-
461.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
462.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
463.《赠李粲秀才(字辉用)》 唐·僧鸾
陇西辉用真才子,搜奇探险无伦比。
笔下铦磨巨阙锋,胸中静滟西江水。
哀弦古乐清人耳,月露激寒哭秋鬼。 -
464.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
465.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
466.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
467.《百字碑》 唐·吕岩
养气忘言守,降心为不为。
动静知宗祖,无事更寻谁。
真常须应物,应物要不迷。
不迷性自住,性住气自回。 -
468.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
469.《浣溪沙》 唐·薛昭蕴
红蓼渡头秋正雨,印沙鸥迹自成行,整鬟飘袖野风香¤
不语含嚬深浦里,几回愁煞棹船郎,燕归帆尽水茫茫。
钿匣菱花锦带垂,静临兰槛卸头时,约鬟低珥算归期¤
花茂草青湘渚阔,梦馀空有漏依依,二年终日损芳菲。 -
470.《忆江南》 唐·吕岩
淮南法,秋石最堪夸。
位应乾坤白露节,象移寅卯紫河车。
子午结朝霞。 -
471.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
472.《阿房宫赋》 唐·杜牧
六王毕,四海一,蜀山兀,阿房出。
覆压三百余里,隔离天日。
骊山北构而西折,直走咸阳。
二川溶溶,流入宫墙。 -
473.《别诗四首》 两汉·佚名
其一
骨肉缘枝叶,结交亦相因。
四海皆兄弟,谁为行路人。
况我连枝树,与子同一身。 -
474.《别诗三首》 两汉·佚名
其一
良时不再至,离别在须臾。
屏营衢路侧,执手野踟蹰。
仰视浮云驰,奄忽互相逾。 -
475.《倾杯乐(仙吕宫)》 宋·柳永
禁漏花深,绣工日永,蕙风布暖。
变韶景、都门十二,元宵三五,银蟾光满。
连云复道凌飞观。
耸皇居丽,嘉气瑞烟葱茜。 -
476.《殢人娇》 宋·晏殊
二月春风,正是杨花满路。
那堪更、别离情绪。
罗巾掩泪,任粉痕沾污。
争奈向、千留万留不住。
玉酒频倾,宿眉愁聚。
空肠断、宝筝弦柱。
人间后会,又不知何处。
魂梦里、也须时时飞去。 -
477.《玉堂春》 宋·晏殊
斗城池馆。
二月风和烟暖。
绣户珠帘,日影初长。
玉辔金鞍、缭绕沙堤路,几处行人映绿杨。
小槛朱阑回倚,千花浓露香。
脆管清弦、欲奏新翻曲,依约林间坐夕阳。 -
478.《木兰花·风帘向晓寒成阵》 宋·晏几道
风帘向晓寒成阵。
来报东风消息近。
试从梅蒂紫边寻,更绕柳枝柔处问。
来迟不是春无信。
开晚却疑花有恨。
又应添得几分愁,二十五弦弹未尽。 -
479.《浪淘沙》 宋·晏几道
丽曲醉思仙。
十二哀弦。
秾蛾叠柳脸红莲。
多少雨条烟叶恨,红泪离筵。
行子惜流年。
鶗鴂枝边。
吴堤春水舣兰船。
南去北来今渐老,难负尊前。 -
480.《减字木兰花(赠小鬟琵琶)》 宋·苏轼
琵琶绝艺。
年纪都来十一二。
拨弄么弦。
未解将心指下传。
主人瞋小。
欲向东风先醉倒。
已属君家。
且更从容等待他。