-
61.《主人司空后亭牡丹》 唐·孙鲂
佳卉挺芳辰,夭容乃绝伦。
望开从隔岁,愁过即无春。
体物真英气,馀花似庶人。
蜂攒知眷恋,鸟语亦殷勤。 -
62.《看牡丹二首》 唐·孙鲂
莫将红粉比秾华,红粉那堪比此花。
隔院闻香谁不惜,出栏呈艳自应夸。
北方有态须倾国,西子能言亦丧家。 -
63.《彩云归·蘅皋向晚舣轻航》 宋·柳永
蘅皋向晚舣轻航。
卸云帆、水驿鱼乡。
当暮天、霁色如晴昼,江练静、皎月飞光。
那堪听、远村羌管,引离人断肠。 -
64.《祭天神(歇指调)》 宋·柳永
忆绣衾相向轻轻语。
屏山掩、红蜡长明,金兽盛熏兰炷。
何期到此,酒态花情顿孤负。
柔肠断、还是黄昏,那更满庭风雨。 -
65.《殢人娇》 宋·晏殊
二月春风,正是杨花满路。
那堪更、别离情绪。
罗巾掩泪,任粉痕沾污。
争奈向、千留万留不住。
玉酒频倾,宿眉愁聚。
空肠断、宝筝弦柱。
人间后会,又不知何处。
魂梦里、也须时时飞去。 -
66.《渔家傲》 宋·欧阳修
七月新秋风露早。
渚莲尚拆庭梧老。
是处瓜华时节好。
金尊倒。
人间彩缕争祈巧。
万叶敲声凉乍到。
百虫啼晚烟如扫。
箭漏初长天杳杳。
人语悄。
那堪夜雨催清晓。 -
67.《解仙佩》 宋·欧阳修
有个人人牵系。
泪成痕、滴尽罗衣。
问海约山盟何时。
镇教人、目断魂飞。
梦里似偎人睡。
肌肤依旧骨香腻。
觉来但堆鸳被。
想忡忡、那里争知。 -
68.《满庭芳》 宋·张伯端
真铁牛儿,形容丑恶,性刚偏好争驰。
人人皆有,那角解牵骑。
种就黄芽满院,更须用、神水浇之。
宫里,若无此兽,安得似婴儿。 -
69.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
70.《惜奴娇》 宋·晁补之
歌阕琼筵,暗失金貂侣。
说衷肠、丁宁嘱付。
棹举帆开,黯行色、秋将暮。
欲去。 -
71.《满江红(寄内)》 宋·晁补之
月上西窗,书帏静、灯明又减。
水漏涩、铜壶香烬,夜霜如雪。
睡眼不曾通夕闭,梦魂争得连宵接。
念碧云、川路古来长,无由越。 -
72.《满路花(仙吕)》 宋·周邦彦
金花落烬灯,银砾鸣窗雪。
夜深微漏断,行人绝。
风扉不定,竹圃琅玕折。
玉人新间阔。 -
73.《满路花(仙吕)》 宋·周邦彦
金花落烬灯,银砾鸣窗雪。
夜深微漏断,行人绝。
风扉不定,竹圃琅玕折。
玉人新间阔。 -
74.《满庭芳(生日)》 宋·张纲
十月风光,小春时候,宴堂初启朱筵。
博山云润,风细袅晴烟。
坐有文章公子,争吟唱、诗满花笺。
帘帷里,时闻笑语,今日间生贤。 -
75.《兰陵王》 宋·张元干
卷珠箔。
朝雨轻阴乍阁。
阑干外,烟柳弄晴,芳草侵阶映红药。
东风妒花恶。 -
76.《薄媚(排遍第九)》 宋·董颖
自笑平生,英气凌云,凉然万里宣威。
那知此际。
熊虎涂穷,来伴麋鹿卑栖。
既甘臣妾,犹不许,何为计。 -
77.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
78.《念奴娇(追和张巨山《牡丹词》)》 宋·毛幵
倚风含露,似轻颦微笑,盈盈脉脉。
染素匀红,知费尽,多少东君心力。
国艳酣晴,天香融暖,画手争传得。
绿窗朱户,晓妆谁见凝寂。 -
79.《满庭芳(答景卢遣怀)》 宋·洪适
蝴蝶梦魂,芭蕉身世,几人得到庞眉。
十分如意,天赋古今稀。
昼日猥叨三接,摩鹏翼、曾化鲲池。
槐阴下,深惭房魏,那敢作封彝。 -
80.《念奴娇(建安饯交代沈公雅)》 宋·赵彦端
棠阴绿遍,正金菊芙蓉,争放时节。
满路歌谣民五袴,底事逢车催发。
结彩成门,攀辕卧辙,何计留连得。
故园花柳,尽成憔悴难说。