-
241.《新秋送卢判官》 唐·皎然
故人念宿昔,欲别增远情。
入座炎气屏,为君秋景清。
由来空山客,不怨离弦声。
唯有暮蝉起,相思碧云生。 -
242.《郑容全成蛟形木机歌》 唐·皎然
万物贵天然,天然不可得。
浑朴无劳剞劂工,幽姿自可蛟龙质。
欲腾未去何翩翩,扬袂争前谁敢拂。 -
243.《花石长枕歌答章居士赠》 唐·皎然
楚山有石郢人琢,琢成长枕知是玉。
全疑冰片坐恐销,间发花丛惊不足。
赠予比之金琅玕,琼花烂熳浮席端。 -
244.《句》 唐·可止
不知谁会喃喃语,必向王前报太平。
(中山节度王处直座
咏白鹊,时诸侯兼并,王欲继好息民,故云。
《高僧传》) -
245.《谒尧帝庙(桂州尧庙有开元二年弥明谒尧诗,自宋镌石)》 唐·轩辕弥明
祖龙开国尽遐荒,庙建唐尧镇此邦。
山卷白云朝帝座,林疏红日列仙幢。
巍巍圣迹陵松峤,荡荡恩波洽桂江。
瞻仰威灵共回首,紫霞深处锁轩窗。 -
246.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
247.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
248.《霅溪夜宴诗(屈大夫歌)》 唐·水神
凤鶱鶱以降瑞兮,患山鸡之杂飞。
玉温温以呈器兮,因碔砆之争辉。
当侯门之四辟兮,墐嘉谟之重扉。 -
249.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
250.《同诸公过福先寺律院宣上人房》 唐·欧阳詹
律座下朝讲,昼门犹掩关。
叨同静者来,正值高云闲。
寂尔方丈内,莹然虚白间。
千灯智慧心,片玉清羸颜。
松色落深井,竹阴寒小山。
晤言流曦晚,惆怅归人寰。 -
251.《同诸公过福先寺律院宣上人房》 唐·欧阳詹
律座下朝讲,昼门犹掩关。
叨同静者来,正值高云闲。
寂尔方丈内,莹然虚白间。
千灯智慧心,片玉清羸颜。
松色落深井,竹阴寒小山。
晤言流曦晚,惆怅归人寰。 -
252.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
253.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
254.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
255.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
256.《虎丘记》 明·袁宏道
虎丘去城可七八里,其山无高岩邃壑,独以近城,故箫鼓楼船,无日无之。
凡月之夜,花之晨,雪之夕,游人往来,纷错如织,而中秋为尤胜。
每至是日,倾城阖户,连臂而至。
衣冠士女,下迨蔀屋,莫不靓妆丽服,重茵累席,置酒交衢间。 -
257.《倾杯(青澜堂席上有感·般涉调)》 宋·张先
飞云过尽,明河浅、天无畔。
草色栖萤,霜华清暑,轻飔弄袂,澄澜拍岸。
宴玉尘谈宾,倚琼枝、秀挹雕觞满。
午夜中秋,十分圆月,香槽拨凤,朱弦轧雁。 -
258.《减字木兰花(荔支)》 宋·苏轼
闽溪珍献。
过海云帆来似箭。
玉座金盘。
不贡奇葩四百年。
轻红酿白。
雅称佳人纤手擘。
骨细肌香。
恰是当年十八娘。 -
259.《木兰花令(窜易前词)》 宋·黄庭坚
翰林本是神仙谪。
落帽风流倾座席。
坐中还有赏音人,能岸乌纱倾大白。
江山依旧云横碧。
昨日主人今日客。
谁分宾主强惺惺,问取矶头新妇石。 -
260.《满庭芳·咏茶》 宋·米芾
雅燕飞觞,清谈挥麈,使君高会群贤。
密云双凤,初破缕金团。
窗外炉烟自动,开瓶试、一品香泉。
轻涛起,香生玉乳,雪溅紫瓯圆。