初绽,谁向江头寄。
天赋与清香,笑红颜、呈妖逞媚。
低垂花面,不与众争妍,春尚未。
先群卉。 -
495.《庆清朝慢·踏青》 宋·王观
调雨为酥,催冰做水,东君分付春还。
何人便将轻暖,点破残寒。
结伴踏青去好,平头鞋子小双鸾。
烟效外,望中秀色,如有无间。 -
496.《洞仙歌》 宋·黄裳
杳无风色,肠断莲花信。
水鉴云垂数峰影。
向劳生辛苦,寒暑煎人,争不老,空想秋堂夜静。
玉姬挥皓月,时送微凉,莫吝金卮为伊尽。 -
497.《瑶池月(烟波行)》 宋·黄裳
扁舟寓兴,江湖上、无人知道名姓。
忘机对景,咫尺群鸥相认。
烟雨急、一片篷声碎,醉眼看山还醒。
晴云断,狂风信。 -
498.《蝶恋花》 宋·黄裳
一望瑶华初委地。
更约幽人,共赏岩边翠。
试把方诸聊与试。
无情争得无中泪。
飞瀑恐从星汉至。
渐向宾筵,但觉寒如水。
自爱一轮方得意。
轻随箕毕还成累。 -
499.《青门引(社日游云门)》 宋·黄裳
鸿落寒滨,燕辞幽馆,西成万室,颦眉人少。
自古云阶,洞门何处,南望数峰秋晓。
千骑旌麾远,去寻直、忙中心了。
佩声盘入,烟霞绝顶,谁闻欢笑。 -
500.《夏云峰(伤春)》 宋·仲殊
天阔云高,溪横水远,晚日寒生轻晕。
闲阶静、杨花渐少,朱门掩、莺声犹嫩。
悔匆匆、过却清明,旋占得馀芳,已成幽恨。
都几日阴沈,连宵慵困。